UNICODE
"ဂျွန်းမှတ်မိလား အထက်တန်းတုန်းကလေ
ငါတို့ကျောင်းတစ်ခါပြေးဖူးတာကို""အင်း အဲ့တုန်းကအရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းခဲ့တယ်...အိမ်ပြန်ရောက်တော့အရိုက်ခံရကော"
"ဟီးဟီး ဟုတ်ပါ့နော်
အဲ့နေ့ကလေငါအပျော်ဆုံးနေ့ပဲသိလား"အဲ့နေ့က နမ်ဂျွန်းက သူမကိုဖွင့်ပြောခဲ့တဲ့နေ့
ရှက်သွေးဖျာနေတဲ့သူမက စဥ်းစားပေးမယ်ပြောလို့ အပျော်ကြီးပျော်ခဲ့ရသေးတာအဖြေပေးတဲ့နေ့ကတော့ဝမ်းအနည်းဆုံးနေ့ပေါ့
သူတို့ပြောင်းတော့မယ့်သတင်းကြောင့်
အဖြေရတာတောင်မပျော်နိုင်ခဲ့ဘူး...အဲ့နေ့က....
"ဂျွန်း...ငါနင့်ကိုချစ်တယ်...ငါပြန်လာမှာမို့ဆက်ဆက်စောင့်နေနော်""အဆက်အသွယ်မဖြတ်ပစ်နဲ့နော်ဆိုမင်
ငါနင့်ကိုအမြဲစောင့်နေမယ်...ပြီးတော့ ချစ်တယ်"ထိုနေ့ကနောက်ဆုံးအနေဖြင့်
ကိုယ်တိုင်စိုက်ထားသောပန်းလေးကို
သူမကိုပန်ပေးလိုက်သည်။ကွဲသွားတဲ့အချိန်ကစပြီးအဆက်အသွယ်မပြတ်ရှိနေခဲ့ပေမယ့်
သူမဘက်ကနေရုတ်တစ်ရက်ကြီးအဆက်အသွယ်မရတော့တဲ့အခါ နမ်ဂျွန်းမှာအလူးအလဲ...အခုတော့ ပြန်တွေ့ခဲ့ပြီပေါ့...
မင်းငါ့ကိုမျှော်လင့်ချက်လာပေးတာတော့မဟုတ်ဘူးမလား...ငါကြိုးစားကြည့်ချင်တယ် နင်နဲ့အရင်လိုပြန်ဖြစ်ဖို့...မတိကျတဲ့ငါ့စိတ်က မဖြစ်နိုင်တာတွေကိုတားဆီးဖို့ရာ...ငါနင့်ကိုချစ်ရမယ် ဆိုမင်ဟုတ်တယ်...
"လေးလေး...လေးလေး ကိုကြီးဗိုက်အောင့်လို့တဲ့!"
ကလေးကလာပြီးခေါ်သည်နှင့်
ဆိုမင်ကိုလှည့်မကြည့်အားပဲချက်ချင်းထလိုက်သွား၏။တောက်စ်! နင်လေးကဘာမို့လို့ဂျွန်းကအဖြစ်သည်းပြနေရတာလဲ
ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းကပြန်စတော့မယ့်ဟာကို
ငါဂျွန်းနဲ့လက်ထပ်ပြီးခါမှ နင်လေးကိုလည်း
မောင်းထုတ်ပစ်ရမယ်!သွေးမတော်သားမစပ်တဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို အိမ်မှာ အလုပ်ခိုင်းတာလည်းမဟုတ်ပဲ ဒီတိုင်းခေါ်ထားတာကြောင့် ဆိုမင်သိပ်မကြည်