Önündeki ilaçlara baktı genç içmek istiyordu ama bundan emin değildi! Yarı alkollü olduğu için mantıklı düşünmekten kaçınıyordu-ki şuan düşünme yetisininde yok olduğunu hissediyordu. Baygın gözlerle oturduğu büyük koltukta karşısında açık olan kırk dakikalık videoyu tekrar tekrar başa sarıp sarıp duruyordu, üzerindeki bol beyaz tişörte içerken döktüğü şarabı bile önemsemedi kırmızı lekeli tişört şuan en son düşünceği şey olurdu!
Bitmiş olan bardağın elinden kayıp yere düşmesini bile umursamadı bardak kırılıp etrafa dağılırken o hala dev ekranda yansıyan kırk dakikalık videoyu izliyordu, bu kaçıncı başa sarışıydı bilmiyordu videoyu ama sadece izliyordu gözünü kırpmadan izliyordu! Videoda sadece o vardı Hoseok, ona bu gece nefes almayı öğreten Jung Hoseok...
"Nefes alamıyorum..."
Mırıldandı Yoongi, sesi çıkmasada kocaman evde tek başınaydı Namjoon iş yemeğindeydi belkide çoktan bugün' ü unutmuş ve Yoongi 'nin yanlız kalmasının farkında bile değildi! O bazen yeterince unutkan olabiliyordu üstelik bu geceyi hiç unutmaması gerekirdi, çünkü Yoongi biraz daha içerse kontrolü kaybedip alkol komasına girecek dereceye gelebilirdi ama en kötüsü ağlamaya başladığı an sinir krizi geçirip bayılabilirdi üstelik ilaçlarını bile almamıştı. Etraf heran kötü bir durumla karşı karşıya kalmak için uygundu!
"Seni özledim..."
Uzandığı yarılanmış şarap şişesini içmek için almaya çalıştı ama gücü yoktu, şuan çok yorgun hissediyordu kendini o tamamen sarhoştu karşısındaki açık videoya bakındı görüşü net olamasada izlemekten geri durmadı. Videoda Hoseok konuşup duruyordu Yoongi 'yi gülümsetebilen o sıcak gülüşünü sunuyordu çok geçmeden uzandığı hamaktan kalkıp dans ediyordu kısa bir süre sonra evin içinde dolanıp o sevdiği kütüphaneye gidip yarıda bıraktığı kitabı okuyacağını söyleyip rahat olan tekli koltuğa oturup tekrar konuşmaya devam ediyordu, videonun sonu
"Seni özledim Yoongi, ve seni seviyorum."
Cümleleriyle bitiyordu, Yoongi o zamanlar yurt dışına çıkış yapmış halletmesi gereken bir aylık işiyle uğraşıyordu ve Hoseok ona bu videoyu göndermişti onun ile ilgili elinde kalan bir kaç resimle birlikte tek görsel bu videoydu! Yoongi tekrarladı
" Seni seviyorum..."
Sonunda beklenen olmuştu Yoongi ağlamaya başlamıştı, o asla ağladığını dile getiren biri değildi ağlamaktan nefret ederdi ama hayatı boyunca mutluluğu kısa sürede biten birinin elinde kalan tek şey olurdu ağlamak ve Yoongi nefret ederdi kendinden...
"Geri gel!"
Yoongi bağırışıyla birlikte ayağa kalktı önündeki içki şişeleri ile birlikte ilaçlar ve sigara paketlerinin dağıldığı masayı bir hışımla yere savurdu, hala bağırmaya devam ediyordu ağlaması konuşmasını tıkarken o sarılarak dönen başına aldırmadan büyük ekranın önünde gelip konuşmaya çalışıyordu
"Geri gel! Hoseok geri gel!"
Göz yaşları yüzüne firar edercesine akıp görüşünü engellerken Yoongi sinirle ellerini saçında gezdirip tekrar acıyla bağırmaya başladı, eğer tek başına kaldığı bu arazide bir kaç ev sahibi daha olsaydı panikle kapısına dayanırdı çünkü şuan o kadar acı çekiyorduki napacağını kendi bile bilmiyordu!
"Yoongi! Yoongi!"
Arka bahçenin cam kapısına panikle vuran Namjoon, kilitli olan kapıyı açmaya çalışıyordu ama nafileydi Yoongi şuan ne Namjoon 'u duyabiliyordu nede açık olan ekrandaki Hoseok' un videosunu. Kontrolü kaybetmişti yerde duran yarı kırılmış bira şişesini eline alıp dev ekrana doğru fırlattı ekranın ortasımda hasar oluşurken video kayar gibi oldu savrulan çam parçalarından bir kaçı Yoongi 'nin yananına atlayıp çizdi
"Yoongi! Kapıyı aç! Lanet olsun..."
Dışarıdaki Namjoon hala içeriye girmek için savaş veriyordu korkusu katlanırken solundaki masa ve sandalyelere bakındı masanın arkasında duran kocaman vazoyu eline alıp hiç düşünmeden cama doğru fırkattı camla birlikte kırılan vazo parçaları etrafı batırmıştı, Yoongi bir kaç kez bahçeye doğru açılan cam kapıyı kırdığı için asla kırılmaz cam takılması akıl edilmemişti! Ki bu Namjoon için şuan büyük şanstı.
"Yoongi!"
İçeriye giren Namjoon çoktan cam parçalarının üzeirne düşmüş yatan Yoongi 'nin yanına gidip onu kaldırdı, kırizi devam eden Yoongi şuan titreme eşiğindeydi ve nefes alamıyordu.
"Bay Hwang, lütfen yardım edin..."
Uzun bir gece olacağa benziyordu görüntüsünün gidip gelen dev ekranda tekrar duyuldu o ses gitmeden önce
"Seni özledim Yoongi, ve seni seviyorum..."
¬
" Jin hyung?"
Son anda haberi olan Jungkook, Taehyung ile birlikte şuan hastaneye gelebilmişlerdi. Ağlayan Jungkook 'a bakan Jin ayağa kalkıp ona sıkıca sarıldı konuşmaya devam etti
"İyi olacak Jungkook! "
Bu Jimin' in ilk intihar girişimi değildi, o bir çok kez canına kıymaya çalışmıştı ama Tanrı onada izin vermiyordu bunu yapmasına engel olup duruyordu! Hastanede oluşan panik ve curcunayla birlikte üçlünün yanından geçen sedyedeki kişiye bakındılar bu oydu Yoongi.
"Bay Hwang, ilaçları yok içmiş olmalı!"
"Tanrım!"
Namjoon ve Yoongi 'nin doktoru olan bay Hwang sedye ve doktorların peşinden gözden kaybolurken arkadan gelen doktorların konuşmasına şahitlik etti üçlü!
"Bu gece ikinci intihar vakası!"
"İkiside çok genç!"
Jungkook' un yere yığılmasıyla ortalık tekrar panik haliyle karışmıştı.
* * *
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
