ᴘɪᴇᴅ ᴘɪᴘᴇʀ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

♡ 10

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

"ඉතින්.. ජෝන් ජිමින්?"

ඇඳ කොනක හාන්සි වෙලා ඉන්න ජිමින්ට කිට්ටු වෙන්න උත්සාහ කරපු ජන්කුක්ගෙ මූණෙ එයා ආශ්‍රය කරලවත් නැති එයාගෙ මහාචාර්යවරයා නිසාම අහේතුක අවංක ආඩම්බර හිනාවක් ඇඳුනා.

පිට තැන්වල විනෝද වෙන්න දවසක් හෝ වෙන් නොකරපු ජන්කුක් එයාගෙ දෙළුම් ඇටේ එක්කගෙන අවුරුදු කීපයකට පෙර අප්පා එයාට පවරපු විශාල මන්දිරයට ඇවිත් හිටියෙ එයාලගෙ විවාහ රාත්‍රිය ගත කරන්න. තාම ඉගැනීම් කටයුතු වල නිරත වෙන ජන්කුක්ට තමන්ගෙ කියලා තිබුනෙ අප්පාගෙන් ලැබුනු ගෘහ භාණ්ඩ සහිත මන්දිරයත් ඔම්මාගෙන් ලැබුනු මෝටර් රථ දෙකකුත් විතරයි.

"ළඟට එන්න එපා!!"

මාසයක් ඇතුළත නොහිතූ ඉක්මනින් කාටත් නොදැනෙන්න ජිමින්ගෙ විවාහය සිද්ධ උනත් ඒ ගැන සම්පූර්ණ උවමනාව තිබුනේ ජන්කුක්ට. අප්පාගෙ තීරණ වරදින්නෙ නැති නිසා වගේම කොලුකමට කරන නසරානි වැඩ ඇරුනම ජන්කුක්ගෙ කියන්න තරම් වැරැද්දක් නැති නිසා ජිමින් මැරේජ් එකට කැමති උනත් මේ වෙනකල් එයාලා වචන දහයකට වඩා කතා කරලා තිබුනෙ නෑ.

"ඔයා මගෙ ලෙක්චරර් නිසාද?"

ජන්කුක් සමච්චලේට හිනා වෙනකොට ජිමින්ට පැනලා යන්න තරම් ලැජ්ජ හිතුනත් අනික් අතට එයාට දැන් මොන දේටත් ඉන්නෙ ජන්කුක් විතරයි කියන එක අමතක කරන්න බැරි උනා.

"ජන්කුක්.."

"කියන්න දෙළුම්?"

"ඇයි ඔයාට මාව මැරි කරන්න ඕන උනේ? ඒකත් හදිස්සියෙ?"

"මට ඕන නිසා."

"ඇයි ඔයාට ඕන?"

"මම කැමති නිසා."

"ඇයි ඔයා කැමති?"

ජන්කුක්ගෙ ඇස් වල ගැඹුරටම පීනන ගමන් හිටපු ජිමින්ට එයාගෙ කටින් පිට වෙන වචන වලට වග කියන්න සිහියක් තිබුනෙ නෑ.

"ඔයා ලස්සන නිසා."

"ඇයි මම ලස්සන?"

"මොකද්ද!!"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆