Bloody wings

Κεφάλαιο 14

Markus pov
Εκείνη τότε καθώς περπατούσε αφηρημένη, ξαφνικά αναστατώθηκε από τον θόρυβο της τσουγκράνας πάνω σε ένα μικρό βράχο δίπλα στο λαβύρινθο και αμέσως κοίταζε ψηλά με τα γουρλωμενα μάτια της! Με κοίταζε και ένιωσα να κυλάει στο σώμα μου η αμηχανία! Εκείνη έτρεξε για να σηκώσει την τσουγκράνα και εγώ προσγειώθηκα στο έδαφος ακριβώς μπροστά της! Τότε εκείνη σηκώθηκε απότομα καθώς αναστατώθηκε ενώ η τσουγκράνα κατέληξε πάλι στο έδαφος από τον φόβο! Ένιωθα ότι με φοβάται και φυσικά θα της είχε πει τα πάντα η κοντή που αναστατώνει την ζωή μου με την ύπαρξη της γύρω μου και εννοείται ότι θα της έχει αναφέρει τα καλύτερα για εμένα! Φυσικά κατάλαβατε την τραγική ειρωνεία μου! Εκείνη όμως δεν πτοήθηκε και μου μίλησε με το πιο γλυκό ύφος που μπορούσε να πάρει από την αναστάτωση της!

Daisy: Μμ... Συγνώμη! Σου έπεσε αυτό! Να ορίστε! (Είπε καθώς έσκυψε και μου το έδωσε).
Markus: (Εγώ αμέσως το πήρα καθώς την κοιτούσα έντονα προσπαθώντας να καταλάβω αυτο το περίεργο και έντονο συναίσθημα). Ναι ωραία!!!
Daisy: Έχω κάτι; (Μου είπε με αυθάδη τρόπο κάτι που δεν με πείραξε για κάποιο περίεργο λόγο).
Markus: Προσπαθώ να καταλάβω κάτι!
Daisy: Να καταλάβεις τι;
Markus: Δεν είπα κάτι!
Daisy: Μα τώρα είπες ότι προσπαθείς να καταλάβεις!
Markus: Μπα σου φάνηκε!
Daisy: Ναι okay! (Είπε και γύρισε να φύγει καθώς μουρμουρησε ψιθυριστά μέσα από τα δόντια της) Τόσο περίεργος!
Markus: Ίσως εσύ είσαι η περίεργη που αντί να πετάξεις τρέχεις και αντί να βρίσκεσαι στην αίθουσα της τραπεζαρίας περπατάς!
Daisy: Ναι okay! Μπορείς να μην ακούς τον μονόλογο των άλλων?
Markus: Χαχα! Μονολογησες? Αυτό και αν είναι περίεργο!
Daisy: Ναι okay, ξέρω ότι είμαι η περίεργη που ήρθε από την γη!
Markus: Δεν είναι κακο να είσαι περίεργος! Κακό είναι να διαπράττεις έγκλημα και από πάνω να την βγάλεις καθαρή!
Daisy: Πως?
Markus: Έλα τώρα, δρόμο! (Της είπα καθώς ποτέ δεν έχω εκφράσει τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου σε κανέναν).
Daisy: Πραγματικά μου την δίνεται όλοι εδώ πέρα!!! Είστε ασεβείς ενώ έχετε ένα όνομα και μια κοινωνική τάξη και ζητάτε όλοι τον σεβασμό, αλλά εσείς δεν δίνεται τίποτα παρά μόνο δείχνετε τι τέρατα είστε! Ίσως να έκανα λάθος.....
Markus: Όπα μικρή! Σε εμένα κανένας δεν μιλάει έτσι.. (Την έπιασα από το μπράτσο της και την έφερα κοντά μου καθώς κατάφερε να με εξοργισει).
Daisy: Ξέρεις κάτι μπαμπουινε! Αι γαμησου!!