Çöplüğümde dolanırken bir lokma yiyecek bulma umuduyla doyurmaya başlamıştım karnını...Tabi bu ruhumun içten içe umutsuzlukla tukenilisine engel olamıyordu.Sadece birkaç gün için coplugumden çıktım ve uczus bucaksız şehrin en pis islerin yapıldığı ücra köselerden birine geçtim.Duvara yaslandim ve omuzlarimin deri ceket yüzünden sürtüşme ile yanması bana hissettirdiği aci ayni serçe paaginizi sehpanın ayağının köşesine vurdugunuzda hissettiğimiz açıyla eşdeğerdi.Gerçek varsa oda uzun zaman suredir bir evim olmadığı için ayağımı sehpaya bile carpamiyordum.Yİllar önce carptiysam acisi damağımda kalmamıştı ki o acıyı unuttum.Yaşadığım tüm acılar ve sevinçler bir gözükmeyen cam gibi suratına çarpmasını boylece onları hatırlamak isterdim.Alaska ya gidiş hikayem ise oldukça sans ve trajedi ile dolu.O gün tuvaletimi yapmak için bi sahilden tuvalete girdim çıktığımda ise arkamdaki kadın sert bir şekilde bakışlarını kullanarak para istedi. Olsaydı da vrrmezdim ama param yoktu tabi bu nu o anlamadı bana bir tokat çak tu karşılığını almayacağını sandı biraz geçtikten sonra tam içi huzurla dolduki tekmem onun yere serilmesi için birebir kafasına geldi.Ardından bir kahvede olmayan paramla okye oynadım sans dondu ve kazandım oradan alaska seferini öğrenince hemen gemiye atladim.Boyle oldu ...
