Ertesi günün sabahı,Erva'nın anlatımıylaYavaşça ayağa kalktım.Çay içimi ısıtmış iyi gelmişti.Barlasın odasına doğru yürümeye başladım.
Akşam Goncalar aramış sabah Ayşe anneylede birlikte geleceklerini söylemişti.Tabiki bana değil,Ali'ye.
Kapıyı açıp içeri girdiğimde şaşkın ifademle onlara bakmaya başlamıştım.Ayşe anne ve Gonca Barlasa çorba yedirmeye çalışıyor,Evren ile Alper ise sıkılmış gibi koltukta oturuyorlardı.Ali yoktu.
Barlas "Ya istemiyorum çekin şunu!" Diye sesini yükseltti.Ayşe anne bana dönüp "kızım Barlas çorba içmiyor kahvaltıda etmedi bişey de şuna" dediğinde Alper ve Evren güldü.Onlara yaklaşırken "Boşver Ayşe anne ölür kalır" dedim ve Ayşe annenin elindeki tepsiyi aldım.Barlasın yanına oturduğumda kaşığa biraz çorba aldım ve üfledim.Barlas kaşlarını kaldırıp bana baktı kaşığa üflerken "valla üfledim bu sefer" dedim.Barlasa kaşığı uzattığımda gözlerini devirdi.Kaşığı sıkıca tutup "yesene lan!" Diye sesimi yükselttim.Alper ve Evren koktukta gülme krizine girmişlerdi.Ayşe anne ve Gonca'nın bakışlarını üzerimde hissediyordum.Barlas güldü sonra kaşıktaki çorbayı içti.Ayşe anne "ha şöyle ya! İyi olamayacaksın oğlum" diye söylendi.Barlasa çorbayı içirmeye devam ettim.Kaşığı bir daha uzattığımda yüzüne baktım.
Memnundu ya da mutlu.Çorbasını bitirdiğinde tepsiyi ayşe anneye verdim.Odadaki büyük masanın üzerine koydu.Alper
"Erva eve gitmek ister misin?bir duş al üstünü değiştir kaç gündür böyle dolaşıyorsun" dedi.Başımı iki yana sallayıp "gerek yok ya ben rahatım" dedim.Evren gülüp "kızım ben o takım elbiseyi hiç sevmem sen ceketiyle nasıl rahat ediyorsun?" Diye sorduğunda Alper kahkaha attı.Bende gülümsedim.
Ayşe anne Gonca'nın koluna girip "Ay kızım valla yoruldum çok yürüyünce,gidelim evimize" dedi.Alper ayağa kalkıp "hadi Erva sende" dedi.Barlasa baktım.O bize değil kucağındaki ellerine bakıyordu.
Bileğindeki bilekliği fark ettim ne zaman takmıştı?
Alper "Erva hadi artık yorulmuşsundur uzatma" dediğinde başımı salladım.
Duş alsam iyi olacaktı.
Alpere "Siz kalacak mısınız bugun yanında?" Diye sordum.Evren ayağa kalkıp "hastane mastane sevmem ben abi gidiyorum Alper kalsın" dediğinde Barlas dahil hepimiz güldük.Odadan çıktık.Gonca ve Ayşe anne kol kola önde gidiyor ben ise Evrenle beraber gidiyordum.
Hastaneden çıktığımızda güneş gözüme çarptı.
Hava güzeldi.
Siyah Minibüse doğru ilerledik.
Hepimiz oturduğumuzda koruma kapıyı örttü ve kendisi şoför koltuğuna dolaştı.Araba çalıştığında gözlerimi camdan dışarıya çevirdim.Barlası hastanede bırakmak içime sinmiyordu.Kötü olduğundan değildi ama gitmek istememiştim.
Ona baktığımda da bana bakmıyordu zaten.Evren bana döndüğünde "iyi misin?" Diye sordu.
Nefes verip "iyiyim" dedim.Eve geldiğimizde hemen odama çıkmıştım.Üstümdekilerden kurtulup ılık suyun altına geçmiştim.Suyu kapatıp çıktım.Üzerime beyaz bornozumu giydim.Saçıma da havlu doladım.Banyomdan çıktım kıyafet dolabımın önüne ilerledim.
Mini bir siyah şort çıkardım.Üstüne beyaz sadece göğsü kapatan cropumu çıkardım.Onları üzerime giydikten sonra ayağıma spor ayakkabımı giydim.Aynanın önüne yaklaşıp saçımı taradım.
Kurutmak istemiyordum hava zaten sıcaktı,kısa bir sürede kuruyabilirdi.
Saçımı taradıktan sonra tarağı makyaj masamın üzerine koydum.Telefonumu çıkartıp saate baktım 14.07.
Telefonu tam masanın üzerine koyuyordum ki Alperden mesaj geldiğini gördüm.
Alper bana ne yazabilirdi ki?
Mesaj uygulamasına girdim.Alper:Ne yapıyorsun?
14.07Alper bana niye böyle yazdı ki?
Cevap verdim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK İZİ
Teen FictionErva Altan, anne baba sevgisi görmeyen bu zamana kadar yanında sadece anneannesi ve dedesi olan bir kız. Birde küçüklük aşkı. Barlas Kara,küçük kızı gördüğünden beri gözü başka bir şey görmedi peki kız onu sevecek miydi? Kızın peşindeki kötülükler i...