19.bölüm

752 28 0
                                    

1 hafta sonra

Muğladan dönüp izmire geldim. Babamla biriktirdiğim iyi- kötü anıların olduğu, annem beni terk ettikten sonra günlerce ağlayarak uyuyakaldığım ,yuva bildiğim eve geldim. Bütün her şeyi bırakarak,yaşanılan her şeye çizgi çizerek gittiğim bu evden hiç bir zaman kopamadım. Denedim ama yapamadım. Ne zaman kırılsam,üzülsem kendimi hep yuva bildiğim, kaderim olan evde buldum kendimi.
Yine o anlardan birindeyim. Kırıldım. Hemde kendi korkularım yüzünden kırıldım. İlk defa birini sevdim ben,ilk kez aşık oldum, ilk kez birine güvenmek istedim.   ona güvenmeyi başaramadım ben. Çok kızdım kendime ilk başta güvenmeyi denemem gerekiyordu belki ama korkttum ,bir daha terk edilirim dedim. Annem bile beni terk etmişken başkasının beni sevmesi beni korkuttu.
Bir şeyleri düzeltmek için kendimi cesaretlendirdiğim de her şey geç olmuştu benim için.
Ben emir'i güvensizliğim ile kırmıştım. Kızmıyordum ona haklıydı.

Elimde ki mısır gevreğine işkence ederek yapmaya çalıştığım Kahvaltı ile  bakışarak kahvaltımı yapmaya başladım.
Zil'in sesini duyduğumda yavaş adımlarla kapıya ulaştım.

Sabah'ın erken bir saati, ağlayarak geldiğim bu evde karşımda emir duruyordu.

'Senin ne işin var burda'

Hayır sena ilk bu mu söylenir cidden. Seni kovan, seni istemeyen birine ilk soracağın şey bu olmamalıydı.

'Sena ne yaşandı, neler oldu ben artık anlayamıyorum. Ben yıllar önce sevdiğim kadın tarafından terk edilince kendimi bütün herkesten uzaklaştırmıştım. Ama sen bütün duvarlarımı yıktın benim. Bir daha asla hissetmeyeceğim duyguları, hisleri yıllar sonra seni ilk gördüğümde yaşadım. İlk zamanlar çok kızdım ihanet ettiğimi düşündüm kendime. Ama öyle değilmiş işte benim de bu duyguları yaşamaya ihtiyacım varmış sena. Normal bir ilişkinin bile içinde değilken korkuların, korkularımız yüzünden birbirmizi yıprattık. Bize bir şans verir misin?
Senin istediğin gibi emir ve feriha'nın imkansızlıktan doğan ve bütün zorluklara rağmen birbirinden hiç ayrılmayan aşklarına sahip olalım. Ama bizim sonumuz feriha 'nın ölümü gibi değil emir ve sena'nın mutluluğu gibi olsun.
Sena herkesten uzak,kimsenin haberi olmadan, birbirimizin son nefesine kadar yanında olacağımıza söz vererek ,benimle evlenir misin sena?'

izmirli ve mardinli  (texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin