GÖNÜL YARASI(Kalp Gözü)

9.Bölüm

                                
Evin kadınları misafirlere hoş geldiniz derken Hümeyra ise ayakta öylece duruyordu.

Neydi bu hissettiği?Neden acımıştı bir an sol yanı?Ufak da olsa neden kalbi burkulmuştu?

Aklındaki kendisinin henüz cevabını bulamayacağı sorularla birlikte hâlâ kol kola duran sarışın kız ve Araf’a baktı bir an.Fakat kendisini dikkatle izleyen kara hârelerle kısacık da olsa göz göze geleceğini bilse,hiç kafasını kaldırır mıydı?

Gözlerini tekrar yere indirdiğinde Rojin babaannenin sesi de ortamda yükselmişti o an.

“Hoşgelmişsiniz tekrar konağımıza,sefa getirmişsiniz evimize.”

“Hoş bulduk Rojin Hanım” dedi orta yaşlı adam tebessümle.”Tanıştığımıza memnun oldum.Ben yeni iş ortağınız Hasan Kaya.Bu küçük hanım da benim güzeller güzeli kızım,Berfu” dedi genç kızı göstererek.

Rojin Hanım genç kıza döndü ve,
“Sende tekrar hoş gelmişsen kızım”dedi yumuşak sesiyle.

“Hoş buldum babaanneciğim”

“Babaanneciğim?” dedi Nur hayretle birden.

“Ah,pardon.Yanlış bişey mi söyledim?Araf’ın babaannesi olduğunuz için öyle demiştim.”

“Yok kızım Nur pek tepki verdi,mühim değildir.Nasıl rahat ediysen öyle seslen.”demişti fakat pek hoşlanmadığı belliydi yaşlı kadının.

Nur ise abisi ile kola kola içeri giren bu kızdan hiç haz eetmemişti.Nedenini bilmiyordu ama pek ısınamamıştı ona.

“Aynen,kusura bakma.Birden duyunca fazla tepki verdim”dedi Nur fazla kelimesinin üstüne basarak.

“Hiç sorun değil tatlım”

Söze bu sefer Celal Bey girdi.

“Beni ve Arafı tanıyorsunuz zaten Hasan Bey.Bu tatlı kadın benim annem Rojin, solundaki eşim Zümrüt,onun yanındaki prensesim,benim güzeller güzeli kızım Nur’um ve onun yanında ki hanım kız da ailemize yeni katılan kızımız Hümeyra.”

Zümrüt Hanım ve Nur da güler yüzle hoş geldiniz demişti fakat Hümeyranın beyninde o an tek bir söz yankılanmıştı.

Kızımız.

Bir kelime bu kadar mutlu hissettirebilir miydi hiç?Hissettirmişti işte.O kadar içten demişti ki Celal bey bu kelimeyi,genç kız bir an için güvende hissetti kendini.Sanki öz babası demiş gibi.

Mutlu bir yüzle,ve minnetle Celal Bey'e baktı.Peçesinde ne kadar mutlu olduğu görünmese de,Celal Bey ışıldayan gözlerden genç kızın nasıl hissettiğini anlamış ve büyük bir tebessüm etmişti Hümeyra'ya.

“İsterseniz yemekler soğumadan masaya geçelim, acıkmışsınızdır”dedi Zümrüt Hanım.“Buyrun,bu taraftan.”

Orta yaşlı adam olumlu anlamda başını sallamıştı fakat Araf’ın hâlâ (!) kolunda duran genç kız gözlerini genç adama dikmiş,hayran hayran ona bakıyordu.Büyük ihtimalle de Zümrüt Hanımı hiç duymamıştı.

“Ev keçika zer wê bikeve devê neviya min.”dedi mırıldanarak Rojin Hanım.

(Torunumun ağzına düşecek bu sarı kız.)

“Hm,bişey mi dedin babaannem?”

“Yok kızım.Hayde geçelim artık sofraya yoksa şekerim düşecek eyice”

Nur kısık gözleriyle,dikkatlice abisi ve hâlâ kolunda duran genç kıza bakıyordu.Rojin Hanım'ı duymuş gibi de görünmüyordu hiç.Bu kızda şimdiden haz etmediği çok şey vardı ve abisinin içine düşecek gibi davranmasından da düşünceleri doğrulanıyordu.Bu durumu en kısa sürede çözmeliydi.

Koluna bir çimdik yemesiyle yerinde sıçradı ve Rojin Hanım'a döndü.

"Ayyy babannem ya n'aptın?Etim doğrandı resmen.Ufff çok canım yandı"

"Kız ben sağa ne diyem?Duymi misen?"

"Özür dilerim babaannem duymadım ne diysen?" dedi şivesini taklit ederek.

"Bak bak bide beni taklid ediy eşek sıpası.Hayde geçelim yemeğe,ahanda şuraya düşüp bayılıcam senin yüzünden"

"Tamam hadi geçelim babannem,düşüp bayılmanı istemeyiz tabii ki."

Büyük salona doğru yürümeye başladıklarında onları bu sefer Araf durdurmuştu.

"Nur,bekle güzelim."

Nur bir an abisine döndü.

"Efendim abiciğim,bişey mi diyeceksin?"

"Evet güzelim babaanneme ben eşlik ederim sen Berfu Hanım'ın koluna gir.Ayağını incittiği için fazla yürüyemiyor,ona sen eşlik edersin abim."

"Tamam abiciğim, nasıl istersen." demişti genç kız.

Berfu'nun ise yüzü bir an düştü.Tam bişey diyecekken Nur hızla onun koluna girdi ve"Hadi gidelim tatlım,bu taraftan."dedi tatlım kelimesinin üzerine basarak.

Genç kız Nur'a baktı,yüzü asık bir şekilde Nur'un koluna girdi ve  hepsi büyük salona doğru yürümeye başladı.

Hümeyra gözlerini yerden hiç kaldırmıyordu ve babannenin diğer tarafında yürüyordu.Araf ise Rojin Hanım'ın koluna girmişti ve kaçamak bakışlarını genç kıza çevirmekten hiç  kaçınmıyordu.Ona bir özür borcu vardı ve bugün o borcu silecekti.Peki kız onu dinleyecek miydi?Bunu  hep birlikte göreceklerdi.

Selamın aleyküm ☺️ çok uzun bir aradan sonra tekrar sizinleyim.Sınavım nedeniyle bir süreliğine gitmiştim fakat yeniden burdayım.İnşallah keyif alarak okuyacağınız bir bölüm olur.Hatam varsa affola ☺️

Keyifli okumalar ve hayırlı geceler güzel insanlar ✨ selam ve dua ile...