Το παιχνίδι του έρωτα και της εκδίκησης

Δούκας & Μυρσίνη ( Η Γέννα/ Το ατυχημα 3 μήνες μετά)

Η Μυρσίνη είχε μπει πια στο μήνα της  από στιγμή σε στιγμή περίμενε να γεννήσει. Ο Δούκας ήταν συνέχεια μαζί της. 
Δούκας: Αγάπη μου πως είσαι? Πονάς?
Μυρσίνη: Πολύ λίγο.  Αχ !
Δούκας: Πάρε ανάσες και Σπρωξε!
Μυρσίνη: Αγάπη μου το νιώθω.  Έρχεται.  Ααααα

Ο Δούκας βοηθάει τη Μυρσίνη του να γεννήσει

Δούκας: Έλα αγάπη μου . Σπρώξε

Η Μυρσίνη σπρώχνει με όλη της τη δύναμη

Δούκας: Βγήκε το κεφαλάκι του ! Σπρωξε

Η Μυρσίνη σπρώχνει ξανά. 

Δούκας: Αγάπη μου να μας ζήσει!
Μυρσίνη: Τι μωράκι κάναμε αγάπη μου?
Δούκας: Ένα υγιέστατο κοριτσάκι
Μυρσίνη: Δώσε μου τη μικρούλα μας .

Ο Δούκας δίνει τη νεογέννητη στη μάνα της
Δούκας: Είναι κούκλα σαν τη μάνα της
Μυρσίνη: Μου λείπουν τα παιδιά μας
Δούκας: Κάνε κουράγιο αγάπη μου . Κάποια στιγμή θα γίνεις πάλι γυναίκα μου και θα είμαστε για πάντα μαζί με τα παιδιά μας και θα κάνουμε και αλλά παιδιά.

3 Μήνες Αργότερα ( Απρίλιος)

Ο Δούκας με τη Μυρσίνη απολάμβαναν τις στιγμές τους με το γιο τους και τη 3 μηνών κόρη τους.  Η Μυρσίνη ένιωθε πολύ καλύτερα , είχε δει και τα άλλα της παιδιά. 
Δούκας: Αγάπη μου,  θα πάω το μικρό για εμβόλιο.  Θα είσαι εντάξει με τη μικρή?
Μυρσίνη: Γιατί να Μην είμαι?
Δούκας: Είναι η πρώτη φορά που μένεις μόνη σου με τη μικρη
Μυρσίνη: Μια χαρά θα είμαστε αγάπη μου ..τόσα παιδιά έχουμε κάνει... ξέρω

Ο Δούκας φιλάει τη Μυρσίνη του και φεύγει με το γιο του στο παιδίατρο

Η Μυρσίνη βάζει μόνη της τη μικρή στη κούνια της . Η ίδια νιώθει κουρασμένη επειδή η μικρή τους ξενυχτάει
Η Μυρσίνη ζαλισμένη περπατάει.  Το κορίτσι που έχουν υιοθετήσει με το Θωμά τη σπρώχνει από τη ζήλεια του . Η Μυρσίνη πέφτει στο πάτωμα και χάνει τις αισθήσεις της. 
Ο Δούκας γύρισε με το μικρό και τον έβαλε να φάει.  Ο Θωμάς καθόταν στη κουζίνα με το κοριτσάκι.  Ο Δούκας αφού άφησε το μικρό να φάει , ανέβηκε μόνος του στο δωμάτιο τους που είχαν βάλει και τη κούνια της μπέμπας τους.  Μόλις μπήκε στο δωμάτιο βλέπει τη Μυρσίνη λιπόθυμη. 

Δούκας: Μυρσίνη μου , Αγάπη μου τι έπαθες?

Η Μυρσίνη δεν συνερχόταν.  Ο Δούκας τη μετέφερε εσπευσμένα στο νοσοκομείο.

Δούκας: Πώς είναι η γυναίκα μου γιατρέ?

Ο Δούκας είχε ξεχάσει ότι έχουν πάρει διαζύγιο και ότι η Μυρσίνη έχει παντρευτεί το Θωμά

Γιατρός: Ηρεμήστε,  όλα καλά θα πάνε
Δούκας: Πείτε μου τι έχει?
Γιατρός: Ξύπνησε αλλά Δεν θυμάται τίποτα
Δούκας: Μπορώ να τη δω ?
Γιατρός: Καλύτερα Όχι
Δούκας: Θα γίνει καλά?
Γιατρός: Ναι . Μάλλον η αμνησία είναι από τη διάσειση που έχει πάθει

Λίγες ώρες Αργότερα

Ο Δούκας περιμένει νέα για τη Μυρσίνη

Σκέψεις του Δούκα: Άντε πότε θα βγει ο γιατρός να με ενημερώσει για την κατάσταση της Μυρσίνης μου , θέλω να γίνει καλά το κοριτσάκι μου . Γιατρέ πολύ αργείς! Βγες να μου πεις ότι είναι καλά! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εκείνη   . Επιτέλους βγήκε  ο γιατρός  

Δούκας: Πες μου γιατρέ
Γιατρός: Είναι καλά  . Η μνήμη της επανήλθε . Θυμάται τα πάντα
Δούκας: Επιτέλους είναι καλά.. Όμως νιώθω ότι κάτι μου κρύβεται.  Πείτε μου γιατρέ τι συμβαίνει?
Γιατρός: Θα έχει ζαλάδες και θα πρέπει να προσέχει , απαγορεύεται και το ποτο
Δούκας: Μπορούμε να φύγουμε γιατρέ?
Γιατρός: Αύριο

Η Αυριανή μέρα έφτασε .
Ο Δούκας με τη Μυρσίνη φύγανε από το νοσοκομείο για το σπίτι τους .
Μόλις έφτασαν σπίτι τους  ,  ο Δούκας έβαλε τη Μυρσίνη να ξαπλώσει και έκατσε δίπλα της να τη προσέχει. Το γιο τους και την μπέμπα τους εκείνος τα φρόντιζε. 
Η Μυρσίνη όταν έπρεπε να ταΐσει τη μπέμπα τους,  ο Δούκας της την έφερνε στη αγκαλιά της. 

Από την επιστροφή της Μυρσίνης στο σπίτι και για τους επόμενους 7 μήνες , ο Δούκας συνέχιζε στην έχει υπό την προστασία του , ούτε να σηκωθεί μόνη Δεν την άφηνε. 

Τι θα συμβεί όταν σηκωθεί η Μυρσίνη μετά από 7 μήνες ξεκούρασης και ανάρρωσης ?