Unicode
"အင်း ဒါဆို သားက ဒီနေ့သွားရမှပေါ့ ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ် မားကပ် နားက ကောင်ဖီ မှ အမေ"
"အေးအေး ဂရုစိုက်ဦးနော်သား ကားကိုဖြေးဖြေးပဲမောင်း ကြားလာ"
"ဟုတ်အမေ အက်ဆို သားသွားတော့မယ်"
ဂျောင်ဂု အိတ်လေးကိုင်ကာ အလုပ်ကိစ္စကြောင့် ပန်းခြံနားက ကော်ဖီ ဆိုင်ကို သွားရခြင်ဖြစ်သည် စိတ်ထဲမှ ဘယ်လို ဖြစ်နေလဲတော့မသိ အရမ်းကို ရင်ခုန်နေသည် အရင်ကလဲ ဒီလိုမျိုးကိစ္စတွေ လုပ်ဖူးပင်မဲ့ ခုဟာသူက အတိတ်မေ့သူ တစ်ယောက်မို့ အဆင်ပြေပါမလားတွေးပြီးကြောက်မိပြန်သည်။
ကော်ဖီဆိုင်ရှေ့ ရောက်တော့ ကားလေ ထိုးရပ်ကာ ဆိုင်ထဲဝင်သွားတော့ ချိန်ထားတဲ့ သူကရောက်တောင်နေပြီး ဆောက်လုပ် လုပ်ငန်ကြောင်းပြောပြီး နူတ်ဆက်ကာ ပြန်ဖို့လုပ်တော့ ထို့အချိန်မှ ပဲ လူတစ်ယောက် ကျွန်တော် "မောင်"ဆိုပြီး ပြေးဖက်တယ် အစက ကျွန်တော် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်ပင်မဲ့သတိရတော့ ထို့လူက "မောင်မသေ နော် "ဆိုပြီး ကျွန်တော် မျက်နှာ မော့ကြည့်သည် ထို မျက်ဝန်ညိုတွေ ပုံဖော်မရတဲ့ မျက်ဝန် ဝမ်းနည်းနေတာလား ဝမ်းသာနေတာလား မရေမရ ထိုမျက်ဝန်တွေ မြင်ဘူးတယ် ဒီမျက်ဝန်တွေ ကျွန်တော်ရင်ရင်နှီနှီ မြင်ဖူးတယ် ဒါပင်မဲ့ သူဘယ်သူ ကျွန်တော် မသိဘူး။
"ဟို.....ဟို ကျွန်တော်ကိုလွှတ်ပါ"
"ဟင့်....မောင်"
"ဟို ....ကျွန်တော်ကို သိလို့လား"
"ဟမ်....မောင် ထယ်လေ ထယ် မောင့်ရဲ့ ထယ်လေ မောင် မမှတ်မိတော့ဘူး လားဟင်"
"ဟို .....စိတ်မရှိပါနဲ့ ကျွန်တော်ဒီကလူ မသိပါဘူး ကျွန်တော်လွှတ်ပါ"
ထယ်ယောင်ဘာမှ တောင်ပြန်မပြောမိ ဖက်ထားတဲ့ လက်ကို ဖယ်ချက ဆိုင်ပြင်ပြေးထွက်သွားတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ ချစ်ရသူ မောင့် ထယ်ယောင် မျက်ရည်တွေကို လက်ခုံနဲ့ ဆွဲ လိုက်ပြီးသားလေးရှေ့ ဆောက်ဆောက်လေး ထိုင်ချကာ
"သား ....သား အယ်ဒီ မသေဘူးဟင့်"
ပြောလဲပြော သားလေးကို လွှတ် မတက်ဖတ်ထားလိုက်သည် ။
YOU ARE READING
Mg(taekook)( Complete)
Romanceအတ္တကြီးချင်တယ်မောင်ရယ် အရာရာကိုမှတ်မမိတော့တယ်မောင်ဟာထယ်ဆိုတဲ့ ငါကိုတော့ မောင်နှလုံးသားထဲမှမှတ်မိသင့်ပါတယ်။ Kim taehyung တောင်းပန်ပါတယ် ထယ်နဲ့ပတ်သက်တာတွေကို မှတ်မမိတော့တဲ့အတွက် စောင့်ပေးပါ မောင်မှတ်မိအောင်မောင့်ကြိုးစားမှပါ။ Jeon...
