Secret Love Affair✓

Chapter 6

Jerome's POV

Damn, she's quite heavy.

Iniwan ko muna siya dun sa sofa at nagtungo sa kwarto niya para kumuha ng kumot at maghanap ng thermometer.

Saktong nandun ang mga kailangan ko kaya naman bumalik na ako sa sala dala ang mga 'yon.

I covered her with a blanket and put the thermometer on her armpit.

I went to the kitchen to look for some medicines and after I got it, I ordered some food online since I don't know how to cook.

Lumapit ako kay Dhana at kinuha na 'yung thermometer.

Oh, she does have a fever. Idiot girl...

Inayos ko ang pagkakakumot sa kanya at naupo muna sa isa pang sofa tsaka tinanggal ang suot kong suit.

While looking at her more closely, I don't know but I felt something that is surely wrong.

And I hate it. I hate this feeling. It's so wrong.

Natigilan ako sa pagtitig sa kanya nang biglang tumunog ang cellphone ko.

Nang makita ko ang pangalan ay lumabas muna ako saglit ng bahay bago sinagot ang tawag.

"Hi, babe!" she cheerfully said.

"What do you want?" I asked, I heard her scoffed.

"Pagkatapos mo akong gamitin, itatapon mo na lang ako bigla?" mataray niyang sabi.

"Sino ba sa ating dalawa ang nagbayad para magpanggap tayo na magjowa? Diba ikaw? Kung tutuusin nga, hindi ko kailangan pumayag sa gusto mo kasi mas mayaman naman ako kaysa sayo. Naawa lang ako sayo kaya pumayag ako, such a desperate woman," malamig kong sabi.

"What the hell? Baka nakakalimutan mong may nangyari sa atin, Jerome!"

"Baka mas nakakalimutan mo na muntik lang 'yon, nilasing mo ako at binalak na makipagtalik sa akin pero nagising ako nung balak mo na sanang gawin ang ninanais mo. Look, I don't care about you anymore. Just fvck off," mariin kong sabi at agad pinatay ang tawag bago pa man din siya makapagsalita.

I sighed multiple times while looking at the sky when suddenly, someone tapped my shoulder.

I turned around to see Dhana standing there while hugging the blanket wrapped around her.

"What are you doing out here, it's cold and you have a fever. Pumasok ka sa loob," mariin kong utos.

"Sino 'yung---"

"I said, get in!"

agad naman siyang tumango at kumaripas ng takbo papasok sa loob ng bahay.

Saktong dumating na rin 'yung pinadeliver kong mga pagkain at nang mabayaran ko 'yon ay pumasok na rin ako sa loob ng bahay.

Naabutan ko naman siyang nakaupo dun sa sofa at nakabalot pa rin sa kanya ang kumot niya.

Nilabas ko na mula sa lagayan ang mga pagkain at nilagay sa center table ang mga ito.

Kumuha na rin ako ng mga plato at kubyertos sa kusina tsaka bumalik sa sala.

"Eat up. After that, take your medicine," utos ko at inabutan siya ng plato na may pagkain na.

Tumango naman siya at tinanggap ang binibigay ko at tahimik lang kaming kumain dun.

"That was my ex. Ex-fling to be exact. Everything you heard is not that neccesary. She's no one. May tanong pa?" I asked her.

"W-wala na. Thank you pala dito," she said referring to the food.

I just nodded as a response and continued eating.

Nang matapos kaming kumain ay naglipit na ako at hinugasan na rin 'yung mga kinainan namin habang siya naman ay nanatili dun sa sofa, nakatunganga habang hawak 'yung gamot.

"Are you gonna take that or what?" I asked while wiping my hands with a towel.

"Oh, right," sagot niya at agad itong ininom.

Required bang magmumi-muni muna bago uminom ng gamot?

"Salamat sa lahat, kuya," she suddenly said.

She's still calling me that and I find it cringey.

"Pwede ka nang umuwi, okay na ako dito."

"Are you sure?" I asked and she nodded.

I'm quite uncomfortable leaving her here.

"Okay, call me if something happens," utos ko at kinuha na ang coat ko.

"That's not quite neccesary---"

"Just do what I say. Wag nang makulit, pwede?" inis kong tanong na ikinatango niya naman.

Lumabas na ako ng bahay at nagtungo na sa loob ng kotse.

Nanatili akong nakatitig sa bahay niya ng ilang minuto at nagdadalawang-isip pa kung aalis ba ako o hindi.

Eventually, I made up mind. I turned on the engine of my car and started driving away.

Dun muna ako matutulog kila mommy kasi malapit lang 'yon sa bahay nila Dhana nang sa ganun ay mabilis ko siyang mapupuntahan.

What am I feeling for her is fvcking wrong. I know that, but I can't stop it.

Everytime I see her, it feels like heaven had given me a beautiful angel. I always act cold in front of her but she doesn't mind it at all and that made me...

That made me fall harder for her.

"Goddamnit," I whispered as I punched the steering wheel.

I just wish she wasn't my cousin.

This is so wrong. So, so wrong.

Nang dahil sa iniisip ko ay hindi ko namalayan na nakarating na pala ako sa bahay nila mommy.

Agad din naman akong pinapasok nung guard at nang maipasok ko na sa garahe ang sasakyan ay pumasok na rin ako sa loob.

"Jerome, anak, what are you doing here?" tanong ni mommy habang may hawak na tasa ng tsaa.

"Dito muna ako matutulog, mom," sambit ko at unti-unting kinalas ang necktie ko.

"Nandiyan si Akiro," she informed.

I sighed.

Seriously? I hate my brother, he kept bothering me for no reason at all.

"It's fine, mom. I'll just go to my room," paalam ko at nakipagbeso muna sa kanya bago umakyat papunta sa kwarto ko.

As I passed by at his room, I can hear loud metal music playing inside his room and also some loud thuds.

Nababaliw na naman yata.

I slowly opened the door and saw him playing his electric guitar while doing some weird crazy moves.

What the hell is my brother doing?

"Akiro!" malakas kong sigaw na ikinatigil niya.

"Sh*t! You scared me, bro!" giit niya at pinatay saglit ang music.

"Turn it down, hindi soundproof ang kwarto mo. May iba ding natutulog sa bahay na ito," madiin kong utos.

"Fine, whatever," sagot niya at muling nagpatugtog pero hindi na ganun kalakas tulad nung kanina.

Nagtungo na ako sa kwarto ko at hinubad ang aking mga sapatos tsaka humiga sa kama.

I wonder what she's doing. I hope she's resting now.

Medyo mataas ang lagnat niya at imposibleng gumaling agad siya bukas.

Well, now I have to take care of my cousin...

To be continued