part(18)

2.4K 122 9
                                    

Unicode

“မင်းတို့ လီဆိုဟီးအကြောင်းဘာကြားသေးလည်”

“ခုချိန်ထိကတော့ ဘာမှမကြားသေးပါဘူးBoss သေချာတာကတော့ ဒီကိုရီးယားမှပဲ တစ်ခြာပြည်ပ‌တွေတော့ထွက်သွားလို့မရအောင်လို့ ကျွန်စီစဉ်ထားတယ်”

အ‌တွင်းရေးမူးဂျီဝန်ရဲ့စကားကို အလုပ်စာပွဲပေါ်မှထိုင်ရင်ခေါင်ညိမ့်ပြသည်။

“အကြောင်စထူးရင်ငါ့က်ုပြော ကုမ္မာဏီရဲ့ အချက်အလက်တွေ ယူသွားပြီ ခုချိန်ထိ ဘာမှမလုပ်သေးရင်တော့ ငါဆီကတစ်ခုခု ကို။တောင်းချင်နေတဲ့ပုံပဲ ”

“Boss ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ”

“သူဆက်သွယ်လာမဲ့အထိစောင့်နေလိုက်မယ်”
.
.
.
.
.
.
“ဆရာ ဒီကိစွကို ဘယ်လို လုပ်ချင်လဲ”

အရက်ခွက်ကို စာပွဲတင်ပြီး ရှေ့မှရှိတဲ့ ဆေးလိပ်ကိုယူပြီးဖွာလိုက်သည်။

ရှေ့က ညာလက်ရုံဖြစ်တဲ့ ချန်ကို ကြည့်ပြီး

“ငါ ဘာလုက်မယ်ထင်လဲ ချန် အဲ့ဂျွန်ရျောင်ဂုဆိုတဲ့ကောင်း ငို ငါ့ခြေဆထာက်အောက်မှ ခေါင်မဖော်အောင်လုပ်ပစ်မယ် ငါ့ရဲ့ ပစွည်တွေကိုပြန်ယူရမယ် ...နေ‌ဦး မင်းကို ခိုင်းစရာရှိသေးတယ် ရော့...

စာပွဲရှေ့သို့ဓာတ်ပုံတစ်ပုံပြစ်ချလိုက်သည် ချနိလဲ စာပွဲပေါ်က ဓာတ်ပုံကိုကြည့်လိုက်သည်။

“အဲ့တာ ဂျွန်ဂျောင်ဂုရဲ့ ယောင်္ကျားနဲ့ကလေး။သူတို့နှစ်ယောက်ကို အရှင်လိုချင်တယ် ...နားလည်လား!”

“ဟုတ်ကဲ့ Boss”

.
.
.
.
.
.

ဒီနေ့ ဂျောင်ဂု မနက်အစောကြီးအ‌စည်းဝေးရှိတာကြောင့် မနက်စားတောင်မစားနိုင်ပဲ ထွက်သွားသည် သားလေးကလဲ ဒီနေ့ ကျောင်းမှ ဆရာမတွေသင်တန်းရှိလို့ ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်သည်။

နေ့လည်ရောက်တော့ မောင့်အတွက် နေလည်စာစားဖို့ ကြက်သားကြော်စပ်စပ်လေးနဲ့ ကင်ဂျီဟင်းရည်ရယ် ထမင်းလိပ်ကို ကျကျနန ပြင်ဆင်ကာ သားကိုခေါ်ပြီး မောင့်ကုမ္မာဏီကို ကားငှားပြီးထွက်လာလိုက်သည်။

ကုမ္မာဏီရှေ့ ရောက်တော့ ကျသင့်သလောက်ပိုက်ဆံကိုပေးပြီး သားလက်ကိုဆွဲပြီးအထဲ ဝင်သွားသည်။

Mg(taekook)( Complete)Where stories live. Discover now