Like Love But Not [ ဘာသာပြန် ]

35

{Zawgyi}

[ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ : ငါတို႔အတိတ္က အရႈပ္အရွင္းေတြကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ဘဝတစ္ခုမွာ ေနၾကစို႔ ]

•ေလာ့ယြီခ်န္•

ထိုခဏအတြင္းမွာတြင္ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဘာကေကာင္းတယ္ဆိုတာကို မသိတဲ့လူျဖစ္ေနေသးတယ္ဆိုတာ သူ အတည္ျပဳလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘယ္လိုမွ ရွင္းျပဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

သူ ထြက္သြားဖို႔ ျပန္လွည့္လိုက္တဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေလာတႀကီးနဲ႔ ေရွ႕တိုးၿပီး သူ႔ကို ဆြဲလိုက္တယ္။

သူ ရပ္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္ တင္းက်ပ္စြာကိုင္ထားတဲ့လက္ကိုသာ အသံတိတ္ အၾကည့္တစ္ခ်က္ေပးလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခါထုတ္လိုက္တာမ်ိဳးမလုပ္ဘဲ မၾကားရသေလာက္ရွိတဲ့ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္သာ ခ်လိုက္တယ္။

"ငါ မေန႔ညက ဖန္းရွဲ႕ယိနဲ႔ ေရွာင္လုကို ေမးၾကည့္လိုက္တယ္" သူက မ်က္လႊာအနည္းငယ္ခ်ကာ ေျပာလာတယ္ "သူတို႔ေျပာၾကတာေတာ့ မင္းက အၿမဲတမ္း ငါ့ဆီလာလည္တယ္တဲ့၊ မေန႔တုန္းက မင္းကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ဝင္မရေအာင္ ပိတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ငါမွားသြားပါတယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္"

သူကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာခ်င္တာ ဒါျဖစ္ေနမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ မထင္ခဲ့မိဘူး။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ တအားကို နီးနီးကပ္ကပ္ရပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ရွည္လ်ားက်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ မ်က္လုံးေတြရဲ႕ ေတာက္ပမႈက ေနေရာင္ရဲ႕လႊမ္းၿခဳံမႈေၾကာင့္ ဝိုးတဝါးျဖစ္ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကလည္း အလြန္တရာ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေနတယ္။

သူက လက္ရွိမွာ နမ္းဖို႔အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံး အကြာအေဝးနဲ႔ အျမင့္မွာ ရွိေနတာျဖစ္တယ္။

ေနေရာင္ျခည္က ႏူးညံ့ညင္သာလို႔ေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာေႏြးေထြးမႈကိုမွ ခံစားလို႔မရဘူး။ သူ႔မ်က္လုံးေတြထဲမွာ အေသေကာင္လိုတည္ၿငိမ္မႈတစ္ခုသာ ရွိေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိလိုက္တယ္။