Reis / mahalle serisi

16

2 günde 2k yükseldiğimizi görünce mutluluktan ağladım.

Aldığım güzel yorumlar ve destekler ile çok mutlu oluyorum.

Yanımda olup beni destekleyen herkese çok teşekkür ederim. İyiki varsınız...

İyi okumalar:)

Eslem'in anlatımı

Alaz karşım da sırıtarak bana bakıyordu.
"Besteyi takip ettim." Dedi pişkin pişkin.
"ne? Ne demek besteyi takip ettin?!" Diye sordum sinirle.

"Sakin ol bu kadar sinirleneceğini düşünmemiştim. Ben sadece seni merak etmiştim." Dedi.

"Beni merak etseydin besteden numaramı alıp arayabilirdin alaz. Besteyi takip etmene gerek yoktu!" Sert çıkan sesimle irkildi. Böyle tepki vereceğimi beklemiyordu.

"Haklısın ama ben çekindim. Telefon numaranı almama sinirlenirsin diye düşündüm." Dedi.

"İnan bana bu yaptığının yanında bir hiç olurdu beni araman." Dedim. O sırada içeriden abim geldi.

"Eslem neler oluyor? Bu arkadaş kim?" Diye sordu. Ben bi şey diyecekken alaz atladı lafa. "Merhaba efendim ben alaz. Eslem'le mahalleden arkadaşız." Dedi.

"Bende eslemin abisiyim alaz. Bizde tam yemek yiyorduk gelsene içeri." Dedi. Alaz önce bana sonra abime baktı. Daha sonra ise ayakkabılarını çıkararak içeri girdi.

Abim alazı salona yönlendirdi. Bende kapıyı kapatıp peşlerinden gittim. Salona girmem ile bestenin sesini duydum.

"Alaz senin burda ne işin var?" Diye sordu. "Ben eslemi görmeye gelmiştim." Dedi alaz. "Peki eslemin burda olduğunu nerden biliyordun?" Diye sordu bu seferde.

Alaz susmuştu. Herkes ona meraklı gözler ile bakıyordu. Ben hariç. "Ben söyledim. Çok ısrar edince söylemek zordunda kaldım." Dedim.

Abim inanmışa benziyordu fakat beste ve yengem onun tam aksiydi.

Alaza tabak getirmeye mutfağa gittim. O sırada beste ve Yengem geldi. " Ne iş? Sen asla nerde olduğunu alaza söylemezsin." Dedi beste.

" söylemedim zaten seni takip Edip bulmuş burayı." Dedim. Söylediğim cümle ile ikisi de şok olmuştu.

"Beni nasıl takip eder ya!" Dedi beste sinirle.  "tamam olan olmuş. Ben ona zaten uyardım sen şimdi bir şey söyleme." Beste de tamam dediğinde mutfaktan çıkıp salona geldik.

Abim alaza sürekli sorular soruyor onu tanımaya çalışıyordu. Alaz ise bıkmadan abime cevap veriyordu.

Al işte Alaz efendi abimin sorularına böyle katlanırsın. Düşüncelerim ile gülmeye başladım.

Masadaki herkes bana bakıyordu. Zor da olsa kendimi toparladım. "Neye bu kadar güldün? Bize de söylede bizde gülelim güzel kardeşim." Dedi abim.

"Boşver abi. Benim her zamanki halim bilmiyor musun?" Dedim. Abim bana bir süre daha bakıp alaza soru sormaya devam etti.

Yemekler bittiğinde abim ve alaz koltuğa geçip oturdular. Bizde masayı toplayıp bulaşıkları makineye koyduk.

Masayı toplarken çay suyu koymuştum. Çaylar olunca abim ve alaza servis yaptım. Abim ve alazın karşısındaki koltuğa oturdum.

Beste de benim yanıma oturdu. "Senin nerde olduğunu bulabilmek için beni takip etmeler, sana meleğim demeler, sırf senin için abinin sorularına katlanmalar ooo uçuyorsunuz alaz bey." Fısıldadı kulağıma.