KARA İNCİ

HER MUTLULUĞUN BİR SONU VARDIR

10. Bölüm ~

Tekrar akşam olmuştu bu kinn le geçirdiğim kaçıncı gece bilmiyordum ama onunla olduğum her akşam mutluydum.

Yatmak için hazırlanıp uyumuştuk.

Sabah olmuştu.

Uzun bir süre sonra ilk defa ben kinn den sonra uyanmıştım.

Porsche:
- günaydın kinn.

Kinn:
- günaydın Porsche. Nasıl bugün iyi uyuyabildinmi?

Porsche:
- evet ama nasıl hâlâ aklım almıyor.

Derin bir sessizlik olmuştu.

Kinn:
- benim sayemde.

Porsche:
- na- nasıl.

Dedim hâlâ bir şey anlamamıştım.taki elindeki uyku ilaçlarını görene kadar.

Porsche:
- neden?

Sadece bunu sorabilmiştim.

Kinn:
- seni uykusuz görmek beni ne kadar rahatsız ediyor biliyormusun? Bende artık uyuyamıyorum seni düşünmekten.

Porsche:
- yani bana kendi içinin rahat etmesi için mi o hapları verdin!
İnanamıyorum sana kinn.

Kinn:
- yanılıyorsun Porsche ben ben sadece kendini iyi hissetmeni istediğim için verdim.

Porsche:
- Ooo bakıyorum da bahaneleriniz hazır kinn bey.

Kinn bana yaklaşmıştı.

Porsche:
- benden uzak dur kinn!!! Bana bunu yapan daha başka neleri yapmaz...

Kinn:
- ama b- ben sadece senin iyiliği-

Gitmiştim geminin ondan en uzak olabileceğim yerine...

Kinn'in dilinden

Ben...ben sadece onun mutluluğunu istemiştim onu üzmek istememiştim ama ama...

Porsche'un dilinden devam

İnanamıyordum inanmak istemiyordum. Çünkü o benim için asla böyle bir insan değildi ama atladığım bir şey vardı.

Oda bir insandı...

Oda bana zarar verebilecek bir insandı...

Şimdi ne olacaktı...

Ona arkamı dönüp oturmuştum. Birden omzumda bir el hissetmemle hemen arkamı döndüm kinn'in eliydi.

Kinn:
- bak Porsche ben sana neden Zarar vermek isteyim ki. Ben seni şurda atan kalbimden daha çok seviyorum. Senden çok çok özür dilerim. Lütfen beni affet.

Küçük bir sessizlik olmuştu ben hâlâ orda oturuyordum.

Ona döndüm.

Porsche:
- benim için artık bu hayat hiç önemli değil kinn. Bana istediğin kadar zarar ver hem fiziksel hem piskolojik hiç fark etmez ama yeterki sana ihtiyaç duyduğumda yanımda ol o bana yeter...

Kinn:
- hayır Porsche sana hiç bir zaman Zarar vermeyeceğim ve hep mutlu olacağız bu dünyada olamasak bile ruhlarımız gökyüzünde özgürce mutlu olacaklar inan bana.

Sarılmıştık hemde sanki yarın birimiz yanımızda olamayacakmış gibi...

Kinn:
- senden çok özür dilerim Porsche.

Porsche:
- bende senden çok özür dilerim kinn.

Biz havadan sudan şeyler konuşmaya başlamıştık. Saatler geçmiyordu artık dünya o kadar sıkıcıydı ki bazen insanların bu yüzden intihar edesi geliyordu. Şahsen benimde ama bunu sadece kinn yanımda olmasaydı yapardım. Şu an o benim yaşamak için tek nedenim o yüzden ona bu şekilde ihanet edemezdim.

İkimizde dümenin başındaydık ve sessizce denizi izliyorduk .

Taki o- o silah sesinin duyana kadar ....

Sesle beraber arkamızı dönmüştük kinn yine beni arkasına almıştı.

K- korsanlar..

İkimizde elimize silah aldık ve korsanlara doğru ateş etmeye başladık.

Korsanlar bizim gemimize gelmeye çalışıyorlardı. Ve sanırım öyle olmuştu da kinn önde onların gemisindeki adamlara ateş ederken bende Arkasından ateş ediyordum.

Bir korsan geminin arka tarafından dolaşarak gelmişti kimsede onu görmemişti biz de dahil.

Kinn'in bağırmasıyla beraber arkamı dönmüş ve adamın boğazına sıkıp öldürmüştüm her yerime kan sıçramıştı.

Önüme dönerek tekrar korsanları vurmaya çalışıyordum ama ne ben ne de kinn vurabiliyordu

Korsanlar o kadar iyi saklanıyordu ki onları görmek daha da zorlaşıyordu.

Uzun bir süre kimse ateş etmemişti.

Taki bir korsan ateş edip KİNN'İ KOLUNDAN VURANA KADAR...

Porsche:
- kinn iyimisinn kinn ses verr!!!

Kinn:
- iyiyim Porsche sen ateş etmeye çalış!

Ardından kinn kanların durmaksızın akan kolunu bir parça bez ile sarıp tekrar yanıma ateş etmeye gelmişti

Porsche:
- kinn hiç iyi değilsin git sen ben hallederim güven bana!!

Kinn:
- hayır Porsche acı çeksem bile seni yanlız bırakamam!!

Bu sefer ben Kinn'in önündeydim onun kolundan hâlâ kanlar akıyordu.

Nasıl bir yerin içine düşmüştük biz. Sadece ateş ediyorduk.
Neden biz böyle bir hayat yaşamak zorundaydık bizde normal insanlar gibi şuan evimizde oturup huzur içinde yaşayabilirdik.

Ama KADER...

İnsanın hayatındaki her şeyi iki dakikada değiştirebilirdi.

Ve bizde iki kader kurbanıydık. Bununla baş etmeye çalışıyorduk.

Belki de şuan ölecektik ama artık bu hayatta yaşamak umurumuzda da bile değildi...

Hâlâ ateş ediyorduk ve birden.

Kinn:
- p- Porsche az sonra çok k- kan kaybettiğim için yere yığılıp kalırsam sakın korkma tamam mı.

Dedi ve üç dakika sonra gözleri çok ani bir hızla kapandı.

Porsche:
- kinn!!!!

Yere yığılmış bedeninin yanına oturmuştum.

Porsche:
- hayır kinn bana bunu yapamazsın!!! Uyanman gerek şuan olmaz hadi uyann Kinnnn!!!

Yine ve yine ağlıyordum.

Ben Kinn'in başında otururken bi korsan gemiye gelmiş arkamdan sinsice dolaşarak gelmişti

Birden kafama bir sopayı vurmasıyla bende kinn'in üstüne yığılmıştım.

Bilincim kapanıyordu sadece karanlık vardı ve bende yavaş yavaş onun içinde kaybolmuştum.

Hayat bitmiyordu hâlâ bütün acılarıyla beraber buradaydı.

Lanet olası bu hayattan ve yaşattığı şeylerden nefret ediyordum.

Bakalım bu lanet olası hayatta daha bizi neler bekliyor demiyecegim çünkü anladım ki bu hayat bize acı ve üzüntüden başka hiç bir şey vermiyordu...

bölüm sonu ~