İSTİRİDYE

|4| Sözünü Tuttun

-İnci'nin Ağzından-

"Korkma deniz yine, yeniden, burada olacağım..."

Az önce indirdiğim serçe parmağımı tekrar havaya kaldırıp elime baktım

"...Serçe parmak sözü."

Bu sefer denize hitaben konuşmuştum, çünkü Deniz'im aslında gerçek bir denizdi. İmkansız geliyordu, bir rüya gibiydi koskoca deniz insan mı olmuştu yani?

Evet gerçekten de öyle olmuştu, gözümün önünde denize karışmış, kendine dönüşmüştü. Bu ona olan hislerimi etkilemiyordu, etkilemesi gerekiyor muydu.. sanmıyorum.

Geçen sefer 7 yıl boyunca ona olan hislerimi ifade etmek için bekledim, onu gördüğümde hem kendim anlamıştım hislerimi hemde ona söylemeye çalışmıştım. Sanırım o da beni bir arkadaştan daha fazlası olarak görüyordu.

Ona kızmıştım, kalbine dokunduğumda güzel bir tepki vermediğinden dolayı sinirlenmiştim ama o belki de bunları bilmiyordu 7 yılda sadece birkez gelebiliyorsa ne öğrenmiş olabilirdi ki? Bu durumda ilk arkadaşı bendim ve belki de ilk aşkı.. yanii umarım.

Ona bu Dünya'da ki en güzel şeyleri öğreteceğim. Aslında ne öğretebilirim bilmiyorum ama öncelikle ona bol bol İstiridye sandiviç'i yapıp bisiklet sürmeyi öğretebilirim. Tahmin edersiniz ki sandiviçime istiridye adını veren Deniz'di (bu birazda benim sandiviçleri boynundaki kolyenin şeklinde yapmamdan kaynaklanıyordu.)

Kolye demişken, bu sefer de istiridyeyi açamamıştık, beraber açmaya söz verdik bu yüzden tek başıma açamam. 7 yıl daha bekleyeceğim hatta bu sefer onun için de bir ip götüreceğim bu sayede istiridye kabuğunun yarısı onda ve yarısı bende olacak... Bir kalp gibi ama ondan da güzel.

7 yıl su gibi akıp geçiyordu, yoksa deniz gibi mi demeliydim .d 7 sene gayet hızlı geçiyor ama son haftalar... Beni bitiriyor. Şimdi bir 7 sene daha vardı ve bu sefer ikimiz de birbirimize karşı benzer hisler duyuyorduk.

...

Lise bitti, üniversite sınavı, yoğun dersler, vizeler derken işte! 7 sene daha geçmişti bu dönemler benim için epey zorlu geçmişti. Elbette ailemin de buna katkısı oluyordu ama şimdi bunlar düşünmek istediğim en son şeydi seneye okulum bitiyordu ve ben psikoloji bölümünü tamamlayıp psikolog olmak üzereydim.. bu benim için çok önemli hayalimdeki mesleğe sahip olmak üzereydim. Daha da önemlisi temmuz tatilindeydik ve bu demektir ki sadece 1 hafta sonra onu görebileceğim, Deniz'imi... Bahsettiğim şey yüzdüğümüz deniz değil 2 gündür normal denize gidiyordum zaten benim istediğim Deniz'ime varabilmekti yada İstiridye'me mi demeliydim?

9 temmuz... Bir tarih bir insanı bu kadar heyecanlandırır mutlu eder miydi? Ediyordu işte, eğer aşık olduğunuz adam 7 yılda bir kez yeryüzüne çıkan suya hapsedilmiş Deniz ise bu kadar heyecanlanmak normaldi.

8 Temmuz gecesinden sahile gittim saat 12'ye geldiğinde denizde insan vücudu belirecekti sadece bunu biliyordum nereden bilmiyorum ama elbet bir yerden gelecekti. Bende onun boğulma, zarar görme ihtimaline karşı endişeyle burada bekliyorum. Yine en sevdiği istiridye sandiviçlerden yaptım bu sefer şekillendiremedim ama çok güzel olmuşlardı kesin. Ayrıca bisikletleri de getirdim kendi bisikletimi ve oğlan kardeşimin bisikletini. Kardeşimin dershanesi 1 ay sonra bitecek bu yüzden bisikleti şimdilik Deniz'in olabilir.

Edd derdim kardeşime bu aramızda bir lakaptı. Edd.. ona herşeyi anlatırdım, o harika bir kardeşti ve hep bana destek olurdu, evdeyken bile.

İşte orada! Bir gölge vardı insan silueti ama of yani kaslı, cüsseli bir adamdı gelen. Bana doğru yaklaştı ve gülümsedi, onu gördüğümde oturduğum yerden hafif dikleştim.

Üzerimde beyaz, yazlık bir elbise vardı kumral saçlarımı öylesine salmıştım ve boynumda 'bizim' kolyemiz vardı. Oysa simsiyah bir gömlek, pantolon ve kömür saçlarıyla harika görünüyordu zaten. Tabii birazda ıslak

Gülümseyip elini bana doğru uzattı, elini tuttum beni kaldırdı ve

"İsminin hakkını veriyorsun İnci, bu elbiseyle istiridyeni de görebiliyorum. Çok güzelsin.."

Gözlerine baktım kömür gibiydi.

"Sende bir deniz kadar büyüleyicisin Deniz. Ayrıca üzerimde ayna falan yok? Kendini nerede gördün:)?"

Bana sırıttı

"Mavi gözlerinde kendimi, denizi görüyorum. Ve denizin istiridyen olup sana evin olacak."

Bu cevabı beklemiyordum, gözlerimi kaçırdım, yanaklarımın yandığını hissediyordum.

-Deniz'in ağzından-

Cevabımla yanakları kızarmıştı, muhtamelen bunu beklemiyordu ama gözleri beni büyülüyordu. Kumlara oturmuştuk ona döndüm

"Beni kabul ettiysen, istiridyeyi açabiliriz..."

Oda bana döndü

"Seni kabul etmek?"

"Yani.. yani eğer istiyorsan şu anda sana daha fazla yosun olmadan bu sözü bozalım. Beni bu halimle kabul etmek zorunda değilsin ama bil ki ben gerçekten iyi bir nişanlı olurdum-"

Sözümü kesti

"Aşağılık kompleksi."

Bir anda söylediği bu terimle duraksadım

"Aşağılık neyi?"

"Kısaca yetersiz hissedip, kendini kanıtlamaya çalışmak."

"Hayır ben seni düşünüyorum-"

Yeniden sözümü kesti

"Evet ama buna gerek yok, sevilmeyi hak ediyorsun denizsin diye senden nefret mi etmeliyim?"

"Hayır..."

"Seni seviyorum"

Bende yanaklarımın yandığını hissetmeye başladım

"Bende seni seviyorum"

Bir dalga daha...

Boynunda ki kolyeyi çıkardı

"Hadi açalım"

Gözlerine baktım, güzel bir planım vardı

"Olur ama eğer içinde inci varsa benim olur."

Kıkırdadı

"Nasıl istersen"

Ardından istiridyeyi bana uzattı ve cebinden bir kolye ipi çıkardı. Bende istiridyeyi İnci'min getirdiği bir çatal yardımıyla açtım. İçinden tam istediğim gibi büyük bembeyaz bir inci çıktı onu inci'ye göstermeden cebime koydum. 7 yıl sonra mükemmel bir hediyeyle gelecektim onun için. İstiridyenin iki kabuğunda da tam kolyeye geçirmelik delikler vardı.

İnci ilk önce benim kolyemi yaptı ve boynuma uzandı gözlerime bakarak kolyeyi taktı. Gözlerine daldığım sırada kendini çekti ve kendi kolyesini de yaptı. Kumral saçlarını geriye attığında elinden kolyeyi aldım ve arkasına geçtim. İpeksi saçlarını bir elimle toplayıp onun eline verdim, parmaklarımız birbirine değmişti. Kolyeyi boynuna taktıktan sonra boynuna, kulağının yakınına eğildim. Kokusu çiçekler gibiydi. Mırıldandım

"Sözünü tuttun..."

"Her zaman tutacağım."

Boynuna küçük bir dalga bıraktım. Kafasını bana çevirdi, göz göze geldik dudaklarım engin bir dalganın etkisiyle süzüldü. Hava aydınlanıyordu...

...

Uh selamlar! Bu hikayeyi kısa hikaye şeklinde yazacağım aslında çok derine inebilirim ama derine inersem bölüm okumak için 6 ay beklemeniz gerekebilir... Çünkü konuyu iyice derinleştirdiğimde yazmaya üşeniyorum :") dahası beğenilmeyecekmiş gibi geliyor bence böyle daha güzel ama ilerde bu kitap çok fazla beğenilirse fln derinleştiririm yada devam serisi fln eklerim ne isterseniz yani, eleştiri fln yazarsanız kendimi geliştirmem konusunda yardımcı olursunuz teşekürler<3

11.07.2022∆