Unicode
မဲနက်ပြီးပြောင်ရှင်းနေသောကားလေးဟာလေ လူသူကင်းမဲ့နဲ့ မြို့ပြင်တစ်ခုသို့ မောင်းနှင် လာသည်။
“ပါးပါး ...သား ကြောက် တယ် အင့် ”
ငိုသံစွပ်လေးပြောပြီးပြောနေတဲ့ သားထယ်ဂုလေးကို ကြည့်ပြီးထယ်ယောင်မှာစိတ်မကောင်လှ
သားမပြောနဲ့ကိုယ်တိုင် ကလဲ ကြောက်နေပြီ ရှေ့မှာကားမောင်နေတဲ့ ထောင်ထောင်မောင်မောင် လူနှစ်ယောက်မှာလဲ တစ်ချက်ချင် ထယ်ယောင်တို့ကိုကားမှန်ထဲကနေ လှည့်ကြည့်နေတာကြောင့် သားကို ရင်ခွင်ထဲပြီး ပိုတင်းကြပ်အောင် ဖတ်ထားလိုက်သည်။
ဒီချိန် တမ်းတမိတာတော့ မောင်ကိုပဲ ဒိ ကိစ္စကို။မောင်သာသိရင် လိုက်လာမှာတော့ သေချာပင်ပဲ ကြောက်တော့ ကြောက်ပင်မဲ့ မောင်ကို တမ်းစတာမိတဲ့ချိန် အားကိုးစိတ်လေးအရင်ခံဝင်ရောက်လာသည်။
ရင်ခွင်ထဲက သားကလေ တစ်ချင်ချက် ရိူက်သံလေးပင်ထွင်နေသည်။
အချိန် ကြာကြာမောင်နင်ပြီး လမ်းကြားထဲသို့ကွေ့ဝင်လိုက်တာနဲ့ ကြီးမာတဲ့ စက်ရုံဟောင်းတစ်ခု လူသွားလူလာက နည်းပါးတာကြောင့် ဒီအချိန်မှာ ထွက်ပြေးရင်လဲ လွတ်မှ မဟုတ်တာကြောင့် သူတို့ကြိုးဆွဲကာကယုံပဲနော်။
“ဆင်း တော့ ”
အသံ ဩရှရှ အသံဖြင့် ထယ်ယောင်တို့သားဖကိုအမိန့်ပေးကာ ကားပေါ်ကနေ ဆွဲကြသည်။
“ပါးပါ သားကြောက်တယ် ဟင့် ”
သားမှာ လူကြီးတစ်ယောက်လက်ထဲ ယှက်ကန်ယှက်ကန်ဖြင့်ပါသွားသည်။
“သား မကြောက်နဲ့နော် ပါးပါးရှိတယ် မကြောက်နဲ့ ”
ထယ်ယောင်မှာ ပြောလဲ ပြော ထိုလူကြီးရဲ့ ဆွဲ ရာနောက်သို့ပါသွားသည်။
အထဲ သို့ရောက်တာနဲ့ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ခြေချိမ်ထိုင်ကာ အရက်သောက်နေတဲ့ လူကြီးတစ်ယောက် အသက်က ၄၀ကျော် လောက်တော့ရှိမယ် ။
“သူ့တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြိုးတုပ်ထားလိုက် မကြာခင် သူ့တို့ရဲ့ သက်ဆိုင်သူ လိုက်လာလိမ့်မယ် ဟား.....”
YOU ARE READING
Mg(taekook)( Complete)
Romanceအတ္တကြီးချင်တယ်မောင်ရယ် အရာရာကိုမှတ်မမိတော့တယ်မောင်ဟာထယ်ဆိုတဲ့ ငါကိုတော့ မောင်နှလုံးသားထဲမှမှတ်မိသင့်ပါတယ်။ Kim taehyung တောင်းပန်ပါတယ် ထယ်နဲ့ပတ်သက်တာတွေကို မှတ်မမိတော့တဲ့အတွက် စောင့်ပေးပါ မောင်မှတ်မိအောင်မောင့်ကြိုးစားမှပါ။ Jeon...
