Jinyoung'un gittiğini öğrendiğinden beri huzursuzluk içindeydi jackson. Ona karşı bir hatası mı olmuştu ya da onu incitmiş miydi? Korkuyordu jinyoung'un onu bırakmasından korkuyordu.
"Youngjae saraydakilere dinleneceğimi söyle ve yanıma gel tekrardan"
"Neden hyung?"
"Seninle beraber gizlice saraydan çıkacağız"
"Jinyoung için mi?"
Jackson onaylarcasına başını sallamış, youngjae de bir an önce dediğini yapmaya koyulmuştu.
"Umarım iyisindir jinyoung"
Bir süre daha odada sabırsızca dolandıktan sonra, youngjae yanına gelmişti.
"Dediğini yaptım hyung"
"Hadi gidelim o zaman"
Dikkatli bir şekilde, sarayın arka kapısından çıktılar. Tüm yol boyunca jinyoung'u düşündü jackson.
"Hyung bu kadar endişelenme belki de ailesi için gelmiştir"
"Bilmiyorum youngjae öyle olsa bile bana söylerdi mutlaka"
Youngjae belli belirsiz mırıltılar çıkardı ama en iyisinin susmak olduğunu düşündü. Belli bir süre daha ilerledikten sonra jinyoung'un evine yaklaşmışlardı.
"İçeri girecek misin hyung?"
"Hayır sadece iyi olup olmadığına bakacağım"
Evin etrafına sessizce dolandılar ama bir ses seda yoktu.
"Acaba evde değiller mi?"
"Hyung sen burada bekle evin arkasında bir bahçe var bende oraya bakayım"
"Hayır bende geleceğim"
"Hyung eğer jinyoung gelirse göremeyiz burada beklemen daha iyi"
Jackson ne kadar kararsız kalsa da youngjae'nin tek gitmesine izin vermişti.
"Dikkatli ol"
Youngjae onaylar bi şekilde başını sakladıktan sonra, Evin arkasına yol almıştı. Bir süre sonra iki kişinin konuşma sesini duydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
anneau du destin | jinson
Fiksi PenggemarVe asla bilemeyeceksin ne hissettiğimi,sana nasıl ihtiyacım olduğunu..
