KARA İNCİ

BAZEN HAYATI KAZANMAK KAYBETMEK DEMEKTİR

8. Bölüm ~

Babamın mezarına son kez baktıktan sonra yürümeye devam
ettik. Sanırım biraz fazla ağladığım için gözlerim acıyordu.

Kinn:
- Porsche sen iyisin değil mi?

Porsche:
- Evet iyiyim sadece gözlerim ağrıyor.

Kinn:
- senin için bir şey yapmamı ister misin?

Porsche:
- yanımda olman beni her gün iyileştiriyor zaten çok teşekkürler kinn.

Dedim ve bana gülümsedi. Ve yola devam ettik. Hava baya soğuktu kar yağmıyordu. Artık yürümek istemiyorduk ama eğer ölmek istemiyorsak buna zorunluyduk.

Ve ben aniden birşey duymaya başladım.

Porsche:
- k-kinn ben ben bir şey duyuyorum s- sanırım denizin sesi!!!

İkimizde çok mutluyduk çünkü kıyıya çok yaklaşmıştık bu adada hiç bir şey bulamasakta en azından bu adadan bir şekilde gidebilecektik.

Hemen sesin geldiği yere hızlı bir şekilde koşmaya başladık.

Koşuyorduk hayatımızı kazanmak için...

Koşuyorduk hayatımızı hiçe sayarak..

Ve aniden hiç beklemediğim bir şey oldu.

Porsche:
- n- nefes alamıyorum kinn nefes alamıyorum.

Birden durmuştum kalbim gereğinden hızlı atıyordu. Nefes alamıyorum sanki soluk boruma bir şey tıkanmış gibi. Gözlerim kararıyordu.

Gözlerim kapanmadan önce kinn'in bana bağırdığını duyuyordum.

Bedenim öylece yerde yatıyordu. Hiç bir yerim kımıldamıyordu...

Ve karanlığa gömüldü gözlerim artık hiç bir şey duymuyordum sadece karanlık ve sessizlik vardı birde o. O vardı... babam.

~ Kinn'in dilinden ~

Kinn:
- Porsche uyan aç gözünü lütfen çok az kalmıştı lütfen!!

Noldu, yorulduğu için mi böyle olmuştu. Kalbi atıyordu...

Onu hayata döndürmek için elimden gelen herşeyi yarım saat boyunca yaptım.

Nefes alabiliyordu,kalbi atıyordu

Sadece bir an önce gözlerini açması için dua ettim.

Aradan bir saat geçti...

Hâlâ uyuyordu ben ise başında bekliyordum.

Tam kapalı gözlerine baktığımda gözleri açıldı.

Porsche 'un dilinden devam

Kinn:
- Porsche iyi misin noldu birden

Porsche:
- iyiyim kinn sadece nefes alamadım sanırım çok fazla hızlı koşmaktan oldu küçükken de oluyordu zaten.

Dedim kinn çok korkmuş gözüküyordu.

Kinn:
- beni çok korkuttun Porsche.

Dedi ve dudakları dudaklarımı buldu yavaştı ama uzundu...

Ayağa kalktım.

Porsche:
- hadi devam edelim.

Bu sefer koşmuyor yürüyorduk.

Porsche:
- kinn sana bir şey diyeceğim.

Yutkundum ve söze girdim.

Porsche:
- kinn ben bayıldıktan sonra babamı gördüm o kadar gerçekçiydi ki bir an ona doğru koştum ama yok oldu. Sence bunun nedeni ne? Artık deliriyo muyum? ben bunları düşünmekten kafam allak bullak oldu.

Kinn:
- sen delirmiyorsun Porsche sadece babanı özlediğin için görüyorsun hadi boşver bunları rahat ol.

Aradan sessiz bir beş dakika geçti.

Porsche:
- k- kara İnci bu Kara İnci orada!! Kinn görüyor musun orada kıyıya vurmuş.

Kara İnci'yi bir daha göreceğim aklıma bile gelmezdi. Ama o hâlâ eskisi gibi buradaydı.

İkimizde çok mutluyduk.

Kara inci'nin yanına gelmiştik. Kinn durdu ve bana şöyle dedi.

Kinn:
- seni mutlu görmek çok güzel bir his Porsche.

Porsche:
- sana bu hissi yaşatabilmek de beni mutlu ediyor kinn.

Kinn:
- neyse hadi binelim gemiyi kontrol edelim.

Kinn beni kucağına alarak gemiye çıkarttı. Kendisi de bir panter gibi tırmanarak hızlı bir şekilde geldi.

Ve Kara İnci'yi kontrol etmeye başladık.

Porsche:
- gemide delik filan yok yola çıkalım hadi. Ama.

Kinn:
- ama ne?

Porsche:
- ama ben gemi kullanmayı bilmiyorum.

Kinn:
- Porsche ben burada boşuna mı duruyorum. Hem sanada öğretirim.

Porsche:
- hadi hemen öğret o zaman hadi.

Kinn:
- tamam sabırsızlanma.

Biz kara inciye bindik ve denizin yavaş sularına doğru kendimizi bırakmıştık. Ada arkamızdan yavaş yavaş kayboluyordu. Gözümden bir damla gözyaşı düştü.ve dümenin başında duran kinn'e şöyle dedim

Porsche:
- kinn bu adaya bir daha gelirmiyiz? babamı görmeye.

Kinn:
- biz buradan bir kurtulalım Porsche elbette geliriz.ama bu sefer çok kısa bir süreliğine.

Dedi gülerek.

Kinn gemiyi kullanırken bende onu izliyordum el hareketlerini öğrenmeye çalışıyordum.

Porsche:
- kinn sen nasıl gemi kullanmayı öğrendin?

Kinn sessizdi biraz durdu ve ağzını hafif ama üzgün bir şekilde araladı.

Kinn:
- bana babam zorla öğretti a-ama ben öğrenmek istemiyordum Porsche.bu yüzden beni gerektiği zaman kırbaçladılar, sırtımın bazı yerleri kesildi,dövüldüm, dövülmekten bir ara kolum ve bacağım kırılmıştı tam bir sene boyunca hiçbir şey yapamadım bunların hepsini babam adamlarına yaptırdı kendisi de başka bir yere geçip benim acı çekmemi izledi. Bir kez olsun durmadı. Ama ben sevmiyordum öğrenmek istemiyordum. En sonunda ben öğrenmeyince.

Konuşmakta o kadar zorlanıyordu ki biraz durdu ve tekrar devam etti.

Kinn:
- ve en sonunda ben öğrenmeyince a- annemi gözümün önünde  öldürdüler Porsche tek kurşunla. Tek kurşunla annemi oracıkta öldürdüler

Ağlıyordu.. birden kendimi suçlu hissettim geride kalan bir acıyı tekrar açtığım için.

Kinn:
- öldürdükten sonra kendimi bunu öğrenmeye mecbur hissettim ve öğrendim p-porsche hani seninle adada tanıştığımız gün varya işte orada babam beş sene önce savaşta öldü demiştim sana yalan söylediğim için çok çok ö- özür dilerim Porsche. Babamı. Babamı ben öldürdüm. Dayanamadım bu acıya Porsche dayanamadım ve bende öldürdüm o pisliği. Babamın adamları da beni bu adaya ölüme terk etmişlerdi sen olmasaydın orada parçalanıp gidecektim.

Dedi hala ağlıyordu.

Birden göz yaşlarını silip dudağıma yapıştı çok hızlı geldiği için oturduğumuz yerden yere düşmüştük o üstümdeydi dudağını çekmiyordu bu seferki hızlı ve uzundu dudağımdan ayrılıp boğazıma doğru indi küçük bir iz bıraktı ve üstümden çekildi ayağa kalkmama yardım etti .

Akşam oluyordu güvertenin güvenli bir kısmına yatıp uyumuştuk.

Bölüm sonu~