Στέκω σχεδόν απέξω
Κι η καρδιά μου σκιρτά
Σαν να ναι η πρώτη φορά.
Στην παιδική μου ρημαγμένη υπόσταση
Αφού εξέθεσες τα ψέμματα μου
Το περιεχόμενο ήταν όντως μεγάλη έκπληξη
για σένα
Καλύτερα
-ίσως και να το κανα για μένα.
Σαν κάποια που γέρνει μόνη της ανάσκελα αφού τελειώσει
Αυτό σίγουρα δεν έγινε ποτέ για σένα
Μα θα 'δινα τα πάντα
για τα χέρια σου και το φιλί σου.
Ηδυπάθεια σε τούτο το φαλτσέτο της φωνής σου.
Δεν έχω καταλήξει αν ήσουν το σωστό άτομο τις λάθος στιγμές.
Ίσως ο χρόνος μας να τελείωσε
-πριν καν ξεκινήσει
Ίσως τελικά να μην σ'έκανα νιώθεις όπως πάνω στη σκηνή
-Σαν ρευματοδότης κορύφωσης μετά την ηδονή.
Και αυτό το σώμα μου
Που τόσο με πονά
Τουλάχιστον για λίγο ξεγελά την δική σου ματιά.
Σε άθραυστες παρθένες πραγματικότητες
Είναι κουραστικό να ζεις
Χαίρομαι που ήμουν κομμάτι της ζωής σου.
Ψιλόβροχο συνοδεύει όλες τούτες τις αναμνήσεις μου
Γλυκόπικρες
Συνήθως μ'αναίτιο προορισμό.
Εξάλλου, περιμέναμε τόσον καιρό.
Αλιμονό μου αν μ'έχεις δει να στεκω στη στάση τοσην ώρα.
ESTÁS LEYENDO
Η εξαίρεσή μου. (Ποίηση)
PoesíaΑνολοκλήρωτο συνήθως αφήνω ό,τι κι αν κάνω, πλην πολύ λίγων εξαιρέσεων. Και η ποίηση για εμένα αποτελεί την εξαίρεση. Απο δυό στίχους, δυό λέξεις, δυό αράδες μέχρι ολόκληρες σελίδες. Αυθαδιάζει, συνεπαίρνει, γοητεύει, πονάει· ακόμη και άμετρη, χωρ...
