TAMAMLANDI. DÜZENLEME YAPILMAMIŞTIR. Yapılmayacaktır.
Kitabın önceki ismi "Susuz Biten Nergisler" dir
Korku nedir bilmeyiz,
Biz bu yuvanın nergisleri!
Yatak yaptık minderleri.
Baş döndüren sureleri,
Engel tanımaz yutarız!
Pak ellerimizin marifetler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
R & T
//Biliyorum ilk benim gönlüne varan Görüyorum sevdiğini, kalbin transparan//~R ✿
72. bölümden devam ediyor...
“Korkak! Bir de namaza durmuş! Selam ver döveceğim seni. Sola selam verir vermez suratının ortasına yiyeceksin terliği!" Tehditle konuşurken gözlerim yüzünde pür dikkatti.
Diğer yanında namaz kılan kardeşime kaydı gözlerim. Gülüyor mu o? Al işte gebertecek beni! Allah'ım Nadide'ye terlik atamadan üstüme toprak atmasınlar, amin.
Zar zor dudaklarını ciddiyete çeviren kardeşimle rahatladım.
Nadide ise son oturuştaydı emindim. Selam vermesi an meselesiydi. Sağa selam verdi. Silahı kaldırdım. Tam atacakken secdeye gitti. Sehiv secdesi yapacağın mı tuttu!
“Sen şimdi namazı da sehiv secdesi yapmak için bilerek yanlış kılmışsındır. Adamları kalbinden vurandan ne beklenir. Sevdiğinin yanında arkadaşının kafasına terlik atandan ne beklenirse o beklenir işte bundan!" Ben söylenirken bir andan da selamını kaçırmamaya dikkat ediyordum.
“Rüveyha!" Hümeyra büyük olay olmuş gibi bağırdığında birden arkamı döndüm ama tekrar işime döndüm. Banane ya! Şu an işim var! Kesin böcek möcek gördü yine.
Feyza ile Nadide yan yana namaz kılıyorlardı ve bana yakın olan kardeşimdi. Nadide onun diğer yanındaydı.
Nadide'nin selam verdiğini görür görmez terliği kaldırıp fırlattım. O sırada Feyza'nın secdeye gitmesi ile Nadide'nin önünü bilmeden kapatmış ve terlik kardeşimin koluna tam isabet etmiş şak sesi çıkarmıştı. Nadide selam vermiş terliğe bakarken ben şokla çabucak selam vermiş kardeşime bakakaldım.
“Lan ben sana atmadım ki ya..!" Telaşla konuştuğumda Feyza hızla kalkıp koşarak bana geldiğinde hemen arkamı dönüp koştum. İçimde kalan terliğin acısı bu sol yanıma batan!
“Feyza valla bilerek olmadı ya!" Koşarken arkama dönüp konuştum. O sırada önümü göremeyip elinde çay olan Zeynep'e çarpmam bir oldu.
“Hi!" dedi korkuyla.
“Ayy yandın mı?"
“Yok Rüveyhâ dondum! Ne koşuyorsun öyle ya!"
“Ha iyi o zaman" dediğimde sinirle baktı bana. Devam ettim. "Sen niye elinde çayla evde geziyorsun?"
“Çay sıkılmış da!" dedi üzerindeki kıyafeti çekiştirip. Anladığım kadarıyla çay fazla sıcak değildi.
“Bak sen şu kerataya" deyip güldüğümde bana öldürücü bakışlar atan kardeşime döndüm. Evet gelelim ikinci mahkemeye.
“Rüveyha namazımı bozduğun için ağzımı bozmamam adına bana tek bir neden söyle" dedi nedeni söylesem bile dövecek gibi dururken.
“Buğra seni seviyor" der demez kolumda hissettiğim terlik ile inledim.
