Like Love But Not [ ဘာသာပြန် ]

39

{Zawgyi}

[ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ : ကြၽန္ေတာ္ ဒီေလာက္ထိျဖစ္ေနတာေတာင္ သူကထြက္သြားေသးတာလား? ]

•ေလာ့ယြီခ်န္•

"အခု ထြက္သြား" ဖန္းရွဲ႕ယိက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမာက္မာစြာၾကည့္ရင္း ေျပာလာတယ္။

"ခင္ဗ်ား လာေနာက္ေနတာလား? အနည္းဆုံးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြဲစိတ္မႈၿပီးတဲ့အထိ ေနခြင့္ေပးပါ!"

ကြၽန္ေတာ္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ဒီအယုတ္တမာေကာင္မွာ တကယ္ေရာ အသည္းႏွလုံးရွိရဲ႕လားလို႔ ေတြးေနမိတယ္။

"ငါ ဂ်ာမနီဘက္က အထင္ကရေဆးပညာအသင္းကို ရွာခဲ့တာ၊ ခြဲစိတ္မႈရလဒ္နဲ႔ပက္သက္လို႔ မင္း စိုးရိမ္ေနစရာမလိုဘူး" သူက သူဝတ္ဆင္ထားတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးအမွတ္တံဆိပ္အဝတ္အစားေတြ ေပက်ံကုန္မွာကို လုံးဝစိုးရိမ္ျခင္းမရွိ နံရံကို မွီလိုက္တယ္။

"ငါ မင္းကို လာေျပာေပးတာ၊ မခြဲစိတ္ေသးခင္ ေရွာင္ဟန္းက မင္းအတြက္ တဆင့္ေျပာခိုင္းထားတဲ့ စကားေတြရွိတယ္ _ မင္းအခု လြတ္လပ္သြားၿပီ၊ ရလဒ္က ဘာပဲျဖစ္ေနေန လစ္လိုက္ေတာ့ တဲ့"

ကြၽန္ေတာ္ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုက္တယ္ "စိတ္ဝမ္းကြဲျပားေအာင္လုပ္ၿပီး အမွန္တရားကို လွည့္ပတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားမေနနဲ႔!"

"အာ ဒါေပမယ့္ ေရွာင္ဟန္းက အဲ့လိုမ်ိဳး တကယ္ေျပာခဲ့တာပဲေလ၊ ငါက 'လစ္လိုက္ေတာ့'ဆိုတဲ့အပိုင္းေလးပဲ ထည့္ေပးထားတာ"

ထိုေသာက္က်ိဳးနည္းေျမေခြးေကာင္က သူ႔ရင္ဘတ္အိတ္ကပ္ထဲကေန စာတစ္ေစာင္ထုတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ေပးလာတယ္။

အဲ့တာက ေကာင္းတဲ့အရာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္မွန္းသိတာေၾကာင့္ မယူလိုက္ဘူး။ အဲ့ေနာက္မွာ သူက အဲ့တာကို တိုက္႐ိုက္ဖြင့္ေဖာက္ၿပီး အသံထြက္ကာ စတင္ဖတ္ေတာ့တယ္။

စာေၾကာင္းေလး ႏွစ္ေၾကာင္းဆိုေပမယ့္ ေရွာင္ဟန္းရဲ႕ စာေရးဟန္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာႏိုင္တာေၾကာင့္ ဒါက အမွားမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ 'ကြၽန္ေတာ္ လြတ္လပ္သြားၿပီ'ဆိုတာနဲ႔ 'ကိစၥေတြကို အလုံးစုံ ေတြးဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္တစ္ခုေလာက္ ခြဲေနလိုက္တာက ပိုေကာင္းေလာက္မယ္'ဆိုတာက ဘာလဲ _ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္အနည္းငယ္ေလာက္က ေႏြးေထြးတဲ့အၿပဳံးေတြလိုမ်ိဳး သူသုံးထားတဲ့ စကားလုံးေတြက သိပ္ကို ပညာသားပါလွတယ္။