12.Bölüm

3.9K 519 854
                                    


Gözlerimi açtığımda deri bir koltukta elleri bağlıydım.Başımın dönmesiyle etrafı tam olarak göremiyordum rüya mı görüyordum?

"Günaydın Jisung."

Bana seslenen adama döndüğümde rüyada olmadığımı anlamıştım.Elim ayağım titremeye başlamıştı.En son işten eve dönüyordum.Şimdi nerde olduğumu bile bilmiyordum.Birsürü ışık vardı ama bir o kadar da karanlıktı oksijensiz bir ortamdı.Tanımadığım bir adamın bana adımla seslenmesiyle ürkmüştüm.Ne bok dönüyor ortada bilmiyorum ama sadece korkuyordum.

"Konuşmayacak mısın?"

Adam bana yaklaştıkça kendimi geriye itiyordum.Sesi ürkütücüydü.

"Sen kimsin?"

Zar zor çıkan sesimle sadece bu kelimeleri birleştirebilmiştim.

"Mingi."

"Ne istiyorsun?!"

Ellerimi çözmeye çalıştıkça ipler daha da çok canımı yakıyordu.

"Yaramaz biri sanmıştım seni o yüzden bağlattım çok rahatsız ettiyse çıkarabilirim."

Sinirle gülüp adama dönmüştüm.

"Şaka mısın?"

"İnsan oğlu işte nankör."

Bana hızlıca yaklaşmasıyla kendimi koltukta olabildiğince geriye atmıştım.Hızlıca ellerimde ki ipleri çözüp yere sertçe atmıştı.Gelen sesle ürkmüştüm zaten yeteri kadar ürkmemiş gibi.

"Ne istiyorsun benden?! Para mı?!"

İlk kelimemi söyleyene kadar arkası dönüktü para dediğimde yavaşça bana dönmüştü.Bu piçin ne istediği belli oldu.

"Doğru konuya bastın Jisung.Paramı senden geri istiyorum."

"Geri derken?Üzgünüm yanlış kişiyi kaçırdınız."

Ayağa kalkıp zar zor gözüken kapıya doğru ilerliyecektim ki Mingi denilen it bağırana kadar.

"JİSUNG!"

yüksek sesle bağırdığı için geri yerime oturmuştum bu seferde psikopat gibi sırıtmıştı.

"Kusura bakmyında sizin kafada var mı-"

"Paramı verene kadar burdan bir adım bile atamıycaksın."

"Yanlış kişi diyorum ben sizi ilk defa görüyorum sizden daha önce hiç borç para da almadım zaten."

"Sen almadın ama sen harcadın."

Bıkkınlıkla nefes vermiştim.

"Ben kimseden para almadım veya harcamadım.Beni bırakırmısın artık."

Yavaş adımlarla tekrar yaklaştı.Adamın başı eğiti son cümlesiyle yavaşça yüzüme çıkarmıştı yüzünü.

"Sen değil zaten Minho aldı."

"Minho?"

"Ahh senin dilinde Lino."

***

Kapıya baktıktan sonra tekrar saate bakmıştım Jisung bu saatte çoktan evde olmuştu. Mesaiye kalmıştır diye düşünmüştüm ama hala gelmedi.Onun için endişelenmeye başlamıştım.Camdan kafamı yavaşça uzatıp sokağa bakmaya başlamıştım.Sokakta kedilerinden başka kimse yoktu.

"Acaba puşt Changbin'de mi kaldı?"

Koltuğa bıkkınlıkla uzanıp birsüre tavanı izledikten sonra dışarı çıkma kararı aldım.

Cat Person || MİNSUNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin