Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koşarken düşmemek için James'in elini daha sıkı tutuyordum. Onu sevdiğimi söyledikten sonra elimi tutmuş koşarak ortak salondan çıkmıştık. Nereye gittiğimizi sormuş ama cevap vermemişti. Bahçeye çıkmış gölün oraya doğru ilerlemiştik. Sonunda durduğunda nefesimi düzenlemeye çalışıyordum. James omuzlarımdan tutup kendine çevirdiğinde şaşkınca ona bakıyordum. Çocuğu en sonunda delirtmiştim sanırım.
"Lily-çiçeğim."
Elini havaya kaldırdığında, işaret parmağıyla gökyüzündeki parıldayan ayı göstermişti.
"Ay şahidim olsun ki, bu günden sonra seni bırakmayacağıma, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğime, en kötü anında yanında olacağıma yemin ediyorum."
Ettiği yeminle gözlerim dolmuştu. Ay ışığında edilen yemin bozulamaz yeminle eş değer gibi bir şeydi. (Kendim uydurdum, normalde böyle bir şey yok.)
"Ay şahidim olsun ki, seni sevmekten vazgeçmeyeceğime, seni bırakmayacağıma, en kötü anında yanında olacağıma yemin ederim."
İkimizde birbirimize gülümsüyorduk. Yanaklarından tutup kendime çektim. Burunlarımız birbirine değiyordu.
"Sen bana ne yaptın Potter?"
"Ne yaptıysam iyi ki yapmışım."
"İyi ki."
Dudaklarımız birbirine kavuştuğunda, ellerim James'in boynuna sarmış, ensesindeki saçlarlar oynamaya başlamıştım. James'in ellerini belime sarılıp kendine çekmişti.
Dili ağzımın içine girerken kendimi tutamamış inlemiştim. Birbirimizden ayrıldığımızda James anlımdan öpmüştü.
"Hadi içeri girelim sevgilim."
"Girelim Lily-çiçeğim."
***
Sabah kahvaltıdan sonra ceza için kütüphaneye gitmiştim. Son günler olduğu için çok dağınıktı ve sınavlar bittiği içinde kimse yoktu. Kaç saat geçmişti bilmiyordum ama çok sıkılmıştım. Belime dolanan kollar ile yerimden sıçramıştım, boynuma değen dudaklar ile alt dudağımı ısırmıştım.
"James?"
"Lily?"
Kafamı çevirip yakışıklı suratına baktım. O öpülesi dudaklarını artık istediğimde öpebilirdim. Vücudumu ona çevirip dudaklarına uzandım, anında karşılık verirken beni kendine iyice çekmişti. Bacaklarımdan tutup kaldırdı. Arkamdaki masaya oturduğumda bacam arama girmişti. Ellerim boynuna saçlarıyla oynuyordum. En sonunda geri çekildiğinde birbirimize gülümsedik.
"Seni çok özleyeceğim Lily-çiçeğim."
"Bende seni özleyeceğim aşkım."
Sevgi cümlemi duyduğunda gözlerinin içi parlamıştı.
Dediğime çocuk gibi sevinmişti, on dakikada işimiz bittiğinde James önden görünmezlik pelerinle kaybolmuş. Bende Madam Blake'in yanına gitmiş, işimin bittiğini söylediğimde kaşlarını çatmış kontrol etmeye gitmişti, geri gelip asamı verdiğinde hızla kütüphaneden çıkmıştım. James görünmezlik pelerinin altına beni çekmiş duvara sırtımı dayamış dudaklarımı öpmeye başlamıştı. Geri çekildiğinde alnını almıma yaslamıştı.
"Kimse bilmesin şimdi ilişkimizi."
"Neden?"
"Beş gün kaldı, söylersek yalnız bırakmazlar bizi."
