KARA İNCİ

BEŞ DAKİKA

21. Bölüm ~

Mutfağa girdim, önlüğümü üstüme geçirdim ve listeme göre yemekleri yapmaya başladım bugün neler olacak hiçbir fikrim yoktu ama umarım güzel geçer. salak mısın kinn tabiki de güzel geçecek çünkü bugün Porsche'um uyanıyor.!

Tam bir aşçı gibi görünüyordum çok komik Porsche bu halimi görse gülme krizine girerdi herhalde ahh Porsche beni bu kadar yanlız bırakmana hiç alışık değilim seni çok özledim sevgilim.

Yarım saat boyunca kendi kendime konuşarak yemekleri yapmaya çalıştım enfes olmuşlardı.

...

H-hava hava ne ara kararmaya başlamıştı aaah daha masayı bile hazırlamamıştım hemen içerideki masaya siyah şık bir masa örtüsü sermiştim. üstüne, masanın tam ortasına orta boyutta bir şamdan yerleştirim n'olur n'olmaz mumları da yaktım.

Hava kararmıştı ama Porsche daha uyanmamıştı. Uyanmıyordu yoksa bir şeyler ters mi gitmişti. Gidemezdi her şeyi onun için kusursuz ve hatasız bir şekilde yapmış yapmaya çalışmıştım ve hâlâ da yapmaya devam ediyordum edecektim de ama uyanmıyordu saat'in çok geç olduğunu anlamaya başlamıştım.

O an gözümden bir damla yaş düştüğünü ve yanağımdan Yavaş yavaş süzüldüğünü hissettim daha fazlası ,ağlıyordum duvarın dibine oturmuş hıçkıra hıçkıra ağlıyordum çaresizlik, yorgunluk saymak istemeyeceğim daha bir sürü lanet duyguyla öylece kala kalmıştım hayır ya nasıl böyle bir şey olabilir!

Kinn:
- yeterrr!!!!! Yeter artık lütfen uğraştım inandım uyanacaksın uyanman lazımdı!!

Galiba duygu kontrolümü kaybetmiştim hiçbir şeyi kontrol edemiyordum bir yandan gülüp bir yandan ağlıyordum. Ahah deliriyordum galiba gittikçe daralıyordum n-nefes alamıyordum kalbim sıkışıyordu bu işkenceye bir son vermem lazımdı şu saatten sonra canıma kıysam ne olacaktı ki kinn kinn sakin ol ne diyorsun sen kendine gel. Hayır ben kendimdeyim zaten üstelik kendimde olmama da gerek yok değilmi öyle değilmi biriniz bana bir şey söylesin söyle lütfen ah !!

Porsche'un yanına gittim lanet olsun hâlâ kapalıydı kapalıydı gözleri.

Her herşey harika olabilirdi ama ama olmadı olmuyo Porsche'un yattığı koltuğun yanına yere oturdum ve Porscheu izlemeye başladım.

Bir yandan ağlıyor bir yandan da konuşmaya çalışıyordum.

Kinn:
- Porsche,sevgilim ben b-ben gidiyorum özür dilerim yapamıyorum yapamadım dayanamadım çok özür dilerim sevgilim seni çok seviyorum evlilik yıldönümümüz kutlu olsun..

Ayağa kalktım yavaşça mutfağa ilerlemeye başladım yolun sonuna geldiğini artık bedenim de hissetmeye başlamıştı mutfağa girdim mutfaktaki en bü-büyük bıçağı aldım.

Ellerim titriyordu durduramadığım için bıçak elimden kayıp yere düştü düşerken üç parmağımın ucunuda aynı anda kesmişti. Ama bunlar artık beni durduramazdı yere eğildim, bıçağı aldım.

Belki de bazen bizim için kaybetmek tek seçenektir...

Görüşürüz sevgilim...

(Yazarın anlatımıyla)

O gün yıldönümlerinde canına kıymaya çalışmıştı yorulmuş, mutsuz,yıpranmış bedeni bunu yapmasını istemiyordu ama o yapmıştı bıçağı bu dünyada gereksiz gördüğü bedenine gözünü bile kırpmadan saplamıştı...

Yerde yatıyordu bilinci hâlâ açıktı. Kapatamıyordu gözlerini çıkmıyordu ruhu bedeninden acı çekiyordu ama olmuyordu bu hayatta onun yerinin olmadığını biliyordu peki neden neden gitmiyordu ruhu neden ayrılmıyordu ondan.

Bir süre acı içinde bekledi.

Takii beş dakika sonra onun sesini duyana kadar...

Uyanmıştı... sadece 5 dakika ,5dakika önce uyansaydı şuan her şey değişebilirdi.

Ama olmamıştı.

Onun sesini duyuyordu, sesi kulaklarına yumuşacık bir ninni gibi geliyordu.

Hâlâ yerde yatıyordu tavana bakıyordu o ise hiçbir şey anlamadığı her halinde belliydi.

~porsche'un dilinden devam ~

Porsche:
- kinn?! N- neler oluyor burada n'aptın kendine kinn beni duyuyor musun!!

Kinn'in ağzından ise tek ve anlamadığım bir kelime çıkmıştı.

Kinn:
- beş dakika...

BÖLÜM SONU~~