izmirli ve mardinli (texting)

15.Bölüm

Siz = emir konuşmamız gerek

Siz= benim anlatmam gereken şeyler var

Siz= telefonunu açar mısın artık.

***

Siz= alaz emiri arıyorum  telefonunu açmıyor

Siz= mesaj atıyorum bakmıyor, nereye gitti ?

Alaz= kimsenin telefonunu açmıyor sena, telefonu kapalı

Alaz= gittiği yeri biliyorum ama biraz yanlız kalması gerek sena, lütfen onu da anla

Alaz = emir sevdiği kadın tarafından terk edilen herkesi kendinden uzaklaştırmış ve ördüğü duvarlara rağmen aşık olup defalarca reddedilmiş biri.

Alaz= biraz zamana ihtiyacı var

Siz= alaz söylediğin her şeyde haklısın ama benim emir ile konuşmam gerek

Siz= kendimi ifade etmem lazım lütfen bana yargısız infaz yapmayın

Siz= emir bir kez olsun bana neden diye sordu mu, neden sevmiyorsun dedi mi?

Siz= ben cevap vereyim alaz hayır hem de koca bir hayır

Siz= konuştuğum, zaman harcadığım, emir'in güzel itifatlarına hayran olduğum ve en önemlisi her şeyimi anlattığım adama defalarca sevmiyorum demek ne kadar zordu kimse bilemez

Siz= ben ona hayatımda kimseye anlatamadığım bütün sırlarımı anlattım neden peki alaz, ona değer verdiğim için olabilir mi sence?

Siz= benim her şeyi anlatmam gerekiyordu  en başından hemde ama hata yaptım ve her zaman bu gerçeği ondan sakladım

Siz= ikimizinde oturup konuşmamız ve her şeyi anlatmamız gerek en önemlisi benim emir'in yanına gitmem gerek

Siz= lütfen bana nerde olduğunu söyler misin alaz?

Alaz= muğlada emir

Alaz= tam adresini vereceğim ama benden duymadın tamam mı?

Siz= tamamdır kaptan çok sağ ol.

***

  Korkularımı yenmem lazımdı. eksiklerimi, endişelerimi aşmalıydım
Hayatım boyunca kaçtığım her şeyden bu sefer kaçmayacaktım.  Hayatımda belkide bu duygu ile yüzleşecektim ama ne olursa olsun bunu ilk defa aşacaktım.  Kararlıydım, emindim en azından emir için buna mecburdum.

Hayatımda ebedi kalacak tek kişi babam olmasına rağmen ona bile güven duyamıyordum. Korku besliyordum hep, bir gün onunda beni terk edebilecek olmasının gerçeği ile.
Yıllarca çektiğim anne özlemi ile acımasızca annem tarafından terk edilmiştim, ihanete uğramış,kullanılmıştım.
küçükken yanımda olmasa bile beni terk etmesenin gerçeğini idrak ettiğimde bile anneme güvenen ve onun belkide hiç hatırlamadığım  kokusunu özleyen bir çocuktum. 
Ama büyüdüm annemin olmadığının gerçeği ile yüzleştim o an başlamıştı insanlara olan güvensizliğim.
Kimseye beslemediğim, kimseye oluşmayan duyularımı emir için yıkacaktım.  Onu sevdiğimi ama sırf güven duygumun olmamasından kaynaklı bir gün gider düşüncemin olduğunu ona anlatacaktım. Emir için sevmeyi ve en önemlisi güvenmeyi öğrenecektim. Emir'i sevecek ve ona güveneceğim...