Harry on yedi yaşına gelmediği için yani reşit olmadığı için hala bakanlık tarafından izleniyordu. Bu yüzden reşit olanlar Harry'i almaya gittiler. Birkaç kişi Harry'i gibi görünecek böylece ölüm yiyenleri atlatacaklardı. Benim reşit olmama bir hafta vardı o yüzden kovukta Mrs. Weasley ve Ginny ile bekliyorduk.
Pencerenin kenarında dışarı izliyordum. İlerden gelen iri yarı birisi yani Hagrid ve Harrydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Mrs. Weasley Harry ve Hagrid geldiler."
Üçümüz dışarı çıktığımızda koşarak Harry'e sarıldım.
"Diğerleri nerde?"
Harry'den ayrılıp Mrs. Weasley'e baktım. O anda şak sesi geldi. Remus ve yaralan ikizlerden birisi. İçeri geçtiğimizde ikizlerden hangisi olduğunu bilmediğimi koltuğa yatırdık.
"Fred, Snape'in büyüsüyle vuruldu."
Mrs. Weasley şifa büyüleri yapıyordu. Sonra bir daha şak sesi geldi. Ardından üç dört şak sesi daha geldi. Herkes gelince içeri geçtik. Fred'in başında bekliyorduk. Sonra herkes odasına çekildi. Kızlara sırtımı döndüm, gözümden yaşlar akmaya başladığında hıçkırığımı yuttum. Derin bir şekilde nefes verdiğimde belimde ince kolları hissettim.
"Ağla Diana."
Hermione'nin sesini duyduğumda dönüp sıkıca sarılıp ağlamaya başladım. Ginny diğer tarafıma geçip arkamdan sarıldı.
"Korkuyorum Hermione."
"Bizde korkuyoruz, hemde çok."
Ağlamam durduğunda kızlar yerlerinden kalkmamış, o gece beraber uyumuştuk.
***
Önümde ki pastanın mumlarını üfledim. Bu doğum günü düğünden önce bir moral gibi bir şeydi. Savaşın içindeydik artık. Belki de kutladığım son doğum günüydü. Herkes kendi haline takılmaya başladığında kendimi dışarı attım. Kovuğun arkasındaki banklara oturdum. Yanıma oturan Harry'e baktım.
"Düğünden sonra mı gidiceğiz?"
Harry iç çekerek bana bakmıştı.
"Sen gelmiyorsun."
Vücudumu ona çevirdim.
"Anlamadım. Nasıl gelmiyorum?"
"Ne olacağını bilmiyorum güvende ol."
"Harry artık hiç bir yerde güvende değiliz."
Harry beni duymuyor gibiydi.
"Harry lütfen."
"Diana sen Hogwarts da dur ordakileri koru, Slytherinsin senin sözün biraz daha geçer."
Sinirle iç çekmiş Harry'e baktım.
"Tamam sen nasıl istersen."
"Sana bunu aldım."
Elindeki kutuyu alıp açtım, içindeki kolyeyi görünce gülümsedim. Çatal boynuzlu geyikle karaca olduğunu tahmin ettiğim hayvan, gözlerimin önümde duruyordu.
"Çok güzel. Takar mısın?"
Harry'i kolyeyi almış arkama geçmişti, saçlarımı tek elimde topladım soğuk zincir bedenime deydiğin de kafamı eğip kolyeye bir daha baktım. Harry boynuma öpücük bırakıp yanıma oturdu.
Kafamı omzuna koyup sarıldım.
"Seni seviyorum Harry."
"Bende seni seviyorum kızıl güneşim."
***
Gece odaya girdiğimde Ginny'in uyuduğunu gördüm. Hermione ise çantasına bir şeyler koyuyordu. Yanına gidip oturdum.
"Hermione bana Obliviate yapman lazım."
Hermione yüzüme şok olmuş şekilde baktı.
"Neden?"
"Sizinle gelmiyeceğim Harry okulda kalmamın daha iyi olabileceğine karar vermiş."
Sinirle söylemiştim.
"Bu yüzden horkulukları bilmemem gerekiyor. Eğer bana bir şey olursa-"
"Deme öyle Diana!"
"Her şey olabilir Hermione, onun (Voldemort) öğrenmemesi gerekiyor."
Hermione iç çekmişti.
"Ne zaman yapacağım?"
"Hemen şimdi."
Hermione emin olmamış şekilde bana bakıyordu.
"Harry ve Ron'a söyle bana horkuluklarla ilgili bir şey demesinler."
Hermione kafasını sallamış asasını çıkarmıştı.
"Başka birisi yapsa ya bütün hafızanı silersem."
Hermione'nin elini tuttum.
"Sen bizim çağın en zeki cadısısın, ufak bir büyüyü mü yapamayacaksın?"
