part (22)

2.4K 106 9
                                    

Unicode

ဂျောင်ဂုထယ်ယောင်ကို ပွေ့ချီပြီးခေါ်ကာဆေးရုံအတွင်သို့ ခပ်မြန်မြန်ပြေးရသည်။

“ဒေါက်တာ အရေကြီးလူနာလာတယ်!!!”

နာမ်ဆရာမလေးတစ်ယောက်က အသံဟစ်လိုက်က ထယ်ယောင်ကို အထူးအခန်းထဲသို့ပို့ဆောင်လိုက်သည်။

ခနအကြာ ဒေါက်တာကြီးနဲ့  ဆရာမ ရောက်လာကာ ထယ်ယောင်ကို စမ်းသက်လိုက်ပြီး  ဂျောင်ဂုဘက်သို့လှည့်ပြီး ။

ဂျောင်ဂုမှဖြစ် ထယ်ယောင်လက်လေးကို ကိုင်ကာ မျက်ရည်များကျဆင်းလျှက် ယောင်္ကျားတန်မဲ့ လူရှေ့သူရှေ့မှာ ငိုနေတောင် တစ်ဆက်ကလေးသူမရှက် ခုချိန်အရေးကြီးဆုံးက ထယ်ယောင်ပြန် နိုး လာဖို့ပဲ ။

“လူနာက စိတ်လူပ်ရှားပြီးဖြစ်တာပါ ဦးခေါင်မှာတော့ နည်းနည်းလေးပွန်းထားတာတွေ့တယ် ..ပြီးတော့...”

“ဘာဖြစ်လို့လဲဆရာ ...ထယ်ယောင် ဘာဖြစ်လို့‌လဲ ကျွန်တော်ကိုပြောပါဆရာရယ် ထယ်ယောင် တစ်ခုခု ဖြစ်လို့မရဘူး ကျွန်တော် သေလိမ့်မယ်”

“လူနာရှင် စိတ်ကို ထိန်းပါ ကျွန်တော်က နည်းနည်း အံအားသင့်နေလို့ပါ ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်နိုင်တယ်ဆို ကျွန်တော်အခုမှ တွေဖူးလို့ပါ ”

“ဟုတ်ပါတယ် ကျွန်တော် ယောင်္ကျားက မွေးရာပါ သာအိမ်နဲ့မို့ပါ  ကလေးတော့ ဘာမှမဖြစ်ဘူးမှတ်လား ဆရာ ....”

“ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး နှစ်ယောက်လုံး အဆင်ပြေပါတယ် ဆေးတစ်လုံးထိုးပေးထားတယ် ခေါင်ကအနာကိုလဲ ဆေးထည့်ပြီး ပတ်တီနဲ့ စီးပေးထားတယ် ဘာမှ ပူစရာမလိုတော့ပါဘူး”

“ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါဆရာ ...ဟို ...ထယ်က ဘယ်ချိန်လောက်မှ ပြန်နိုးလာမှလဲ ?”

“နောက် တစ်နာရီ တစ်နာရီခွဲလောက်တော့ နိုးလာလိမ့်မယ်  ကျွန်တော်ကို သွားခွင့်ပြုပါဦးနော် ”

“ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ”

ဂျောင်ဂု ဒေါက်တာထွက်ပြီး ထယ်ယောင်ကုတင်ဘေးနာ ဘေးတစ်ဆောင်လေးထိုင်ကာ လက်ကလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်ထားသည် သူကိုသူမသိနိုင်အောင် မျက်ရည်များကလဲ ကျဆင်နေတယ်ဆို ။

Mg(taekook)( Complete)Where stories live. Discover now