İddia • Hyunin

15'

Genç olan tekrar bahçedeydi,her zamanki gibi küçük olanı izlemek için aşağı inmişti. Gözlerini etrafta gezdirirken küçüğünü arıyordu. Arkadaşları istedikleri çocuklar ile takılıyordu arada kendisi de gidiyordu ama küçük olan hep bakışlarını ondan kaçırıyordu. Rahatsız olduğunu düşünüp yanlarına gitmeyi bırakmıştı. Oysaki küçük olan kendi suratını sevmediği için kendisini saklamaya çalışıyordu sadece.

Genç olanın kulağına ilişen sesler ile ayağa kalktı,sesin olduğu yere ilerlerken içinden tanrıya yalvarıyordu. Tanrım lütfen onu koru,lütfen ona birşey olmasın ve benzeri cümleler kurup duruyordu içinde. Sonunda adımlarını biraz daha hızlandırmıştı.

Vardığında gördüğü görüntü karşısında beyninden vurulduğunu hissetmişti. Sevdiği çocuğa dokunmaya çalışan bir çocuk vardı. Sevdiği çocuk nasıl mıydı? Ağlamaktan gözleri kızarmıştı. Sadece kaçmaya çalışıyordu. Hyunjin daha fazla bakamayıp yanlarına koşmuştu. Evet koşmuştu,sevdiğini kurtarmak için koşmuştu.

Duvara yapışmış gencin önündeki çocuğun kolundan kendisine çevirdiği gibi yumruğunu gencin suratına geçirmişti. Sevdiği çocuğa dokunmaya kalkmayacaktı,hatta sevdiği çocuğu geçmişti. Omega diye zorbalık yapmaya,tecavüz etmeye kalkmamalıydı.

Gittikçe sertleşen yumruklarına karşı ne altında duran çocuk kendisine karşı koyabiliyordu ne de çevresine dolaşan öğrenciler. Öğretmenin gelmesi ile dikkati bir anlık dağılmıştı o an dudağına yediği yumruk sayesinde dudağı kanarken elini dudağına götürmüştü. Elindeki kan ile aklına ablası gelmişti. Omega olduğu için tecavüze uğramış olan ablası aklına gelmişti. Kendisinden tiksindiği için evdeki jilet ile bileğine derin kesikler atıp kan kaybından ölmesi aklına gelmişti. Bozulan dikkati yerine gelirken en ağır yumruğunu çocuğun yanağına atmıştı. Çocuğun üzerinden kalkıp dudağından akan kanı umursamayıp çocuğun üzerine tiksindiğini belli edercesine tükürmüştü. Sonrasında dikleşip konuştu.

"Sakın! Sakın ama bir daha kimseye elini sürmeye kalkma! İğrenç ellerini ve zihniyetini masum temiz insanlardan uzak tut!" Bahçede gürleyen sese karşı kimse birşey diyememişti. Öğretmenleri bile dememişti çünkü hepsi hyunjinin haklı olduğunun bilincindeydi. Hyunjin etrafına bakındığında küçüğünün orada olmadığını fark etti.

Oradan ayrılıp okulun içerisine girdi. Halini umursamıyordu şuan umursadığı tek kişi jeongindi. Onu görmek istiyordu,uzaktan bile olsa onu görmek istiyordu.

Etrafına bakına bakına yürüyordu onu görenler şok içindeydi fakat o umursamıyordu. Sonunda küçük bedeni görmesiyle derin bir nefes almıştı. Yanakları bile kızarmıştı küçük olanın,gözleri kıpkırmızıydı ve hala ağlamaya devam ediyordu. O an yanına gitmeyi istedi büyük olan,korkma jeongin ben yanıdayım kimse sana birşey yapamaz,demek istedi fakat diyemedi yanına gidemedi de. Sadece içerisinden kendisine bir söz verdi,hayatı boyunca tutacağı bir sözdü bu.

Her zaman gölgen gibi olacağım. Gölgen gibi seni takip edip koruyacağım,hwang sözü. Hwang hyunjin sözü.

Geçmişi anlatan bölümlerin üzerinde ' işareti olacak. Sonraki bölüm akıştan devam etmek üzere görüşürüz.