BADEM #Wattys2016

BADEM "Bölüm 2"

Sevim Abla Bahar'ın koluna girip onu yönlendirirken Bahar bahsettiği misafirlerin kim olduğunu merak etmeye başlamıştı.Durduklarında bir sandalye sesi duydu,ardından ince ama kulağı tırmalamayacak şekilde "Merhaba"diyen bir kız.Bedeni sesin olduğu yere dönüktü.Sevim Abla kızın tam karşısında durmasını sağlamıştı.Elini uzattığında elinin içinde küçük ama narin sıcak teni hissetti.Gülümseyerek "Merhaba"dedi ve arkasında Sevim Abla'nın çektiği sandalye ile dikkatli bir şekilde oturdu.Kız hala elimi bırakmamıştı ve karşındaki sandalye sesiyle onunda oturmuş olduğunu anladı.Kız boğazını temizledikten sonra konuşmaya başladı.

"Benim adım İlgi.Buraya seninle bir proje yapmak için geldim."dedi.Bahar başını biraz yana doğru eğdi.Benimle nasıl bir proje yapabilirdi ki diye düşündü.Göremeyen biriyle.Kızın konuşmasının devam etmesi için beklerken elini tuttuğu ellerin sahibinin titrediğini fark etti.Ellerini biraz sıkı tutup,titremesinin geçmesine yardımcı olmaya çalıştı.

"Sen iyi misin?"diye sordu Bahar tereddütle.

Biraz duraksadı.Derin derin nefes alıp vermeye başladı küçük kız.Bahar korkmaya başlamıştı.

"Sevim Abla."diye bağırdı Bahar.Bahar'ı sandalye'ye oturttuktan sonra gitmiş miydi?Saniyeler sonra kendilerine yaklaşan ayak seslerini duydu.İlgi elini yavaşça bıraktı.Sevim Abla telaşlı bir şekilde "Neler oluyor?"diye sordu.

"Be...ben bilmiyorum.Bir anda titremeye başladı."dedi Bahar.Onu görememek Bahar'ın daha fazla telaşlanmasını sağlarken Sevim Abla'nın ne yaptığını anlamaya çalışıyordu.Bir kaç eşyanın yere düşmesini duydu.Sonra İlgi'nin tekrar derin bir nefes almasını,ardından rahatladığını belirten "Teşekkür ederim."diyen ince ses tonunu.Kendisi de derin bir nefes alarak gülümsedi.

"Ne oldu?İyi misin?"diye sordu Bahar.

Ellerinde tekrar narin elini hissettiğinde diğer elimi de elinin üstüne koydum.

"Astım hastasıyım özür dilerim.Seni endişelendirdim."dedi.

Ses tonu gibi ince bir kızdı.Yufka yürekli idi. Bahar'ın gülümsemesi yüzüne yayılırken "Önemli değil,şu an iyisin ama değil mi?"diye sordu.

"İyiyim.Teşekkür ederim."dedi.

"Sevim Abla burada mı?"

Omzunda hissettiği dokunuşla burada olduğunu anlamıştı. "Buradayım canım,bir şey mi söyleyeceksin?"

"İlgi...o nasıl bir kız bahseder misin,yani dış görünüşünü çünkü benimle konuştuğu süre zarfınca çok iyi bir kız olduğunu anladım."

Sevim Abla yanında dururken İlgi ile dediklerinden sonra oluşan yüz ifadesini deli gibi merak etmişti.Sevim Abla'da Bahar'ın hislerini anlamış olacak ki,konuşmaya başladı.

"Bahar,İlgi senin söylediklerinden sonra bana parıltılı gözleriyle baktı ve gülümsedi."dedi gülerek ardından devam etti. "İlgi kumral saçları olan hafif dalgalı ve mavi gözlere sahip bir kız.Boyu senin omuzlarına geliyor ve oldukça zayıf ama kilosuna göre gayet iyi.Kaşları özenli bir düzlüğe sahip ve kirpikleri uzun.Mavi gözleri bir erkeğin nefesini kesebilir."dedi kıkırdayarak.O esnada İlgi güldü, Sevim Abla'da güldü ama anlatmaya devam etti.

"Ve iltifat edildiğinde hemen kıpkırmızı olan yanakları var."dedi.Başka bir şey söylememişti.Sanırım bu kadardı diye iç geçirdi Bahar.Hayalinde canlandırdığı kız o kadar güzeldi ki onu gerçekte görmeyi çok istedi bir an.Ama bu imkansızdı değil mi?

"Peki kaç yaşında?"diye sordu bu sefer.

"17 yaşındayım."diye cevap verdi İlgi.

"Benimle nasıl bir ödev yapacaksın İlgi."

"Kabul ediyor musun yani."dedi heyecanla.

"Edebilirim.Bütün günüm kütüphane'de geçiyor farklı bir şeyler yapmak biraz hayatıma renk katabilir."dedi gülümseyerek.

"Şey...Aslında proje'de kütüphane ile ilgili hayatına pek renk katacağını sanmıyorum."dedi buruk bir ses tonuyla.

"Önemi yok.Senin gibi bir kızı tanımak hayatımı yeterince renklendirdi."

"Dönem sonuna kadar seninle vakit geçireceğim.Çırak kabul ediyor musun?"

"Hmmm.Bu çırağın benimle vakit geçirmesinden başka bir proje konusu var mı?"

"Proje konum hayalimizdeki bir mesleği yapmak ve ben kitapları çok seviyorum.Bu yüzden kütüphaneci olmayı istiyorum.Asıl konu bu."dedi.

"Pekala kabul ediyorum."

İkisi de gülmeye başladıklarında Bahar'ın başından beri unuttuğu bir şey aklıma gelmişti.Sevim Abla misafirlerimiz var demişti.Ve Bahar sadece İlgi ile tanışmıştı.Başka hiç kimsenin sesini duymamıştı.

"Sen gülünce çok güzel oluyorsun Bahar Abla."dedi İlgi birden.

"Teşekkür ederim canım."

"Gözlerin kısılıyor ve yanağında her kızın sahip olamayacağı derinlikte bir gamze oluşuyor.Bu,biraz duraksadıktan sonra devam etti."Bu mükemmel."dedi.

İlk defa biri Bahar'a ailesinden başka yeni tanıştığı biri, ilk defa böyle bir şey söylemişti.

"Teşekkür ederim."dedi tekrardan,Sustu.Bahar'da sustu.Aklındaki sorunun cevabını almadan rahatlamayacaktı.

"İlgi."

"Sevim Abla misafirlerimiz var demişti ben yanlış mı anladım.Yani burda olan tek sen misin?Senden başka biri yok mu?"

Boğazını temizledikten sonra "Var."dedi.

"Kim?"

"İlgi'den fırsat bulsaydım tanışacaktık.Ben Demir İlgi'nin abisiyim."

Hiç duymadığı sesi duyunca bir anda irkildi genç kız.Ses arkasından geliyordu.Oturduğu yerden kalkıp arkasını döndüğünde ona çarptı.Panik içinde ona tutunduğunda içine yağmur yağdıktan sonra oluşan toprak kokusunu çekti.Paniklediğini genç adam anlamış olacak ki Bahar'ı belinden tutup kendisine gelmesini sağladı.Elleri bedeninden ayrılırken kendini geri çekti Bahar ve tutunmak için başka bir yer bulmaya çalıştı.Sonunda bir yere tutunduğunda vücudu hala aynı tarafa dönükken konuşmaya başladı.

"Ben özür dilerim.Tam arkamda olduğunuzu bilmiyordum."

"Önemli değil.Ben özür dilerim sizi korkuttum."

"Aaa şey...Önemli değil."dedim.

"Gülümser misiniz?"

"Anlamadım."

"İlgi'nin dediklerini duyduğumda görmeyi çok istedim ama kitaplara göz atıyordum.Rica etsem gülümser misiniz?"

İlk defa bir erkekle konuşuyordu Bahar, ve kendini küçük bir kız çocuğu gibi hissetmeye başlamıştı.Kalbinde oluşan hız dikkatini dağıtırken kendisinden istenileni yapıp yapmamak arasında kararsız kalmıştı.

"Abi ne yaptığını sanıyorsun.Lütfen gider misin.Yolda gelirken karışmayacağına dair söz vermiştin."dedi İlgi ses tonu sinirlenmiş gibiydi.

Bahar sandalye sesini duyduğunda İlgi'nin kalktığını anladı.Şu an karşısında bir abi kardeş tartışması çıkabilir miydi?Fakat hiçbir ses çıkmamıştı,İlgi'nin söylediklerinden sonra,aksine uzaklaşan adım seslerinden başka hiçbir şey duymamıştı.Gitmişler miydi?Az önce kalktığı sandalyeyi eliyle yokladıktan sonra buldu ve derin bir nefes alarak oturdu.Bu sabah olanlar Bahar için gerçekten ani olmuştu.Biraz bekledikten sonra "Sevim Abla."diye bağırdı.Yanına yaklaştığını anladığında "Bugün hangi bölüm düzeltilecekti beni oraya götürür müsün?"Sanırım" biraz duraksadıktan sonra cümlesine devam etti."Onlar gittiler."

_8

YORUM VE VOTELERİ BEKLİYORUUM :))