DEATH

CHAPTER TWENTY 2ND

"You two are a couple right? You look great together!"

It's one o'clock in the morning. We're also have been staying here at the bar for almost two hours so they are all drunk at the moment too. Kung ano ano na ngang pinag-uusapan nila, umabot pa ang topic nila kung bakit daw kailangang nagdadamit.

Sa loob din ng dalawang oras na nandito ako, lagi kaming nilalapitan ng kung sino sino. 'Yong iba galing din sa academy namin, 'yong iba naman ay mga negosyante na.

"Hi!"

I tilted my head to the side and noticed a woman smiling at me. Hindi ko alam kung pang-ilan na siya sa mga bumati sa akin. Pero katulad kanina sa mga taong lumapit sa akin, tinignan ko lang din siya ng walang kagana gana ang itsura.

Nakasuot ito ng revealing na dress na bumagay din naman sa tangkad at kurba ng katawan niya. May itsura rin ito na iisipin mong paborito talaga siya ng mga nasa itaas.

"Are you alone?" Hindi ko alam kung nagpapatawa ba siya o ano dahil sa itinanong niya. Nakaupo kasi ako kasama ng mga kaibigan ko at halata namang hindi ako nag-iisa. "I'm-" Pinutol ko agad ang pagpapakilala nito nang may mahagip ang mata ko sa likurang bahagi niya.

"I'm not interested." I spoke to her in a hurry while keeping an eye on the person wearing a familiar outfit. "Yun, may titingnan lang ako." Baling ko sa kanya, dahil kami lang naman na ang nasa matinong pag-iisip ang nandito sa table namin. Si Sei kasi ay may kinakausap na kakilala niya sa kabilang table.

Nang tumango siya sa akin ay agad agad akong tumayo. Iniwan ko rin doon 'yong babae kanina na akala mo ay huminto ang ikot ng mundo niya dahil nakatayo nalang siya ro'n at nakatulala.

Pilit kong sinundan 'yong nakita ko nang mag-umpisa na iyong umalis papalayo. Binilisan ko ang pagsunod sa kanya dahil kahit ala una na ay sobra pa ring daming tao dito.

"Oh, hi!"

"Hey, babe."

"Hello~"

Pinagsawalang bahala ko ang mga bumabating babae na nasa daan sumasayaw. Since the specific person I'm pursuing exited the bar by the rear entrance, I maintain my attention on that individual and move considerably faster than before.

"Tangina! sa susunod nga ayus-ayusin mo ang pagtatrabaho!"

I stepped out of the bar and quickly looked around. I turned to my left and right, but the person I was pursuing was nowhere to be seen.

"Tatanga tanga ka talaga!"

Napabuga nalang ako ng hangin dahil hindi ko na talaga ito tuluyang naabutan. Ginulo ko pa ang buhok ko dahil sa inis ko sa sarili.

"Pati 'yang katawan mo problema!"

I'm pretty certain that those clothing are identical to the ones worn by those men. Gano'n na gano'n ang kasuotan nila.

Blag!

"Peste!"

Nagtatakang napabaling ako sa gilid ko nang marinig ang pagbagsak ng kung ano. Dahan dahan akong nagtungo roon at lumiko para malaman kung ano ba ang nangyayari.

A man's back was what I saw. He is hefty yet of medium height. He was also wearing a hat, and he was dressed appropriately. You can feel that he's respectable the way he stand.