Jungkook, ölülerle konuşabilen bir şamanın oğluydu. Aynı zamanda kendisi de ölülerin ruhlarıyla iletişime geçebiliyordu.
Peki ya kendini zaten güvende hissetmeyen Jungkook'un başına kötü bir ruh musallat olursa ne olur?
Litost: Başkasına zarar verdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yani şimdi Lalisa ile aynı odada mıyız?" Dedi Taehyung.
"Evet Taehyung, tam yanında oturuyor." Taehyung oturuşunu hafiften yan çevirmiş ve bakışlarını bir yere sabitlemişti. Sabitlediği yeri görünce gülmeden edemedim yine. "Taehyung, yanlış bir yere bakıyorsun. Lalisa düşündüğün kadar kısa değil." Yanakları kızaran Taehyung bakışlarını yukarı kaldırdığında doğru yere baktığını onaylar bir ses çıkardım. "Şimdi birbirinize bakıyorsunuz."
"Umm, daha çok boşluğa bakıyormuşum gibi hissettiriyor."
"Acaba neden Taehyung?"
"Taehyung'u sevdim komik çocukmuş." Dedi Lalisa gülerken. "Lalisa seni sevmiş, komik çocukmuşsun." Dedim ben de.
"Öyle mi?" Heyecanlanan Taehyung'u görünce gözlerimi devirdim. "Üzgünüm Lalisa, senle bizzat iletişim kuramadığım için bir şey diyemiyorum. Ama cana yakın ve kafa dengi olduğuna eminim." Dedi Taehyung. Gülümsemesi büyüyen Lalisa ise teşekkür etti. "Teşekkür ediyor." Diyerek ilettim.
Bu sabah okulda Taehyung'a son durumları aktardıktan sonra o, okuldan dönerken kendi evine bile uğramayı tercih etmeden benim evime damlamıştı ve ben yaklaşık yarım saattir Lalisa ile arasındaki iletişimi sağlayıp çevirmenlik yapıyordum, sıkılmıştım.
Sol kolumu koltuğun koluna yaslayıp çenemi de avucuma yasladıktan sonra bir süre sessizleşen ortamda kafamı dinlemek istedim ama tabii ki Kim Taehyung asla çenesini kapatamıyordu. "Peki bana onun nasıl göründüğünü tabir etmeye ne dersin?"
"Neden böyle bir şeyi yapacak mışım?"
"Çünkü merak ediyorum, hadi Jungkook lütfen." Diyip dudak büzmesi tabii ki beni etkilememişti ama can sıkıntısından mıdır bilinmez kafamı yasladığım avucumdan çekip sırtımı koltuğa yasladım ve Lalisa'yı incelemeye başladım.
Düşündüğümü belli eden bir sesten sonra konuşmaya başladım. "Düz siyah küt saçları ayrıca alnında kahkülleri var. Büyük ama hafif çekik güzel gözleri, güzel bir burnu, güzel kalın sayılabilecek dudakları ve açık güzel bir teni var."
"Evet Jungkook, tabirlerinden dolayı güzel göründüğünü anlayabiliyorum." Diyip serseri gibi gülen Taehyung'un ağzına bir tane geçirme isteğimi bastırdım.
Bunun üzerine bakışlarımı Lalisa'ya çevirdiğimde bana bakıyor olduğunu görüp endişe ile gözlerimi hemen ellerime indirdim. Doğrusu bu biraz utanmamı sağlamıştı çünkü Lalisa'yı betimlerken cümlemin içine güzel koymayı planlamamıştım, her şey anlık gelişmişti.
Bu olayın üzerinden fazla zaman geçmeden Taehyung, telefonuna gelen bir mesaj yüzünden hızla ayaklanmak zorunda kalmıştı. "Şimdi gitmem gerekiyor, sonra görüşürüz dostum." Diyip mutfaktaki arka kapıya ilerlerken Lalisa'nın olduğu tarafa dönüp havada el sallamış ve "Sonra görüşürüz Lalisa." Demiş ben arkasından görüşürüz diye seslenirken Lalisa'yi çeviremeden evden çıkmıştı.
