When The Killer Falls In Love

Chapter 19

"I am not the woman who you thought—!!"

PAK!

Salubong niya sa'kin ng sampal at hinablot ulit ang buhok ko.

"You!! Ikaw ang may kasalanan ng lahat ng ito! Sinira mo ang pamilya ko! You took everything to me! You took the family I want! The man I love!"

Napadaing ako ng sobra. Akalain mong masmalakas pa siya kaysa kay Dojun.

"Aray!! Tama na! Bitawan mo ako!"

"Nawala lang ako saglit may agad nang kapalit?!"
Galit niyang sumbat sa'kin at ninudnod ako sa sahig.

"I did nothing wrong!!"
Giit ko.

"Yes darling. You did a huge mistake! Alam mo namang pamilyado na 'yung tao, nakikisawsaw ka pa!"

Pinatihaya niya ako at walang pasubaling sumakay sa'kin at sinakal. Her horror gaze gives me chills. 'Yong sakal niya mas malakas pa kaysa kay Dojun. Pansin mong galit na galit siya na pati kadiliman ng kanyang paningin ay nakikita mo. But I still wonder kung paano siya na buhay. This is no fantasy. A dead will remain dead. Dojun confirmed her death but why... Why?!

"Fucking hell!!"
Mura ko at hinawakan ang mukha niya. I use my thumbs para pisain ang kaniyang mga mata. Napasigaw siya sa sakit kaya maslalo kung diniinan.
"Kaya naghanap ng iba ang asawa mo dahil hindi ka pa sapat! Humahanap siya ng iba dahil ang hina mo sa kama!!"
"What makes you less attractive is due to your mentality! Baliw ka!!"
Giit ko at ramdam ko ang dugo ng kaniyang matang umaagos.

Nababaliw siya sa sakit saka ako binitawan at marahas na inalis ang mga kamay ko. Tumingin ulit siya sa'kin at ang nakakapanindig niyang mga mata ay maslalong nadagdagan dahil sa dugong meron siya.

"You whore!!"

She grab my hair at ibinagbag ang ulo ko sa matigas na sahig. Nahilo ako saglit sa salpok. Inipon ko ang lakas ko para sabunotan siya pero agad siyang nakaalis sa pagka-patong sa'kin at hinila uli ang buhok ko patayo. Napadaing ako sa pagka marahas niya. Nakita ko nalang siyang may matulis nang bagay siyang dala.

Ibinalibag ulit ako nito sa pader at sinalubong ng saksak but Dojun immediately enter the scene and took his mother's hand at binalian. The cracking sound of her hand erupt. Napasigaw siya sa sakit saka siya sinampal ni Dojun ng pagka lakas-lakas.

"Aaaghhh!!"
Daing ng kaniyang inang lumipad sa sahig.

"Paanong na buhay ka!"
Sigaw ni Dojun.

Bumaling siya sa'kin at nilapitan ako. I saw how worried he is right now. Parang kanina lang sinaaksak niya ako sa galit.

"Are you okay?"
He worriedly ask and cup my face.

Nahihilo akong tumango. Nag-iba ulit ang ekspresiyon niya at niyakap ako.
"I'm sorry. I'm so sorry."

Mahina nalang akong tumango-tango at hinarap niya ulit ang kaniyang inang natatakot na sa presensiya niya.
"Anak. Ikaw pala 'yan. Bakit mo siya ipinag tanggol? Ina mo ako! Kabit lang siya ng Papa mo!"

"She is not Hatasha ma! Anak siya ni Hatasha!"

Damn no! Atasha is my mother's name for christ sake!

"Si Hatasha siya! Ano bang gusto mong mangyari?! Na pati ikaw kukunin sa'kin?? Ano bang pagkukulang ko at nilayuan ako ng Papa mo? Ha?! Ginawa ko ang lahat para maging mabuting asawa at ina pero bakit pati ako sinusumbatan mo?! Bakit kinamumuhian mo ako?! Bakit nasa akin ang lahat ng kasalanang hindi ko naman ginawa?? Bakit ako laging sinisisi? Bakit pati ikaw ayaw mo sa'kin?! Hindi mo alam kung gaano kasakit makita ang anak mong lumalayo ang loob sa ina! You never knew my pain and suffering, Lad! But why did you chose to hate me without hearing my side??!--"