Daddy Issues － Peter Parker

13.bölüm

Tony Harley'i kucağına alarak hemen arabaya koydu. Hızlıca arabaya binerken bir şey gördü. Peter orada bayılmış yatıyordu. Onu umursamadan arabaya binip hızlıca sürmeye başladı. Ama hiçbir şey ifade etmemişti.

Harley ölmüştü.

Oğlu ölmüştü.

~~~
Peter yavaşça gözlerini açtı. Etrafına baktığında bir orman gibi bir yerde olduğunu gördü. Her şeyi hatırlıyordu. Harley'i öldürmüştü. Yavaşça ayağa kalkarak okuluna doğru gitmeye başladı. Arkadaşlarını görmek iyi olabilirdi. Peter okul çıkışını bekledi.

Peter okulun kapısına bakmaya devam etti. Hâlâ Ned ve MJ'i görmemişti. Ned'i gördüğü zaman hemen ona seslendi ve el salladı. Ned Peter'ı gördüğünde gözlerini büyütüp heyecanla yanına doğru koştu.

Peter bir şey söyleyemeden Ned Peter'a sıkıca sarıldı ve "Dostum seni çok özledim." dedi. Peter sarılışına karşılık verip gülümsedi. Ned Peter'ın iyi olmadığını görünce onu kolundan tutup evlerine sürükledi.

Ned odaya yavaş adımlarla girdi. Ned üzüntüyle " Hadi dostum bir şeyler yiyelim." dedi. Peter kafasını salladı. Ned gülümsedi ve "Hadi bugün yemekte patates kızartması var" dedi. Peter zorla gülümsedi.

Yemeklerini yedikten sonra Peter üst ranzada Ned ise alt ranzada uzanıyorlardı. Ned telefonu ile uğraşırken Peter tavanı seyrediyordu. Peter tavanı izlerken dudaklarını araladı ve Ned'e olan biten her şeyi anlattı.

Peter derin nefes aldı ve " Bay Stark ile konuşmak istiyorum." Dedi. Ned yutkundu ve "Bundan emin misin?" diye sordu. Peter kafasını salladı ve "Evet eminim belki de..."
Peter gözlerinden yaş gelmesini engelledi. Ned kafasını kaldırıp Peter'a baktı. "Belki de ne ?" Diye sordu.

Peter'ın gözünden bir damla yaş düştü ve "Belki de Harley yüzünden kendini suçluyordur." dedi.
Peter sessiz bir şekilde güldü ve "Belki onun suçu olmadığını öğrenirse kendini suçlamaz ve vicdan azabı çekmez." dedi.

Ned yatağından kalktı ve "Senin suçun da değildi Peter." Peter'ın yüzüne bakarak "Sen de vicdan azabı çekmeyi bırakmalısın." Dedi. Peter kafasını olumsuz anlamda salladı ve "Hepsi benim suçumdu." Dedi.

Ned hızlıca "Hayır dostum senin suçun değildi. Senin hafızan silinmişti. Zaten benim tanıdığım Peter bir insanı öldürmeyi bırak karıncayı bile incitmez." Dedi.

Peter omuz silkti ve "Yine de konuşacağım." dedi. Odanın kapısı hızlıca açıldı. Peter içeri giren MJ'i gördüğünde yerinde doğruldu. MJ heyecanla "Peter!" dedi.

Peter ranzadan indi ve MJ'e sarıldı. MJ "Seni özledim." dedi. Peter da "Ben de seni özledim." Dedi. Peter derin bir nefes aldı ve olanları MJ de anlattı.

MJ ısrarla "Peter!" Dedi. Peter omuz silkti. Tony ile konuşacaktı. Ne olursa olsun. Ned "Belki de birbirinize destek olursunuz yaralarınızı beraber sararsınız." Dedi. MJ Ned'e sinirli bir şekilde baktı. Ned ise omuz silkti.

MJ Peter'ın omzuna elini koydu. "Bak tamam Harley için kendini suçluyorsun ama Stark'ın yanına gitmek sence mantıklı mı?" Dedi.

Peter kafasını salladı. "Yine de ondan özür dilemeliyim bir de Harley'den." dedi. MJ tebessüm etti ve "Ne olursa olsun yanındayım." Dedi.

Ned kafasını salladı. "Her zaman yanındayız dostum." Dedi. Peter gülümsedi.

~~~~~

Tony kürsüye çıktı. Etrafına baktığında okuldan Harley'in arkadaşlarını kuleden de birkaç kişiyi görebiliyordu.

Boğazını temizledi ve "O sahip olabileceğim en iyi çocuktu.Onu ilk evlat edindiğimde gerçekten çok mutlu olmuştum. Onu evlat edindikten sonra hayata karşı bakış açım değişti."
Hafifçe güldü ve " Onunla baba olmayı öğrendim. Bunu sadece küçücük bir çocuk başardı ve onunla gurur duyuyorum. Önceden de duyuyordum. Bundan sonrasında da duyacağım." Dedi. Tony göz yaşlarını sildi ve zorla gülümsedi.

Herkes gitmişti. Sadece Tony kalmıştı.
Mezarın başına oturmuş öylece izliyordu. Arkadan ayak sesleri duyunca o tarafa doğru döndü ve hızlıca ayağa kalktı.

"Senin ne işin var burada?!" Dedi. Peter başını eğmiş yavaşça Tony'in yanına gelmişti. Tony Peter'ı ittirdi ve "Sana bir soru sordum." Dedi.
Peter zorla Tony'e baktı ve "Ben sadece özür dilemek istiyorum." Dedi.

Tony kaşlarını çattı ve "Niye özür diliyorsun." Dedi. Peter "Ben...ben.." konuşurken hıçkırdığı için düzgünce konuşamıyordu.
Tony anlamış olacak ki "Sen..."dedi.
Peter başını eğdi. Tony Peter'ın kolundan sıkıca tuttu ve "Onu sen öldürdün değil mi?" dedi.

Kolunu bıraktı ve "O yüzden orada baygın bir şekilde yatıyordun." Bağırarak konuşmaya devam etti. "HEPSİ SENİN SUÇUNDU.SEN HARLEY'İ ÖLDÜRDÜN." dedi.

Tony bağırdığında Peter yerinden sıçradı ve hıçkırarak ağlamaya başladı.

Peter olumsuz anlamda kafasını salladı. "Ben özür dilerim gerçekten hafızam silinmişti ve ben hafızam silinmeseydi öldürmezdim." Burnunu çekti ve "Ben çok özür dilerim." dedi.

Tony hayretle "Özür dilemen ne işe yarayacak o öldü artık geri dönmeyecek." dedi. Tony Peter'ı ittirdi ve "Sen oğlumu öldürdün." dedi.

Alayla güldü ve "Şimdi anladın mı niye seni oğlum olarak seçmediği mi?" dedi. Peter'ın kulağına doğru fısıldadı. "Çünkü Harley bunu yapmazdı." Dedi.

Peter sinirlenerek "Zaten beni hiç seçmedin ki!" dedi. "Ben sen de bir seçenek bile değildim." Dedi.

Tony "Bir daha senin yüzünü görmek istemiyorum. Senden nefret ediyorum." Dedi ve Peter'ın omzuna çarparak oradan uzaklaştı.

Peter kendini yere bıraktı ve ağlamaya başladı.

Baba oğul ilişkileri böyleydi işte Oğlunu asla istemeyen bir baba.

Ve baba sevgisi görmek isteyen bir çocuk.

Yanlışlıkla olan bir çocuk kendi çocuğu yerine başka birine babalık yapan bir baba...

Şimdi nolacak'tı?

İkisi de hayatlarını ayrı yaşayacaklardı. Böylesi daha iyiydi.

Bir araya geldiklerinde ne olduğu açıktı. Onlar gerçek bir baba oğul olamadılar.

Bundan sonrada olamayacaklardı.

'Babanız yaşıyorsa bu size çok güzel bir baba sevgisi verdiği anlamına gelmez. Bazı babalar dışarıya karşı yaşarken size karşı bir ölüden farksızdır. Bilirsiniz ki bir ölüyü hiçbir zaman geri diriltemezsiniz...'

^^^^^^^^^^^Mutlu Son^^^^^^^^^^^

Bir kitabın sonuna geldik,

Okuyan yorum yapan ve oy veren herkese teşekkür ederim.

Bıy bıy 👋