Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eve geldiğimde annem bana sinirle bakmış ama bir şey dememişti. Bu haline şaşırmış ama ağzımı açmadan odama gitmiştim. İki hafta sonra James den mektuplar gelmeye başladı, bende geri cevap yazıyordum. Beş gün sonra doğum günümdü. On yedi yaşına giriyordum yani reşit olacaktım. Annemin çığlığıyla aşağıya koştum. Annemle ablam koltuğun üstüne çıkmıştı,baktıkları yere gözlerimi çevirdiğimde Emma'nın ev cinini gördüm.
"Wendy ne işim var burda?"
"Efendi Lily! Sizi bunu getirdim."
Elindeki kitabı aldım. Büyücü romanıydı, Emma bahsetmişti.
"Efendi Emma size getirmemi emretti."
"Teşekkürler Wendy."
Yere kadar eğilip selam verdi, sonra puf sesiyle yok oldu. Annemlere bakmayarak odama çıktım. İki dakika sonra annem odama girdi.
"YETER! APTAL UCUBE! EVİMDE BÖYLE ŞEYLER İSTEMİYORUM!"
Annemin attığı tokatla kafam sağa düşmüştü. Annemin sinirli çığlıklarını duyan babam gelmiş saçlarımdan tutarak çekiştirmeye başlamıştı.
"Bıktım artık senden. Baş belası!"
Yanağıma geçirdiği yumrukla yere kapaklandım. Babam belinde çıkardığı kemeriyle bana vururken cenin pozisyonunda durmaya başladım. Ne kadar geçti bilmiyordum ama artık vücudum uyuşmuştu. Saçlarımdan tutup odama götürüp içeri fırlatmıştı.
"O ucube okula artık gitmeyeceksin!"
Kapıyı kapatıp kilitlemişti. Ellerimle yerden deksek alıp ayağa kalktım. Dolabımı açıp sandığımı çıkardım, kitapları, eşyalarımı içine doldurdum, sandığımın içinde genişletme büyüsü vardı. Asamı belime yerleştirdim. Odamın kapısına giderken gözüm aynaya takıldı. Dudağım patlamış kanıyordu aynı şekilde burnumda. Sağ yanağım morarmıştı. Elimi kapıya doğru tutup içimden alahamora demiştim.
Açılan kapı ile sandığımı alıp aşağıya indim. Kapıdan sessizce çıktığımda kimse fark etmemişti. Ara sokağa çıkıp asamı kafamın üstünde tuttum. Beş saniye sonra hızır otobüs karşındayım. İçeri girip koltuklara oturdum. Ücretimi ödeyip nereye gideceğimi söyledim.
"Godric Hollow."
Yirmi saniye sonra geldiğimizde otobüsten indim ,sandığımı sürüyerek, daha önce geldiğim, bu yüzden bildiğim kapı numarasının önüne geldim. İki üç merdivenden çıkarken başımın dönmesiyle kapıya tutundum,gözlerim karalıyordu. Kapının ziline basıp beklemeye başladım. Kapı açıldığında Mrs. Potter'ı gördüm. Beni gördüğünde gözleri şokla açılmıştı.
"Merlin! Lily?"
"Gidecek bir yerim yoktu."
Daha fazla dayanamış kendimi karanlığa, Mrs. Potter'in kollarına bırakmıştım, en son duyduğum Ginny Potter'ın James diye bağırmasıydı.
