3.Bölüm

4.1K 547 485
                                    

Güneşin gözlerimi kamaştırmasıyla uyanmıştım.Lino'nun yatağına baktığımda yerinde yoktu çoktan uyanıp ev keşfine çıkmıştır diye düşündüm.Kahvaltı için mutfağa doğru yol aldım.Gördüğüm manzara hiç hoş değildi.

Mutfak darmadağındı bunun bir kedinin yapması imkansızdı biri evime girmiş,mutfakta birşeyler karıştırmış gibiydi.Masanın altından Lino çıkmıştı.

"Bunu sen yapmış olamazsın değil mi?"
Görevlinin sözleri gelmişti aklıma 'eşyalarına büyük zararlar verdiği için geri getirdiler.'

"Senle en başından anlaştığımızı düşünüyordum Lino nasıl bu kadar dağıtabilirsin?"

Esneyerek umursamadan mutfaktan çıkmıştı. Dezgahın üstündeki herşeyi devirmişti.Nasıl becermiş bilmiyorum ama gevreği devirip yemişti.Üstelik gevrek üst dolaplardaydı.Kedilerin ulaşamayacağı yer yoktur gerçi.Ortalağı topladıktan sonra hızlıca kahvaltı yapmıştım.Lino'ya baktığımda koltuğun üzerinde bakarak,dışarıyı izliyordu.
Bende yanına yavaşça oturmuştum.

"Lino"

Adını duyar duymaz kucağıma çıkmıştı.Yumuşak tüylerini sevmeye başlamıştım kafasını elime sürterek mırıldanıyordu.

"Ben işe gideceğim ama seni nasıl evde tek bırakacağım bilmiyorum.Lütfen evi dağıtma olur mu?"

Lino boş boş gözlerime bakınca geç kaldığımı fark etmiştim.Yavaşça kucağımdan indirip koltuğa koymuştum.Anahtarımıda alıp kapıya yöneldim.

"Görüşürüz Lino uslu ol."

Jisung'un gitmesiyle Lino koltuktan zıplayarak aşağa inmişti ama zemine vardığında bir kedi değildi.Uzun boylu mor saçlı yakışıklı bir yüze sahip çocuktu.

"Siktir tekrardan dönüşebiliyorum."

Lino tekrar dönüşebilmenin heyecanını yaşıyordu.Çünkü uzun zamandır kedi kılığına hapsolmuştu.Bu sabah yaptığı gibi tekrar kendine gelebilmişti.Tekrar eski günlerine dönmüştü.

Lino eski haline döndüğü için her zamanki gibi bulunduğu evden kaçacaktı.Gitmeden önce buzdolabında bulduğu birkaç atıştırmalıktan yemişti.Dışarıya çıktığında nerede olduğunu anlayabilmek için etrafına bakındı.Gideceğe yere daha hızlı varmak için tekrardan kedi kılığına girip koşmaya başlamıştı.

Kimsenin fazla bilmediği kasfetli sokak arasına gelmişti.Burada onun gibi insanlar vardı.Etrafına bakındığında beklediği kişiyi görmüştü.Onu bu hale getiren,yıllarca kedi kılığına hapsetmiş dönüşümüne izin vermeyen adam karşısında duruyordu.Kendisi siyah kediydi Lino'ya doğru yaklaştığında siyah kısa saçlı,beyaz tenli bir adama bürünmüştü.

"Görmeyeli uzun zaman oldu."

Lino tekrardan eski haline dönmeye çalışıyordu ama bu sefer yapamıyordu.Karşısındaki yine engelliyordu sinirle ona bakıyordu.

"Miyav!"

"Çok ağır oldu bu." Karşısındaki adam öylece gülüyordu.Konuşmak için Lino'yu serbest bırakmıştı.

"Sikeyim seni San!"

"Cezan bitmedi üzgünüm."

"1 yıl boyunca kedi kaldım farkındamısın!?"

"Evet biliyorum dua etmelisinki görünüşün tatlı ve seni sahipleniyorlar".

"Sahiplenilmekten ne kadar nefret ettiğimi biliyorsun."

"Benim gibi siyah kedi olup herkes tarafından dışlanmak mı isterdin?"

"Şu salak kedi muhabbetini kapatalım artık.Eskisi gibi olabilir miyim?"

"Saçmalama Mingi senin yüzünden yakalanıyordu bu yüzden cezanı kaldırmadı."

"Bu sabah dönüştüm ama ve şimdi de."

"Başa bela olmaman için sadece sahibinin yanında dönüşmene izin verdi." 

"Sahip diyip durma."

"Bak kendine çeki düzen verirsen cezanı kaldırırlar."

"San yeterince iyi niyetli olduğumu düşünüyorum."

"Sen mi? bizi yakalattırıyodun hemde dönüşürken."

"Benim orada amacım Wooyoung'u kurtarmaktı."

"Kendi hayatını kur artık uğraşma bizim gibi ihtiyarlarla"

"Eskiye dönersem bir daha adım atmam buraya merak etme"

"Bak Mingi sadece sen plansız iş yaptığın için cezalandırıyor."

"Peki daha ne kadar sahibine sadık bir kedi olarak kalıcam tanrım."

"2 ay daha sabret."

"Sadece 2 ay mı?"

"2 ay başına bela almadan durursan Cezan biter."

"Umarım San."

"Bana güven ve uslu kedicik ol.Şimdi kimse görmeden git hadi."

Lino göz devirerek insan haliyle eve gitmeye karar verdi kendisini çok özlemişti.Yol boyuncada sürekli kendini inceledi ilk defa görürcesine.Deli gibi kediyle konuşan bir çocukla 2 ay nasıl geçecek hiç bilmiyordu.Lino'nun planlamadığı bir şey olmuştu.Kapı kapalıydı eve girmesi imkansızdı.

"Akşama kadar burda mı bekliycem off."

Jisung gelene kadar dışarıda dolaşmaya karar verdi Lino.Akşama doğru soğuk oluncada kapının önünde beklemeye başlamıştı.

"Nerde kaldı bu çocuk!"

Aşağıdan gelen sesle Lino hemen beyaz kediye bürünmüştü.Gelen Jisung'tu ama gözleri şişmiş her an bayılacak gibi duran Jisung'u beklemiyordu.

Gelen Jisung'tu ama gözleri şişmiş her an bayılacak gibi duran Jisung'u beklemiyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bismillah

İlginiz için teşekkür ederim sonraki bölümleri görmeden bu fici bırakmanızı istemiyorum.

Destek için oy ve yorum yapabilirsiniz.💗🐢
İyi okumalar

Cat Person || MİNSUNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin