☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
"ළමයි! කරුණාකරලා පංති වෙලාවෙන් පස්සෙ කිසි කෙනෙක් ශාලාව තුළ රැඳෙන්න උත්සාහ කරන්න එපා."
පුටුවෙන් ඉඳගන්න ගියපු මහාචාර්යවරයාගෙ ඇස් වලට අහු උනේ මේස රෙද්ද කොනක රඳවලා තියෙන කොල කෑල්ලක්.
'පාර්ක් ජිමින්, තමුසෙ නිසා මගේ ගර්ල්ෆ්රෙන්ඩ් මාව දාලා ගියා.'
මහාචාර්යවරයාට කේන්ති ගියා.
එයා ලස්සනයි. ඒක එයා දන්නවා. ඒත්, එයා ඒකට වග කියන්න ඕනද?
"කවුද මේක ලිව්වේ කියනවා!"
ජිමින්ගෙ කටහඬට ශාලව පිටිපස්සෙ නිදාගෙන හිටපු නසරානි කොල්ලෝ ටික පවා ඇහැරුනා. තප්පර කිහිපයක කසුකුසුවකින් පස්සෙ පංතිය මැද හරියෙ ඉඳගෙන හිටපු කොල්ලෙක් වැරැද්ද බාරගත්තා.
"සර් මම."
"ලෙක්චර් එකෙන් පස්සෙ මාව හම්බෙලා යනවා."
ජිමින් හිතාගෙන හිටියෙ ලියපු කෙනාව දණගස්සනවා කියලා උනත් අහේතුවකට බය වෙලා ඉන්න කොල්ලා නිර්දෝශී ඇති කියලා ජිමින්ට හිතුනා. ඇරත් ඒ කොල්ලා උදෙත් කෙල්ලෙක් එක්ක ඇවිදිමින් ඉන්නවා ජිමින්ගෙ ඇස් වලට අහු වෙලා තිබුනා.
"හරි සර්."
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
YOU ARE READING
ᴘɪᴇᴅ ᴘɪᴘᴇʀ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]
FanfictionStop, now watching and study for your test... Your parents and boss hate me!