"Kural beş maketlerime dokunmak yok."
Beomgyu, ev arkadaşı olma teklifini kabul eder etmez hemen koltuğa kurulup kendince uydurduğu kuralları sıralayan Taehyun'a gülerek bakıyordu.
"Sakin ol Taehyun eve köpek almıyorsun. Neye dikkat edip etmeyeceğimi bilecek kadar büyüdüm bence ben."
Taehyun gülerek konuşan çocuğa bakınca suratı düştü. Buraya kadardı işte. Teklifi yapar yapmaz pişman olmuştu. Yaşadığı yerde tek kalmaya alışıktı. Bu huyu değil zorunluluğuydu. Dağınıklığa gelemez kendinden fazla bir kişi için yemek pişiremezdi. Ders çalışmaya başladığında odasında olsa bile salondan ses gelmesini istemezdi.
Çekilmeyecek bir ev arkadaşı olduğunun bilincindeydi.
Beomgyu yüzü düşen çocuğa bakıp hemen yanına oturdu ve elindeki kalemi aldı. Önündeki kağıdı da kendi önüne çekip yazılan tüm maddelerin üzerine büyükçe bir çarpı işareti attı ve kağıdın arkasını çevirip kocaman harflerle yazmaya başladı.
"CHOİ BEOMGYU, KANG TAEHYUN'U SİNİRLENDİRMEYECEK VE AŞIRI DAVRANIŞLARDAN KAÇINACAK. KANG TAEHYUN İSE SİNİRLENMEK İÇİN YER ARAMAYACAK."
Taehyun hala gülerek bakan çocuğun kendisine dönmesiyle kağıdı okudu.
"Tek kural bu mu?"
"Arada bir beraber film de izlesek harika olur aslında. Gerçekten yapamayacağımızı düşünürsek evi sana bırakıp gideceğim."
"Şeytan gibi sırıtırken bu dediğine inanmak oldukça güç benim için."
"Yok canım dağdan gelip bağdakini kovacak değilim. gerçi bağın sahibi benim ama olsun o kadar."
Dalga geçer gibi söylediği şeyleri çok da takmadan Taehyun, yazılı kağıdı alıp duvara bantladı ve odasına geçti. Yarım bıraktığı maketini tamamlamak için sadece bir haftası kalmıştı. Çalışmaya başladı hızlıca. Beomgyu ise o sırada çoktan mutfağa girmiş ve önlüğünü takmıştı. Bildiği pek yemek yoktu ama hazır malzemelerle gayet lezzetli şeyler hazırlayabileceğine inanıyordu. Suyu kaynatmak için ocağa koydu ve dolabı karıştırmaya başladı.
Aradan geçen bir buçuk saati mutfaktan gelen kokularla fark etti Taehyun. Kokuyu aldıkça karnı guruldamaya başlamıştı. İşini bırakıp mutfağa gidince mutfak önlüğü takmış bir beomgyu gördü.
"Alt tarafı erişteye su ekleyeceğim bu ne kadar zor olabilir kafayı yiyeceğim şimdi."
Taehyun ona gülüp yanına gitti. Tezgahta ters duran bıçağı alıp yeşil soğanı doğramaya başladı. Masaya göz attığında gayet güzel hazırlanmış yemekler görünce kesmeye devam etti.
" İstersen otur sen artık bunu da ben yapayım. "
" Ses yaptım ben değil mi? Kusura bakma lütfen kural koymuştun buna ama sesimi pek kontrol edemiyorum ben."
"Alakası yok Beomgyu. Kokular gelince karnımın acıktığını fark ettim de geldim. Ayrıca sen neden yemek yapmak için beklemedin ki beni?"
"İki kişilik yemek yapmayı bilmiyorum herkes kendi yemeğini yapacak dedin. Sen bilmezsen bilme ben iki kişilik yapabiliyorum. Şimdi sen otur ben bunu da yapıp geliyorum Taehyun. "
Taehyun elindeki bıçağı bırakıp Beomgyu'nun omuzlarından tutup masaya ittirdi ve onu oturttu. Tekrar tezgaha dönüp soğanları sulu eriştenin içine atıp soslarını karıştırdı ve eline alıp masaya geri döndü.
" Daha önce kendim dışında yemek hazırlayabileceğim biri olmadı ama buna alışabilirim. Fazla yemek yapmayı da öğrenirim sorun etmeyelim bunu."
İyi geceleeer
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOMEWAR
Fanfiction"Sana da, seninle yaşamayı kabul eden bana da lanet olsun." "Alt tarafı bana aşık olmayı engelleyemiyorsun Kang. Rüzgara direnmek yerine akışa bıraksan her şey daha güzel olacak."
