İSTİRİDYE

|1| Merkür

Denizin görebildiği en güzel şey gökyüzüydü, gökyüzü ona maviliğini vermişti. Güneş sistemiyse onun için dokunması imkansız görmesi muazzam birşeydi. Bazen sadece Güneş ve Ay'la yetinirdi, bazense Jüpiter ve Satürn'ü görür bu görsel şölene nadiren Mars ve Venüs de eklenirdi. Ama Dünya'dan görmesi en zor olan gezegen Merkür'dü. Onu ilk kez gördüğünde 7 yıl tutsaklığını tamamlamış ve ilk kez yer yüzüne çıkmıştı, vücudu 7 yaşında bir çocuğun vücudu gibiydi. Deniz gözlerini açtığı anda kendi içinde yüzüyor dahası boğuluyorudu. Onu kurtaran ise yine kendi yaşlarında bir kız çocuğuydu, Deniz'i çekip sahile çıkardı.

...

Gece olduğundan etraf çok karanlıktı gözlerimi açmaya çalışırken acı çekiyordum. Gökyüzünde yıldızlar ve ah! İşte orada Ay'ın yakınlarında bir gezegen vardı, 7 yıl boyunca gördüklerimden farklıydı. Gözlerimi tamamen açtığımda karşımda bedenimin yaşlarında bir kız duruyordu. Bana telaşla eğilip

"Hey iyi misin?"

Diye sordu, sesi endişeli geliyordu. Benim için mi endişelenmişti? Ben denizim değil mi.. insanların parçalarımı çalmaya, kirletmeye zaten hakları yok muydu, 7 yıl boyunca işkence etmediler mi zaten? Hakları yoksa bile yapmıyorlar mı ki? Şimdi bir insan yavrusu ne diye benim için endişeleniyor? Gözlerimi devirerek mırıldandım

"Birşeyim yok."

Kız bana mavi gözleriyle bakıyordu, bu mavilik çok farklıydı 7 yıllık denizim böyle güzel mavilik görmedim. Gökyüzünün yansıttığı maviden bile güzeldi bu mavi.

Kız vücuduma baktı ve sızlayan uzuvumu işaret etti

"Kolun kanıyor, pansuman yapmamı ister misin? Okulda öğrenmiştim."

Kafamı koluma doğru çevirdim, insan bedeni ne hassas, muhtamelen bir kayaya çarptım ama çok kötü sızlıyor. Bu dalgalarımın çarptığı kayalardan birinin intikamı falan mıydı acaba?

"Olur"

Kız sol koluma pansuman yaparken, sanki tutabilirmişim gibi sağ elimi o gezegene doğru uzattım ve parmaklarımın arasından gezegene bakmaya devam ettim. Bir kaç dakika sonra kız pansumanı bitirmişti kolumu bıraktı ve konuştu

"Merkür.."

Kıza bakmadan konuştum

"Bende.."

Sanırım ismim Deniz'di ne de olsa ben denizdim.

"Bende Deniz"

Kız bana öylece baktı ve ardından gülmeye başladı

"Ne diye gülüyorsun‽"

Kız gülmesini durdurmaya çalışarak

"Gezege- gezegenin adı Merkür. Benim değil."

Kız bunu söylerken gülmeye devam ediyordu yalandan sinirli bir tavır takındım

"Zaten seninle değil onunla tanışıyordum."

Ardından ikimizde gülmeye başlamıştık. Kız bana elini uzattı ve gülümsedi

"Ben İnci, memnun oldum Deniz"

Ne güzel gülüyordu..

"Bende memnun oldum İnci."

Kız yanıma oturmuştu bana birde gökyüzüne baktı

"Yarın yine burada mısın?"

Düşündüm. Burada olduğuma göre saat şuan 12'yi geçmiş olmalıydı ve yarın gece 12'ye kadar vaktim vardı.

"Yarın gece 12'de gideceğim."

Kız meraklı bir bakış attı

"Nereye?"

"Evime ve evim buraya yakın olsada çok uzak, uzun bir süre gelemeyeceğim."

Hapishaneme mi demeliydim yoksa? Ne de olsa beni 7 yıl hapsetmiş ve öncesini unutturmuştu. Şimdiyse 1 günlüğüne çıkabilmiştim işte..

"Yarın erkenden geleceğim, herşeyi anlat bana. Ama şimdi gitmem gerekiyor."

Kız üzgün bir ses tonuyla söyledi bunları, doğru insanlar özellikle çocuklar için geç bir saatti gece 12.

"Görüşürüz İnci"

Kız gülümseyerek el salladıktan sonra koşarak evine gitti bense burada kalacaktım. Denize girdim ve yüzmeye başladım tabiki kendi içimde yüzüyor olmak garipti ama tanımadığım onca insan bunu yaparken benim yapmamda bir sakınca yoktu hatta eğlenceli bile diyebilirdim...

...

Selamlar! Umarım kitabı beğenirsiniz bu ilk bölüm olduğundan yorum yapılabilecek çok bir şey yoktur muhtamelen ama yinede başlama tarihi falan birşeyler atsanız destek olmuş olursunuz şimdiden teşekkürler<3

09.07.2022∆