Yazardan:
Dehşet.
Duyduklarından sonra Ateş Karanın hissettiği yoğun duygu buydu, dehşet içindeydi.
Böyle bir şey mümkün müydü?
"Sen bunu nereden biliyorsun?" Sıradan bir doktor böyle bir şey nasıl bilebilirdi ki?
"O zamanlar bende o kasabada yaşıyordum, kasabayı sorucak olursan bir adı yok, hatta kayıtlardan bile silinmiş durumda terk edilmiş bir kasaba olarak kabul edildiği için."
"Peki gerçekten terk mi edilmiş durumda"
"Bilemem"
"Hayır değil" arkadan gelen sesle Ateş kara oraya dönmüşü
Erkek kardeşi Barkan ve getirmesini istediği kişi Dylan. Konuşan Dylan'dı.
"Ovvv dylan!" Diyerek eski dostunu kucaklamak için ayağı kalktı doktor
Ateş kaşlarını çatmış huzursuzca oturuyordu, bir şeyleri bilmemek onu her zaman huzursuz ederdi.
"Ne. Oluyor"
Doktor dylan'a olanları özet geçtiğinde dylan gülümsemekle yetinmişti.
"Onlara yapılan saldırıdan sonra birtek dylan orada kalmıştı. Onlarla başa çıkmak için çeşitli yöntemleri var. Yardıma muhtaç olanları iyileştiriyor da" doktor geri yerine oturmuştu.
"Adı ne" diyerek söze girdi dylan.
"Delmira Kül" Dylan'ın kaşları bir kaç saniye için çatılsada sonradan gülümsedi.
Onun gerçek kimliğini bilen biri daha.
"Ah delmira. Yine uslu durmamış anlaşılan. Onu görmeyeli çok oluyor, nerede?"
"Tanıyor musun?"
"Elbette bay ateş. Onun çoğu kez hayatını kurtarmış olabilirim, hiç uslu bir kız değildir"
Doktor ve Dylan delmiranın yanına gitmişlerdi.
"Abi noluyo Allah Aşkına ya"
"Bende anlasam barkan, tek bildiğim çok pis işlerin döndüğü"
Delmira:
Sanki hiç bir şey yokmuş gibi gözlerimi aralamam bu şeyin iyi getirilerinden birisi olmalıydı. Hiç bir yarayı kabul etmeyen genler..
Karşımda bir doktor, Ateş, tanımadığım bir adam ve Dyl- ne?
"Dylan?"
"Ah merhaba Delmira nasılsın?" İsmime yaptığı vurguyu duymamış gibi yaptım.
"İyiyim, sen nasılsın?"
"İyiyim. Bu arada sanırım artık onlara söylemen gereken şeyler var, sen uyanana kadar her şeyi anlatmam için beni defalarca tehtit etti" eliyle ateşi gösteriyordu.
"Ah, Tanrım" bu şeyi nasıl karşılarlardı bilmiyordum.
"Dinliyorum" başımı ikili koltukta oturan Ateşe çevirdim.
"Kimseye bir şey anlatmak zorunda değilim"
"Şu adamı öyle ya da böyle konuştururum en kötü ihtimalle aylarca uğraşmam gerekse de bulurum," Dylanı konuşturması imkansız gibi bir şeydi ama uğraşsa bulurmuydu bilmiyorum ihtimal vardı.
"Delmira, ne oluyursa anlat ve bitsin, işimize geri dönelim" yani bu hiç bir şeyi değiştirmiycekti öyle mi?
"Pekala"
"Atalarım uzun yıllardır bir şey üzerinde çalışıyorlarmış. Küçük bir kasabada büyük bir labaratuvar herkesin dillatini elbette çeker. Binbir çeşit deneyler gerçekleştiriyorlarmış. İnsan klonları, gen değişiklikleri gibi büyük şeyler. İstedikleri şeyse bir kurtla bir insanın genlerini birleştirirlerse ne olur?
Amcam bunun için gönülü olmuş. Tam anlamıyla şekil değiştiremese de genleri büyük oranda değişmiş, sivri keskin dişler, sivri tırnaklar, kana susama, insan öldürme isteği, daha keskin yetiler. Bunun harika olduğunu düşünüyorlarmış. Amcam tek gecelik bir birliktelikte birini hamile bırakmış, kadın daha yedi aylıkken ölmüş çünkü bebek daha hızlı büyüyor, içeriden kadına saldırıyor ve kanını içiyor hatta yiyormuş. Erken doğum olmuş bebekde aynı babasının genlerine sahipmiş.
Ama amcam da bebeğide gün geçtikçe kasabadaki herkesi öldürmeye başlamışlar kontrol edemiyorlarmış. Bebeği öldürmüşler amcam ise kaçmış. Kasabada çok az insan kalmış tabi birden labatatuvarda patpama olunca bu kimyasalda kasabada son kalanlarda etkilenmişler, evet hepsi. Kurt adam ya da kurt kadın diyebilirsin. Annem de o zamanlarda bana hamileymiş, ama o da bu şeyden etkilendiği için ikimizde dönüşüm geçirmişiz-"
"Peki sen annene zarar vermişmisin?"
"Hayır o bir insan değildi"
"Yani saldırma isteği sadece insanlara karşı"
"Genelde öyle Ateş evet başka sorunuz?"
"Sen hağla yarı kurt gibi bişey misin?"
"Senin adın ne bu arada?"
"Barkan Kara ben Ateşin kardeşiyim eve sorumun cevabı?"
"Evet öyleyim"
Bir kaç adım geriye gitmesi gözümden kaçmamıştı.
"Merak etme kendimi kontril etmeyi biliyorum. Dolunayda bile"
"Peki hep aynı mı kalıyorsun güçleniyor musun?"
"Kendi türümden ne kadar çok kişiyi öldürürsem o kadar güçlenirim ve ben oldukça güçlüyüm"
Ne bu? Bi çeşit seri katil olduğunu söyleme şeklimi? Güzelmiş.
"Peki birilerini dönüştürebiliyor musunuz yoksa bu sadece o deneyde kullanılan kimyasallarla mı oluyor"
"Bir canavar olmak istediğini bilmiyordum barkan" ateşe gözlerimi kısarak baktım. Ah cidden. Bana canavar demişti!.
"Bir ısırık seni ya öldürür ya da dönüştürür ama bunu herkes yapamaz sadece lider yapar. En güçlü kurt" dylan serumuma o sırada bir şey katıyordu.
"Kim o?" Ateş gerçekten merak ediyor olmalıydı.
"Şuan Alfa amcam onu öldürürsem ben olurum ya da herhangi bir şekilde ölürse alfalık bana geçer. Ondan sonra ailede en büyük kişi ben oluyorum"
"Amcan kim?"
"Sanane Ateş. Napıcaksın onu?"
"Görüşüyor musunuz?" Beni tınlamıyordu.
"Görüşürsek bu muhtemelen birbirimizi öldürmek için olur ve inanın bana iki canavarın kavgasına şahit olmak istemessiniz. Artık bu saçma konuyu kapatabilir miyiz?"
"Ta-mam son bir şey sorucam"
Sıkıntılı bir nefes verdim. "Sor barkan"
"Sen ne oluyorsun? Yani ne deniyor."
"Ben omage oluyorum. Yalnız kurt demek"
O sırada ateşin telefonu çalmıştı. Konuşmak için uzaklaştığında dylan söze girdi.
"Bir sorunumuz var."
"Ne oldu?"
"Baybora, sürüsünü buraya istanbula getirmiş. Ne yapıcak bilmiyorum ama seninle ilgili olduğunu düşünüyorum. Dikkat et delmira her yerde olabilirler."
"Suikastı düzenleyenleri bulduk. Başı Baybora Eker adında biri davette de oradaymış" ateş konuşarak geri yanımıza geldi.
Ah, kahretsin!.
Merhaba! Nasılsınız?
Veee bölümü nasıl buldunuz?
Ne düşünüyorsunuz?
Karakterler hakkında düşüncelerini var mı?
Görüşmek üzereeee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Savaş Maskeleri
Ficção Geral'Her zaman daha ileri, durman gerekse bile' Herkese maskeler verilen karanlık bir dünya. Bu düzeni yöneten iki ezeli düşman. Bu iki düşman tüm dünyayı sarsacak bir oyun başlatırlarsa? Tüm renkler iç içe geçiyor, ortalık karışıyor. Yıllar sonra yeni...
