Sevebilir misin?

12

Daha çok ahşap renklerin ağırlıklı olduğu, oldukça ferah bir odaydı. Büyük olmasının yanında boydan camın ve balkonun olması fazla iyi duruyor. Banyoya girip elimi yüzümü güzelce yıkadım. Aynanın önünde ki sakal losyonunu elime alıp kapağını açtım. Kokusu banyoyu sardığında beklemeyip içime çektim. Kapağını kapatıp aynı yere koyduğumda bile hâlâ koku burnumdaydı.

Aynadan kızarmış yüzüme, bol tişörte ve dağılmış saçlarıma baktım. Banyodan çıkıp iki kişilik yatağın sağ tarafına yatıp bacaklarımı kendime çektim. Yastığa burnumu koyduğumda Poyraz'ın kokusunu daha çok hissetim. Güzeldi fazla güzel.

İlk defa kokusunu bu kadar net alıyorum bu his gerçekten güzelmiş. Yatağa daha fazla yayılıp hafif gülümsedim.

Poyrazdı güzel olan adamın her şeyi güzeldi ama en çok gözleri, gözleri güzel. Tabi birde sakalları var sert mi yumuşak mı bilmediğim ama dokunma düşüncesinin bile kalbimi hızlandırdığı sakalları.

Aslında eskiden o adamdan dolayı sakallı ve uzun boylu erkeklerden korkardım. O zayıf ve çelimsiz olmasına rağmen canımı ölümüne yakardı. Poyraz elinin tersiyle bir vurda leşimin çıkma ihtimali çok yüksek, yaptığı kavgalardan, duyduğum şeylerden yola çıkarak söylüyorum bunu yoksa Poyraz hiçbir zaman yanımda o şekil bir insan olmadı.

Düşüncelerin beynimi parçalara ayıracağını anladığımda gözlerimi sımsıkı kapattım. O adamı ve geçmişi düşünmek hiç iyi gelmiyor daha çok batıyorum. Artık o yok sadece ben varım her şey eskide kaldı. Kimse bana zarar vermez, veremez kendimi koruyacak yaşa geldim. Hem kendimi koruyamadam da Poyraz korur değil mi? Evet ya Poyraz izin vermez her zaman yanımda olur- mu? Poyraz gerçekten her zaman yanımda olur mu?

Dokunmadan sevilir mi? Ya sevemezse ya her şey kötü olursa ya da ne bileyim ya sıkılırsa...

Bacaklarımı daha çok kendime çektim bunların hepsini sonra düşünmek istiyorum. Poyraz'ın odasında, onun kokusuyla yatıyorum. Şimdi bunların tadını çıkartmalıyım.

İçimde ki hevesli çocuğu daha fazla sustaramayıp yataktan yavaş hareketlerle kalktım. Işığı açıp büyük ahşap dolabın kapağını açtım. Karşımda bir sürü kıyafet duruyordu ve hepsi bana fazlasıyla bol olabilir ama umursamadan Poyraz'ın üstünde sıklıkla gördüğüm siyah tişörtü aldım. Uzun uzun inceleyip kendi tişörtümü çıkartıp üstüne kokusu sinmiş tişörtü giydim. Altımdaki eşofmanım rahat olsa bile ona dar gelen gri eşofmanını da yavaşça giydim.

Beni buraya getirdiyse kıyafetlerini istediğim gibi kullanabilirim değil mi? Kendi tişörtümü katlayıp tişortlerimin olduğu rafa koydum. Evet benden çaldığı tişörtler...

Aynadan kendime bakıp gülmeye başladım. Şu hâlime bakın Poyraz'a dar gelen, vücudunu belli eden kıyafetler bana fazlasıyla bol geliyor. Işaret parmağımı önümde birleştirip "Ama benim ellerim de küçük" deyip daha fazla güldüm.

Kendimi geniş yatağa attım nedenini bilmem ama onun kokusunu daha fazla hissetmek mutluluk hormonlarımı tavan yaptı. Yatakta güzelce yayılıp kafamı nevresime sürttüm.

Oturma odasından gelen seslere bakılırsa tek uyumayan ben değildim. Onlar da saat geç olmasına rağmen uyumamış öylece oturuyorlardı. Poyraz için endişeleniyoruz ne bileyim belki onlar alışıktı böyle bir kavgaya fakat ben...

Duyduğum kapı sesiyle gözlerimi sımsıkı kapatıp yatakta yüz üstü yattım.

"Oğlum? Geç içeri geç koca adam oldun hâlâ kavga gürültü peşindesin."

Gülmemi tutmadan dışarı bıraktım. Hüri abla gerçekten Poyraz'ın diğer yüzünü unutup çocuk azarlar gibi azarlıyor.

"Ya annem bi durur musun? Emir nerede, çok sıkılmıştır şimdi yemek yemediyse gidip bir şeyler alıp gelirim."

Beni düşünüyor ya kalbim, kurt bakışlarında hayat bulduğum.

"Yedi yavrum yedi ama insan bi sorar iyiyim anne sen nasılsın der yok nerde öyle anne sevgisi"

Öpme sesleri gelince dudağımı ısırdım. Poyraz gerçekten çok şanslıydı.

"Herkes bebeğini düşünüyor annem ne yapayım yani neyse Emir gelmediğine göre yatmış yeni mi yattı, uyumuş mudur?" Beni düşünüyor...

"Alii bu oğlun annesini yaşlanınca bakım evine atacakmış. Bana seni bırakır babama yeni kadın alırım dedi Allahım bu günleri de görecek miydim yarabbiim."

"Poyraaz anneni sinirlendirme sonra kafasında kurup duruyor vallahi kendime gelemiyorum. Bende yaşlandım acıyın bana" Ali abinin sesi koca bir bıkkınlık doluydu. Ama tabi sonralara doğru gülmese ciddiye alabilirdim.

"Bu da beni kesin aldatıyor. Yok beni bırakın zaten bakımevlerine istemem sizi baban bulur bi kadın kuma almaya çalışır. Ama tabikide izin vermem sonra babanı öldürür bakımevinden şikayet ederken cezaevine yatarım. Neyse bunu gece düşünürüm sen git gör bebeğini"

"Seviyorum seni zilli"

Biraz şamar sesinden sonra kapıdan ses geldi ve sanki belli olmayacakmış gibi yukarıda salladığım bacağımı hemen indirip gözlerimi sımsıkı kapattım. 

"Burada bir bebek varmış uyuması gerekirken uyumamış."

Sesinde saf alay vardı gözlerimi hafif açıp "Amına koysun bebek" diye mırıldandım.

"Annee! Emir kötü sözler söylüyor."

Gözlerim kendiliğinden kocaman açılırken yandaki yastığı Poyraz'a fırlattım. Yana kayıp yastıktan kaçsada annesinin terliğinden kaçamayan koca yürekli Poyraz.

Huri abla odaya dalıp "İftira atma lan çocuğa" deyip terliği fırlatmıştı. Gülmemi tutamayıp kocaman bir kahkaha attım.

"Bu çocuk uyuyordu sonra geldin kaldırdın her zaman yaramaz bir çocuktun zaten babası kılıklı"

Ali abi gelip terliği alıp "Hadi sizde uyku falan kalmadı gelin çay demleyip Huri Hanımın  zulasını patlatalım."

"Ne zulası?"

Hep  birlikte "Abur cuburr" diye bağırdılar. Yan odadan "Kızım zulayı patlatacaklar diyorum kapatalım daha, aynen bende seviyorum... Tamam tamam tamaaamm"

Telefonu kapattığı anda "Hollandadan gelen çikolatalar benim bu sefer" diyerek annesinin yanına koştu.

"Sanki diğer sefer başkası yedi salak bu  çocuk ya" deyip Mertin kafasına vuran Poyraz, "Çocuğum neden vuruyorsun şimdi bende senin bebeğini döveyim" diyerek sanki olabilirmiş gibi benim üzerimden tartışan Huri abla, çikolata kavgası yapan Onur ve Mert ve bunlar ne yaşıyor der gibi bakan Ali abi ve ben...

Yicem bunları yaaa
Aşığım bu kitaba aşıkkkkkkkkk

Yorum ve beğeniler için şimdiden teşekkür ederim eheheh