ÖLMEYECEKTİM DEĞİL Mİ ?

55 13 13
                                    

19. Bölüm~

Bana dokunuyordu evet bana dokunuyordu. Şerefsiz pislik iyice yaklaşmıştı kinn'in gelmesini beklemekten başka yapabileceğim hiçbir şey yoktu çünkü eğer bekleyemezsem o bu it yüzünden hayatından olacaktı. Ama bir şekilde şuan bir şey yapmam gerekiyordu..

Yapamadım...

Korsanın iğrenç dudakları y-yanağıma değiyordu hayır iğrenç. olamaz duvarla korsan arasında sıkışıp kalmıştım hareket edemiyordum çünkü ellerimi o kadar sıkı tutuyordu ki bileklerimi intihara sürüklüyordu iğrenç dudakları hâlâ yüzümde d- dolaşıyordu tiksiniyorum ondan. bundan kurtulmam gerekti daha fazla dayanamazdım bu işkenceye.

Korsan garip hazlar içinde kaybolurken ben işkence çekiyordum.

Aklıma kendimi aniden yere atabilirsem belki kurtulabilirim fikri geldiği an kendimi büyük bir hızla yere attım ayağa kalkmaya çalıştığımda korsanın çok sinirlendiğini anladım ve hemen korsana döndüğümde tam kalbime isabet eden bir kırbaç darbesiyle karşı karşıya geldim aniden vücuduma ikinci kırbaç darbesi indi bu daha sertti ve acıdan inlemeye başlamıştım.

Porsche:
- y-yapma lütfen y-yapma 

Korsan ellerimi yerle kendi eli arasında sıkıştırdı yüzüme doğru eğilip tükürürcesine konuştu.

Korsan:
- kes lan sesini sen kimsin de benim isteğime karşı gelirsin!

Yüzüme sert bir tokat indirdi. Hayır hayır yine dudakları yüzümdeydi yeter artık ağzım yüzüm her yerim kanlar içindeydi sanırım bu seferki sert bir dayak olmuştu halim kalmamıştı kıpırdayamıyordum korsanın öpmesini engelleyemiyordum nefes alıyormuydum, kalbim atıyormuydu acaba hissetmiyordum...

Sanki ruhum başka bir dünyada çok mutlu ,huzurlu Porsche'un her zaman kurduğu güzel hayalleri yaşıyordu AMA BEDENİM Bedenim gerçek dünyadaydı ve ruhum mutlu olsun diye hep acı çekiyordu.

Bedenime ne yapıyordu o iblis bilmiyordum...

Nası nasıl bilemem bedenime ne olduğunu.

...

Gözlerimi açabiliyordum artık hissedebiliyordum ama açıp bu dünyaya ait hiçbir şeye bakmak istemiyordum kolumu birşeyin sıktığını hissedebiliyordum dayanamayıp gözlerimi açtım hâlâ aynı evdeyim ama farklı bir yerinde yatakta ellerim zincirlerle yatağın iki başlığınada bağlanmıştı zincirler bileğimi kesiyordu hatta kesmişti bile demirin yarısı kan olmuştu ağzımda kan tadı hissediyordum dudağım kanıyordu ne kadar yumruk attıysa dudağımı yarmıştı acaba ruhum burada yokken bedenime ne olmuştu kafamı yan tarafa doğru zar zor çevirdim k-korsan geliyordu.

Korsan saçlarımdan tutup kafamı geriye doğru ittirirken.

Korsan:
- bu salak parazit bir daha sahibinin işine karışmayacak demi ha!

Sahip mi ne diyor bu manyak kinn neredeydi acaba gitmek istiyordum artık burdan.


Korsan sert bir şekilde ellerimdeki zinciri kopardı çünkü daha çok acı çekmemi istiyordu bileklerim kanıyordu beni sürükleyerek ayağa kaldırdı ve evden çıktık ellerimi tekrar kanayan bileklerimi bile umursamadan iple sıkı bir şekilde bağladı.

Ve oda ne gözlerimi siyah bir kumaş parçasıyla bağlıyordu. Bunu neden yapıyordu . Daha sonra bir beş dakika yürüdük ve aniden durduk burada bir ses işitiyordum ses s-ses tanıdı-  KİNN tabii ya bu kinn'in sesiydi onu yine çok özlemiştim.

Onun yanında bile olsam yinede onu özlerim onunla geçiremediğimiz bütün güzel zamanları özlerim ruhlarımızın mutluluğunu özlerim. Ama eğer bu dünyaya tekrar gelseydim özleyeceğim son şey burada yaşanan işkence,mutsuzluk,acımasızlık olurdu.

Korsan bizi nereye getirmişti acaba wei teyze nasıldı o benim için artık çok değerliydi çünkü kinn'in hayatını kurtarmıştı.

Korsan:
- kesin sesinizi ve bekleğin.

Neler oluyordu yine n'apıyordu bu korsan bozuntusu.

...

Aradan tekrar belirsiz iki üç dakika geçti yardımcılar aynı anda gözlerimizi açtığında şoktaydık.

Wei teyze...

Elleri,gözü, ağzı bağlanmıştı ve v-ve diri diri yakılarak       ö-öldürülmüştü .
 

Hayır bunu bize yapamazsın hayır.

Korsan:
- süprizzz!! Eserimi beğendiniz mi?

Porsche:
- sen ne kadar yüzsüz, pislik, şerefsizsin neden neden yaptın bunu neden o masum insanın canına kıydın ne istedin ondan!!

Kinn:
- seni adi pislik  sen şerefsizsin lan şerefsiz bide bu yaptığın şeyle gururumu duyuyorsun ha!

Artık sabrım taşıyordu.

O kadar masum insanın canı boşa gitmemeliydi.

Ellerimi arkadan çözmüştüm sadece hızlı olmam gerekiyordu.

Yanımdaki yardımcının belinde duran kılıcı çekip korsana doğru koşmaya başlamıştım taki yüssüz yardımcılardan birinin sivri hançeri karnıma saplanana kadar.

Yine Porsche ve karanlık bir aradaydı...

Yerde kanlar içinde yatıyordum dayanamamıştım onca masum insanın öylece ölmesine dayanamamıştım.

Ölmeyecektim değilmi. Bu dünyanın meraklısı falan değilim hatta ölmek artık benim için tek çare ama o kinn onu böyle bir dünyada yanlız bırakamam biz birbirimize söz vermiştik . Hayır sözümü tutmam lazım ölmeyeceğim değil mi?kinn'i sevgilimi bu dünyada tek başına bırakmayacağım değil mi?

Ölmeyecektim değilmi?

BÖLÜM SONU~

KARA İNCİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin