Like Love But Not [ ဘာသာပြန် ]

38

{Zawgyi}

[ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ : ေသြးနီေရာင္ ႏွလုံးသား ]

•ေလာ့ယြီခ်န္•

ဒါက နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းမဟုတ္ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းေစ့ၿပီးနမ္းတဲ့ အနမ္းတစ္ခုျဖစ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဆုတ္ဖို႔ တြန႔္ဆုတ္ေနမိတယ္။

သူက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အနမ္းကို မခုခံေပမယ့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ရွည္ၾကာလာတာကိုေတာ့ ခုခံလာတယ္။

ဘာအင္အားမွ အသုံးမျပဳခဲ့ေပမယ့္ အေတာ္ေလး ျပတ္သားေနတုန္းပဲ။ တြန႔္ဆုတ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ ေနာက္ျပန္တြန္းလိုက္ေတာ့မွသာ သူ႔အမူအယာက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ျဖစ္ေနဆဲဆိုတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနတဲ့ပုံ နည္းနည္းေလးေတာင္ ရွိမေနဘူး။

အရင္ကဆို သူဒီလိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။

ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားက စူးရွနာက်င္လာၿပီး ဒါက ျဖစ္လိုရာျဖစ္ဆိုၿပီး ႀကိတ္မွိတ္သည္းခံေနတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေအာ္ဟစ္ေနမိတယ္။

ဒါက ရံဖန္ရံခါ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အေပၚ ႏူးညံ့ေပးမိတဲ့အခ်ိန္ဆို သူ ျပသလာတတ္တဲ့ အိမ္မက္တစ္ခုထဲက ႏိုးထလာသလိုမ်ိဳး အဆုံးမရွိ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့အမူအယာေလးနဲ႔ မိန္းေမာေနတတ္တဲ့ပုံမ်ိဳးကို သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာလား?

အဲ့လိုလူမ်ိဳးကို ေသတဲ့အထိ ဖိအားေပးခဲ့တာက ကြၽန္ေတာ္လား?

သူ႔ရဲ႕အဲ့လိုပုံစံက ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မရႏိုင္ေတာ့ဘူးလား?

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အနမ္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္၊ သူ႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ တန္ဖိုးထားေပးခ်င္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ။

ၾကည့္ရတာ သူ႔ရဲ႕ မိန္းေမာေပ်ာ္႐ႊင္ေနတဲ့အမူအယာ ဒါမွမဟုတ္ အလုံးစုံအားရေက်နပ္တဲ့အမူအယာကို ထုတ္ျပတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ႕အရင္လိုပုံစံကို ျပန္ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာ ဘာမွမရွိေတာ့သလိုပဲ။

ဦးဆုံးအခိုက္အတန႔္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္းကင္ဘုံကို ေရာက္သြားတယ္လို႔ ခံစားမိလိုက္ေပမယ့္ ေနာက္ခဏမွာေတာ့ ငရဲဆီ တစ္ဖန္ ျပဳတ္က်သြားရျပန္တယ္။