' စေရင် '

Ep-3

ဆေးခန်းက ပြန်လာကတည်းက......
အိပ်ယာပေါ် ခွေအိပ်ပြစ် လိုက်တဲ့...Jimin...
လက်ကိုက် တော့မှ....နိုးလာပြီး...နာရီကြည့်လိုက်တော့...
အချိန်က...11 ခွဲ နေပြီ....

"ဟာကွာ....တောက်...."

ဆေးသောက်ရန် စဥ်းစားလိုက်တော့မှ .....
ဆေးထုပ် ဆေးခန်းမှာ မေ့ကျန်နေခဲ့မှန်း...သတိရပြီး...
တောက်တချက် ခေါက်လိုက်မိသည်......

ဒီချိန်ကြီး ဆေးထွက်ဝယ်ရင်လည်း...
ဆိုင်တွေက မဖွင့်တော့တာမို့...
အိပ်ပျော်အောင်သာ.......
ပြန် အိပ် ပြစ်လိုက်ရသည်.....

ထို့နောက် အချိန်တွေ တဖြေးဖြေး ကုန်လာတော့...
မနက်မိုးလင်း လာခဲ့သည်.....

📱 ♪ ♪ ♪ 📱 ♪ ♪ ♪  📱 ♪ ♪ ♪ 

ရုတ်တရက် ဖုန်းထမြည် လာတော့......
Jimin အိပ်ယာပေါ်က ထထိုင်ပြီး...ကိုင်လိုက်သည်....

"ဟယ်လို........"

"Park Jimin လားဟင်....."

တဖတ်က မိန်းကလေး အသံ ခပ်ချွဲချွဲလေးကို ကြားလိုက်တဲ့အခါ
Jimin မျက်ခုံးတဖတ် ပင့်လိုက်ပြီး...
ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ အပြေးအလွှား စဥ်းစားလိုက်ပေမဲ့...
ဘယ်သူ ဘယ်ဝါမှန်း မသိ....

"ဘယ်သူလဲ....."

"ဟိုတခါ......
အိမ်လိုက်ပို့ ပေးဖူးတဲ့ တယောက်လေ...."

"နာမည်က....."

"အဲဟွန်း ပါ.. ......"

နာမည် ကြားတော့မှာ....ပြန်စဥ်းစား ကြည့်လိုက်တော့....
ဟိုတခါ Jung ကို bar ရှေ့မှာ ထားပစ်ခဲ့တဲ့...
နေ့ကမှန်း သတိရလိုက်သည် ...

"အော် မှတ်မိပြီ.....
အဲဟွန်း....ဘာကိစ္စ ရှိလို့လဲ...."

"ဟို....အကို နဲ့ တွေ့ချင်လို့....."

"ဘာလို့တွေ့ ချင်တာလဲ...."

"အဲ့နေ့က လိုက်ပို့ပေး တဲ့အတွက်...
ကျေးဇူးတင်ချင်လို့ပါ...."

"ရတယ် ကိုက မင်းမူးနေလို့...
လိုက်ပို့ ပေးယုံဘဲ...."

"ဒါပေမဲ့....အဲဟွန်း ညကျရင်...အကိုနဲ့တွေ့ခဲ့တဲ့
Bar မှာ မွေးနေ့လုပ်မလို့ အကို့ကို ဖိတ်ချင်လို့..."

"Ok လေ ...ကို လာခဲ့မယ် "

"တ..... တကယ်လား ...အကို ..."