Believe it or not (part 12)
ရှောင်ကျန့် ပေါင်ပေါ်ကနေ အနောက်ကို တစ်စောင်းလှည့်ကာ ရန်တွေ့နေတဲ့ နူတ်ခမ်းထော်လေးကို သိမ်းပိုက်လိုက်တယ်....သူထပ်ပြီး သည်းမခံ နိုင်တော့ဘူး ဒီသူထက် ၂ နှစ်ကြီး တဲ့ လူကြီးပေါက်စလေးကို
......အွန့်.....ဟင့်..ပြွတ်ပြွတ် ..အွန်း....တော်....အွန့်....တော်....အင့်...ပြွတ်ပြွတ်
ရှောင်ကျန့် နူတ်ခမ်းတွေ သိမ်းပိုက်နမ်းရိူက်ခံနေရတာတောင် ရအောင်အသံထွက်တနေတဲ့ လူကြီး ပေါက်ရဲ့ နူတ်ခမ်းကို ပိုပြီး နင့်နင့်သည်းသည်း နမ်းပစ်လိုက်တယ်....
အနမ်းရှိန် မြင့်လာလေ သူလည်ပင်းနားက အင်္ကျီ စကို ပိုဆွဲလာလေ လုပ်လာတာကြောင့် ကြာလာရင် အသက်ရူမဝဖြစ်လာမှာဆိုးတာကြောင့်လွှတ်ပေးလိုက်
.....အင့်...ဘာလုပ်တာလဲ
.....အဲ့ဒါဘယ်ပြေးဦးမလို့လဲ.
ကြည် ဘယ်လောက်လျှင်တဲ့ ဝမ်ပေါက် လည်း လွှတ်လိုက်တာ နဲ့ အတင်းရုန်းပြေးတာ ဒါပေမယ် ရှောက်ကျန့်က လက်ပို သွတ်တော့ ဒုတိယ အကြိမ် မြောက် သူပေါင်ပေါ် ထိုင်ချမိပြန်တယ်
.......ဘာ...ဘာလို့ လာနမ်းလဲ
......အင်းလေ ဘာလို့နမ်းတယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းလေးရှင်းပြချင်လို့လေ.....ဘာလို့ ထွက်ပြေးချင်တာလဲ...ကိုယ်ပြောချင်တာတွေက အခုမှ စပြောမှာကို
....ဟင်...အဲ့ဒါဆို မြန်မြန်ပြော
......အေးအေးဆေးဆေး လေးလေးနတ်နတ် ပြောချင်တယ်....သေချာနားထောင်ပေးနော်
....... အင်း
......မင်းကို ကိုယ်သိပ့် မြတ်နိုးမိပြီဝမ်ပေါက်
.........
.......မင်းကို ကိုယ့်အနား မှာ အမြဲထားချင်တယ်...မင်းကိုယ်အနားက ထွက်သွား မှာ ရူးလောက်အောင်ကြောက်တယ်...မင်းကို တခြားသူ တစ်ယောက်ပိုင်ဆိုင်သွားမှာ ကိုယ်မလိုလား....ကိုယ်ပဲ မင်းကိုပိုင်ချင်တယ်.... မင်းနာကျင်နေရင် ကိုယ်နာကျင်တယ်...မင်းပျော်နေရင် ကိုယ်ပျော်တယ်.....မင်းမရှိရင် ကိုယ် အသက်.....
ရှောင်ကျန့်ရဲ့ နူတ်ခမ်းလေးပေါ် ကြရောက်လာတဲ့ ရိပေါရဲ့ လက်နုနု လေး ကြောင့် ရှောင်ကျန့် ပြောရင်း စကားလေးတွေ ရပ်တန့်သွားတယ်....
