Dear Wifey

III. Dear Wifey, you remember?

Hey guys, I know it's been a while since I've updated this but swear I tried to update before and curse the slow internet connection!

Wait, bakit ba akong nageenglish? Hahah XD so ayun nga, dahil nasa laptop ang draft ng chapter na ito at dahil hindi ako maka-UD dun. I re-revise ko na lang now na hahah XD kesa mapatagal pa diba. Also I wanna thank this lovely dudes of mine for doing such lovely stuffs like voting and commenting, etc XD

(I really listed you guys, since binaha niyo yung notif ko Af)

~YhengYheng_02 -ILYSM ikaw talaga yung nagbaha sa notif ko eh haha thanks for the votes and comments though, highly appreciated ;)

Floodvoters:

~babylynnedomingo7
~malditahmheg
~GloreneMae0
~AdikKayDJP
~eisjee
~kimberlaine27

~exoxohunhan947 -OMFG WHOEVER YOU ARE IM INLOVE WITH YOU XD. You added all of my stories in you're reading list I almost cried hahah but srsly, maraming salamat :) You deserve a follow! Inshort I'll follow you XD

~nerdSLASHgorgeous -alam kong colorless reader ka pero dito na ako magthethank you hahah thanks for reading my fav story :)

~And to the undying Friend of mine *drum rolls* msJMAGS -you're my super solid friend and you know that I love you XD thanks for supporting me all the way ;) I won't forget you. Really XD.

Okay. Masyado ng long ang note, proceed to the story.

Aiden's POV

*Knock Knock*

"Come in."

Bumukas ang pinto at pumasok ang assistant ko na si James, nakabusangot ang mukha niya habang naglalakad papunta sa table ko.

"Bakit ganyan mukha mo?"

"Hay nako, andyan na naman yung malandi mong patsyente, pulang-pula ang labi tapos kala mo nagtratrabaho sa bar kung manamit." Inis niyang sabi sa akin.

"Papasukin mo." Sabi ko habang tinitignan ang mga documents.

"Sabi mo dude eh." Binuksan niya ang pinto at pumasok si Mrs. Chavez. Yep, may asawa na siya kaso kakamatay lang. And since then mas dumalas ang pagpunta niya dito, specifically araw-araw.

"Hi honey," naningkit ang mga mata ko. How dare she call me honey?

"Mrs. Chavez," tumayo na ako sa upuan ko bago pa siya umupo sa patient's seat.

"I'll be straight to the point. I'm not really comfortable working with you, napapansin ko kasi ang pagpunta niyo dito araw araw kahit wala naman ho kayong sakit. Pati na rin ang pgkapit niyo sa braso ko, ang sadyang pagtumba niyo sa akin, halos araw araw niyong paulit ulit na ginagawa yan and that's why I'll transfer you to another doctor," kinuha ko ang mga gamit ko, wala naman na kasi akong pasok ngayon since nag file ako ng leave. Nagpunta lang ako dito para i-check ang ilang documents.

"But sweety, ayaw mo ba nun? I like you okay? Patay naman na ang asawa ko! We can be together!"

Akma siyang yayakap sa akin pero lumayo ako kaagad.

"I don't like your actions Mrs. chavez, be professional. At higit sa lahat, you lost your other half, alam mo ba kung gaano kasakit yun? I think not. And also, I'm married." Itinaas ko ang right hand ko para ipakita sa kanya ang wedding ring ko. Hindi ko yan inaalis sa kamay ko. Kahit na 1 taon na siyang wala. But now she's here right?

Lumabas ako sa ospital. I ended up on an ice cream store again, nilabas ko ang maliit na itim na notebook muk sa bag ko.

Diary.

Alam kong parang gay tignan to alam ko ring may online sites naman para magsulat ng diary but I'll stick to the old way.

Mas okay 'to para sa akin.

Dear wifey,--

Napatigil ako sa pagsusulat ng bumukas ang pintuan.

And right there she entered, Destiny? Fate? I know this is something deeper.

When our eyes met, napatigil siya sa paglalakad. Kinakabahan ako. Nginitian ko siya hoping na ngumiti din siya pabalik.

Pero hindi yun ang nakita ko.

Ilang beses ko na ba siyang napaiyak?

Sunod-sunod na tumulo ang luha niya. Tumayo ako para lapitan siya pero tinulak niya lang ako kaagad.

"Hyra?"

Paulit-ulit niya akong hinampas habang umiiyak siya. Shit. Ang sama sa pakiramdam.

I tried to hug her pero nanghina ako bigla sa mga sinabi niya.

"Hindi ko man maalala ang lahat pero ngayon, may pinaalala ka sa akin..."

Tumingala siya sa akin.

"All I remember is you cheating on me."

Dear wifey,

You remember the pain... I'm sorry. Masakit na makita kang nasasaktan. Sana nga hindi na lang pala tayo nagkita ulit. Sana pala hindi na lang ako nagpunta sa ice cream store kanina. Baka kasi masaya ka na ng wala ako diba? Hala, nababasa na 'tong diary, sorry ah. Kung ang hinahina ko ngayon. Iniiyakan ko pa itong diary na 'to. Pero kasi ang hirap mong bitawan. Mahal na mahal kasi kita... Hindi na ako susuko, I'll make you remember me wifey, I'll restore our memories. I promise.

Love, hubby.