Mg(taekook)( Complete)

part(10)

Unicode

ထယ်ယောင်ဆေးရုံကနေDNA စစ်ပြီးပြန်အလာက‌တည်းက ရင်ထဲကအပူတွေအားလုံးငြိမ်းရတော့သည်။သားကမောင့်ကလေးဆိုပင်မဲ့ မောင်ဘက်ကသဘောမတူရင် သူတို့သားဖနှစ်ယောက်ပဲ ဒုက္ခရောက်မှ ခုတော့မောင့်ကသူ့ကိုတော့ ခင်ပွန်လို့မသက်မှတ်ပင်မဲ့ သားငိုတော့ သူ့သားလို့သဘောထားပါတယ်တဲ့ ခုချိန်မှ မမှတ်မိပင်မဲ့ နောက်ချိန်ကျရင်‌မှတ်မိနိုင်အောင်ကြိုးစားပါမယ်တဲ့ သူအတွက်နဲ့ အတိတ်ကဖြစ်ခဲ့တဲ့ မှတ်ဉာဏ်တွေကို ပြန်လည်မှတ်မိအောင်ကြိုးစားမယ်ဆိုကတည်းက သူ့အတွက်ကတော့ မျှော်လင့်တွေရှိသေးတယ်လို့ဆိုရမယ်။မောင့်ကိုဒီလိုပြန်ဆိုင်နိုင်ဖို့ အတွက် ကံတရားကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမလား ဒါမှမဟုတ် ‌သူ့ကိုဒီထိရောက်အောင်တွန်းပို့ခဲ့တဲ့မောင့်အမေကိုလား သူတို့နှစ်ယောကိုပြန်လည်ပေါင်းဖက်နိုင်အောင်လုပ်ပေးတဲ့ သားကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမလားဆိုတာ ထယ်ယောငိဝေခွဲလို့မရ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ မောင့်နဲ့ဒီလိုဆုံတွေ့ရတာကိုပဲကျေးဇူးပါတယ်။

နံနက်ခင်ရဲ့ အလင်းရောင်က ထိုအခန်းထဲသို့ဖြာကျလျက် ပြတ်တွင်းပေါက်နားရှိ ချယ်ရီပင်လေးမှလဲ တစ်ဖျတ်ဖျတ်နဲ့ ပွင်ချက်များဟာ ကမ္ာမြေကြရဲ့ဆွဲအားကြောင့်အောက်လို့တဖြည်းဖြည်းကျဆင်းလျက် အိမ်တန်တက်နေတဲ့ ငှက်ကလေးတွေထံမှလဲ သူရဲ့မိခင်ဖြစ်သူအားတကျီကျီဟု ဆိုသီလျက်။

ထယ်ယောင်ခုတင်ပေါ်ကတအင်အင်နဲ့နိုးနေတဲ့သားကိုကြည့်က ရင်ထဲက နူညူံးလှိုင်လေဟာဖတ်ပြေးလျက် အမေနော်ကလဲဒီလိုပဲဟုတွေးမိပြန်တော့လဲ လွမ်းမိသာ ထယ်ယောင် သဘက်တစ်ထည်နှင့်ခေါင်ကိုသုတ်ကာ ကုတင်နားဖြည်းဖြည်းချင်တိုးသွားလိုက်သည်။ထိုအခါမှမျက်လုံးအပြူးနဲ့သူ့အားပြုံပြနေတဲ့ ဂျွန်ထယ်ဂု။

"ထတော့ အပျင်မကြီးနဲ့ ကျောင်းသွားရမယ်"

ထယ်ယောင်အားထိုစကားဆိုတော့ ဆူပုတ်ပုတ်လေးနဲ့ ဟိုဘက်လှည့်သွားတဲ့ ထယ်ဂု ဘာကို။စိတ်မလိုမကျလဲမသိ။

"ဟော် ဒါကဘာဖြစ်တာလဲ"

"ဟွန့်"

ဟွန့်ဟုဆိုကာ မျက်လုံးကိုအတင်းမှိတ်လိုက်သည်။