Mg(taekook)( Complete)

part(5)

Unicode

ထယ်ယောင်တို့ ဒီနေ့ အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ အိမ်မှ အနားယူကြသည်။သားကလဲ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘယ်မှ မသွားပဲအိမ်မှ အနားယူပြီးအခုခု လုပ်စားမယ်ဆိုညနေစောင်တော့ အနီးနားက ဈေးကိုသွားက လိုအပ်တာတွေဝယ်ပြီးသားဖနှစ်ယောက်အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ထယ်ဂုလေးက စကားမပြောပဲ ရေခဲမုန့်ကိုသာစားပြီး လိုက်လာသည်။ဒီလိုနေမျိုးဆိုသားကသိမ့်ပျော်တာလေ သားလအကြောင်းတွေ့နေရင် ဟိုတစ်နေ့က တွေ့လိုက်တဲ့လူကို သတိရသွားမိသည် မောင်မှ မောင်အစစ်ပါ သူကိုမမှတ်မိဘူးဆိုတော့ မဖြစ်သင့်ဘူးမလား ဘယ်လို‌အကြောင်းမျိုးမျိုးကြောင့် အက်နေ့က ရောက်မလာခဲ့တာလဲ ?။

"ပါးပါး အိမ်ရောက်ပြီး"

"ဟမ်....အင်း"

ကိုယ်အတွေးနဲ့ ကိုယ်မို့ အိမ်ပြန်ရောက်တာတောင်သတိမထားမိပဲ သားပြောမှ သတိထားမိသည်။

အိမ်တံခါ passwordကို နိမ့်ပြီး အိမ်ထဲကိုဝင်ကာ ဝယ်လာတဲ့ ပစွည်တွေကို မီးဖိုချောင်ထဲထည့်ကာ သားကို TVဖွင့် ပေးထားပြီး သူလုပ်စရာရှိလုပ်ရသည်။

ခနကြာ‌တော့ အားလုံးပြင်စဉ်ပြီးတာကြောင့် သားကို သွားခေါ်ရန်လုပ်တော့ဆိုဖာပေါ်မှ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ ထယ်ဂုလေး အနား‌ကိုကပ် ရှေ့သို့ ကျနေတဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို သက်တင်ပေးပြီးနှဖူးလေးကို ဖွဖွလေး အနမ်းပေးလိုက်သည်။သူအလုပ်ရူပ်နေတာသိတာကြောင့် သားကသူကို မနှောက်ရှက်ချင်ဘူးထင်ပါတယ် ဘာမှဂျီမကြပဲ အိပ်ပျော်နေသည်။

သားကိုနိုးကရေမိုးချိပြီးထမင်းကျွေးဖို့ ထမင်းစားခန်းထဲကို သွားကာ ကင်ချီ ဟင်ရည်ရယ် အသားကင်ရယ် ကင်ချီထမင်းကြော်လေးကို ခွေ့ကျွေးပြီးတမြုတ်မြုတ်နဲ့စားလေးသည် တစ်ချက်တစ်ချက် လက်မလေးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ ပြု့‌နေတဲ့သားလေး။

သူ့ဘာဝမှ ဘယ်ဟာမှ ထက်မလိုတော့ပါဘူး သားလေးရှိရင် အရာရာအဆင်ပြေတယ် အရာရာကို ရင်ဆိုင်နိုင်တယ် ပြန်မလာနိုင်တဲ့ တစ်ယောက်ထဲသူငိုလဲ မျော်မလင့်ခြင်တော့ပါဘူး သူအတွက်တော့ အရာရာတိုင်းဟာနေသာကျနေပါပြီး။