AŞK İZİ

8.Bölüm-Hisler ve duygular

Erva'nın anlatımıyla

Gözlerim kapalıydı ama uyanıktım.Çok güzel uyumuştum.Gözlerimi açtım.

Şaşkınlıkla etrafa baktım.
Ben yine Barlasın göğsünde uyuyordum!
Ayrıca onun eli de belimdeydi.
Biz nasıl bir birimize sarılıyorduk ve her seferinde uyandığımda bu manzarayla karşılaşıyordum?
İnşallah karnına dokunmamışsındır Erva!

Yavaşça kafamı kaldırıp ona baktım.
Uyuyordu.
Çok güzel uyuyordu.
Yavaşça doğruldum.
Ses çıkarmadan ayağa kalktığımda uzanıp üstüne pikeyi örttüm.
Kendi üstüme baktım,şortla uyumuştum.

Kapı açıldığında oraya baktım.Doktor ve yanında bir hemşire geldi.
Doktor gülümseyip "Günaydın" dedi.Bende gülümsedim "Günaydın" Ben kenara çekildiğimde doktor Barlasa yaklaştı ve karnını kontrol etti,bana dönüp "Gayet iyi bir sorun yok bugun çıkabilirsiniz" dediğinde rahatladım.

Onlar odadan çıkarken telefonumu masanın üzerinden aldım.Aliyi aramamla telefon çalmaya başladı.
Barlasa baktım,hala uyuyordu.

Telefon açıldığında Aliden bir çok gürültü geliyordu sonra Alinin sesi geldi "Efendim abla?" Boğazımı temizledim "Günaydın Ali" yine bir kaç gürültünün ardından sessizlik oldu.Ali "Günaydın Abla yoğunum biraz holdingle alakalı bir yere geldim de" dedi.Ben "doktor geldi,bugun çıkabilirmişiz" dedim.Ali "Ee iyi tamam siz bekleyin beni ben geldiğimde çıkarız kahvaltı edin" dedi.Gürültüler gelmeye başladığında oflayıp "Ay Ali neredesin Allah aşkına tamam kapat!" Diye çıkıştım.

Telefonu kapadığında arkama döndüm ve Barlasın gözleriyle karşılaştım ağzımdan "hıh" diye bir ses çıktı.

Pikesini açıp doğruluğunda konuştum "ya sen vampir misin niye sessiz sessiz iş yapıyorsun ödüm koptu!" Diye söylendim.Barlas gülümseyerek "Noldu küçük kız,özgürlüğüme mi kavuşuyorum?" Diye sordu.Koltuğun üzerine oturup "Aynen özgürlüğe kavuşuyorsun!" Dedim.Barlasın yanına koltuğa otururken "Ama Ali,bekleyin beni kahvaltı edin dedi" dedim.Barlas telefonunu alıp "O zaman güzel bir kahvaltı yapalım" dedi ve telefonu kulağına götürdü.
Korumaların birinden kahvaltı isteyecekti sanırım.Dolaba yaklaşıp Barlasın bir kaç parça çamaşırını çantasına koydum.Dün boşuna yerleştirmiştim.Şarj aletlerini de çantaya ekleyip ona döndüm.Telefonu kulağından çekip kapadı.Masanın üzerindeki yaptığımız sigara küllüğüne baktım.Kurumuştu ve gerçekten çok güzel olmuştu.Yanındaki peçeteden bir kaç tane kopardım.Sigara küllüğünü peçeteye sardım ve çantaya ilerledim.İçine düzgünce yerleştirip fermuarı kapadım.Barlas yavaşça ayağa kalktı.Yanına gitmek istediğimde elini kaldırıp "Kendim yürüyebilirim" diye mırıldandı.Tuvalete girdiğinde yatağın üzerine oturdum.

O iyiydi ve sonunda hastaneden çıkacaktık.

Kendimi garip hissettim bir an.
Öylece otururken üstüme bir yorgunluk geldi.Yüzüm asıldı.

Ayağa kalkıp mırıldandım "Sürekli modun değişiyor Erva saçmalama artık" o sırada Kapı açıldı,koruma elinde poşetle geldi.Arkadan bir koruma daha gelince kaşlarımı havaya kaldırdım.Eli boş olan koruma büyük masayı ittirip yatağın kenarına getirdi.Poşetleri masanın üzerine koyup açmaya başladılar.Küçük saklama kaplarını çıkardılar ve kapaklarını açtılar.Saklama kaplarının içinde domates,peynir,salatalık,bal ve zeytin vardı.İki bardak çıkartıp meyve suyuda çıkardılar.Ekmeğe sürülen çikolatadan çıkardıklarında gülümsedim,çikolatayı çok seviyordum.

Tuvaletin kapısı açıldığında Barlas içeriden çıktı.Korumalar ellerini önünde bağladığında Barlas "Hemen ne zaman getirdiniz?" Diye sordu.Koruma "Ayşe hanım göndermişti zaten efendim siz isteyince hemen getirdik" diye açıklama yaptı.Barlas başını sallayıp oturdu.Korumalar odadan çıktığında masaya ekmek koyduklarını fark ettim.Barlas oturduğunda bende oturdum ve kahvaltı etmeye başladık.Sessizdik ve bu sessizliğin sebebini bilmiyordum.