GÖNÜL YARASI(Kalp Gözü)

6.Bölüm

Hümeyra karşısında gördüğü kara gözlere adeta mühürlenmişti.Gece kadar karanlık olan gözlere,dipsiz bir kuyunun sonunu andıran kara harelere, kilitlenmişti.

Neden çekemiyordu gözlerini ondan?Günahtı sonuçta, bakmamalıydı.Şimdiye kadar bir erkeğin gözlerine asla bu kadar uzun süre bakmamıştı,herzaman sakınmıştı harama bakmaktan kendisini fakat şimdi,şimdi neden bu kara harelerde kaybolmuş gibi hissediyordu kendisini?

Kolunun acısı bulunduğu konumu hatırlatmak istercesine kendisini belli ettiğinde gözlerini de adamın gözlerinden çekmişti.Ne yapmıştı az önce?Uzun süre bir harama nasıl bakmıştı?Çizgisini nasıl aşmıştı?Nasıl yapmıştı bunu nasıl?Kolundaki acıyla yüzünü buruşturdu ve kulağına gelen sert ses tonuyla düşüncelerinden sıyrıldı.

"Kimsin sen?!"

Hümeyra cevap veremedi.Beynindeki sözcükler diline gelmiyordu,sanki konuşma işlevini yitirmişti.Hem korkudan hemde işlediği günah yüzünden konuşamıyor, konuşmadıkça da karşısındaki adamın kolunu kopartacakmış gibi sıkmasından ne kadar çok sinirlendiğini anlıyordu.Bir dakika,bir dakika.Bu adam hâlâ onun kolunu mu tutuyordu?Af Allah'ım.Hemen kolunu çekmeliydi,aksi taktirde gittikçe günaha batıyordu.

"Kolumu bırakın lütfen." dedi fısıltılı bir sesle.

Genç adam kıza doğru bir adım daha attı ve bu sefer daha sert bir sesle,bütün kelimlerin üstüne basa basa sorusunu sordu.

"Sana,kimsin,dedim!"

Hümeyra kendisini kapana kısılmış gibi hissediyordu.Üstelik bu da yetmezmiş gibi bu genç adamın ürkütücü sesinden de ölesiye korkmuştu.Neden kolunu bırakmıyordu ki?Kolunu bıraksa o da sorusuna bir cevap verebilirdi.Tabii ondan önce bayılıp kalmazsa.

"Lütfen kolumu bırakın.Canımı yakıyorsunuz."

Genç adam sorusuna alamadığı cevapla iyice sinirlenmiş,genç kız ise bu adamın heybetinden dolayı iyice kapıya sinmişti.Genç kız bu adamın omzuna ancak gelebiliyordu hatta omzunun biraz üstünde kalıyordu fakat yinede yüksekten öldürücü bir şekilde bakması genç kızın korkmasına sebep oluyordu.

"Sana bir soru sordum değil mi?Eğer bir cevap vermezsen sonucu hiç iyi olmayacak."

Genç kız anın etkisi ile gözlerini kapatıp açtı ve soruya cevap vermek için ağzını araladı.

"B-ben ben burda çalışıyorum,h-hemde burda kalıyorum.Rojin Babaanne ilaçlarını istemişti,bu yüzden odasına girdi-"

"Karanlıkta ilaç arıyordun öyle mi?Nedense pek inanamadım ben bu duruma."

Ne demek istiyordu bu adam?Yalan söyleyecek hali yoktu ya?Ayrıca ne ima etmeye çalışıyordu?

"Bakın doğruyu söylüyorum.İlaçları almaya geld-"

Genç kızın lafını Rojin Hanım'ın sesi böldü.

"Hümeyra,gızım.Buldun mu ilaçlarımı?Bulamadın mı yosa?Oraya goyduydum halbuki."

Genç adam duyduğu sesle bir adım geriledi ve eş zamanlı olarak da genç kızın kolunu bıraktı.Genç kız yere düşen poşet kutusunu aldı ve arkasına bakmadan çıktı.Az önce yaşadığı durumdan o kadar çok utanıyordu ki.Daha önce hiçbir erkekle bu kadar yakın olmamıştı.

Peki ya neden gözlerini o adamdan çekememişti?Neden kendisini o gözlerde bir anlığına güvende hissetmişti? Kafasını olumsuzca iki yana salladı.Karşısında duran Rojin Hanım'a döndü ve yaşlı kadına doğru ilerledi.

"Geldim Rojin Babanne."

"Hah gızım,gecikince bulamdın sandım ilaçlarımı.Hayde gidelim büyük salona."